Pagkatapos magpakawala ni Krissy ng isang malakas na sampal ay walang sabi-sabing sinarado niya kaagad ang pintuan ng kanyang kwarto. Wala siyang pakialam kung ano pa ang naging reaksyon ni Calex o kung nababastusan ito sa ginawa niya.Nag-aalburuto na kasi ang kanyang damdamin sa magkahalong emosyon na galit at sakit kaya't hindi na siya nakapagtimpi pa.Galit siya kay Calex dahil sa pang-aakusa nito na para bang kay baba niya bilang isang babae. She's rich and classy yet hinuhusgahan siya nitong kaladkarin.Nasasaktan din siya dahil kapag kaharap niya ang lalaki ay hindi manlang niya magawang ipagtanggol ang kanyang sarili. Bagay na madali niyang nagagawa sa ibang tao ngunit hindi sa mapanghusgang si Calex.Pumatak ang maliit na butil sa kanyang mga mata habang sapo ng kanyang dalawang kamay ang maliit na umbok sa kanyang sinapupunan. She started to get emotional kapag naiisip niya ang magiging anak niya. Kung paano maaapektuhan ang bata dahil sa masamang pakikitungo ng ama nito sa

Ano couz ganito na naman tayo buong araw? Kailan ba tayo babalik ng Manila? I'm so bored na." Pagmamaktol ni Brenda. Ilang araw na rin kasi silang nagstay sa hotel at walang ginagawa. Hindi pa naman ito sanay na hindi naglalakwatsa."I told you pwede ka namang gumala mag-isa. You can go shopping, magpasalon o di kaya mauna ka nalang sa'kin pabalik ng Manila. Hinihintay ko pa kasi ang update galing kay Bernard." Salaysay ni Krissy sa nababagot na pinsan. Umupo ito sa couch katabi niya na inabala ang sarili sa panonood ng movie."Iiwanan talaga kita mag-isa gayung maselan nga yang pagbubuntis mo? Eh kung may mangyaring hindi maganda sayo edi konsensya ko pa?" Nakairap na saad nito na halata namang concern sa kalagayan ni Krissy."Kaya ko na yung sarili ko noh. What do you think of me? Weak? Keysa naman palagi ka nalang nagmamaktol diyan. You're so annoying na kaya." Nakataas na kilay na pahayag ni Krissy. Minsan naiirita na rin siya sa pagrereklamo ni Brenda."Naman kasi eh. Tapatin mo

"Couz calm down! Makakasama sa kalagayan mo yan." Nag-aalalang turan ni Brenda sa pinsan niyang hindi magkandaugaga sa pag-iimpake ng kanyang mga gamit habang walang humpay ang pag-agos ng kanyang mga luha.Saglit itong napahinto sa pagmamadali. Naiinis pero sobrang emosyonal itong bumaling kay Brenda."Calm down? Tell me kung paano ako kakalma knowing my dad is in the hospital fighting for his life!?" Singhal niya sa nag-aalalang pinsan at muling itinuon ang atensyon sa pagliligpit.Hindi na nakapag-isip ng maayos si Krissy nang makatanggap siya ng masamang balita mula sa sekretarya ng kanyang daddy. Naaksidente ang kanyang ama lulan ng sasakyan nito. At dahil sa malakas na impact ng pagkakabangga ay naipit at tumama ang ulo nito sa windshield ng sasakyan dahilan para mawalan agad ito ng malay. Habang ang driver naman ng kanyang daddy ay dead on the spot at nasa state of coma rin ang bodyguard na kasama nito. Tapos ang malala pa ay wala na rin siyang masisisi dahil dead on arrival an

"Anak, that's enough. Lasing kana." Nag-aalalang sambit ng mommy Liezel ni Calex. Kanina pa kasi nito iniinom ang bote ng alak na parang tubig lang kung tunggain.Mapait na ngumiti si Calex. "I'm good mom. Can you just let me kahit ngayon lang?" Pakiusap niya sa ginang with a teary eyes. Walang paglagyan sa sakit ang nararamdaman niya ngayon kaya't gusto niyang lunurin ang sarili sa alak.Lumuluhang hinaplos ni mommy Liezel ang braso ng anak. Ramdam niya kung gaano naghihinagpis ang puso ni Calex. "We are just here if kailangan mo ng kausap. I love you anak." Anas ng ginang at hinalikan si Calex sa noo bago humakbang paalis. Nasa mahabang bench ngayon si Calex sa labas ng kanyang kwarto. Pagkatapos nireject ni Trisha ang kanyang proposal kanina ay para siyang nawalan ng lakas at labis na nanghina. Sa sobrang pagkapahiya niya ay dito na siya dumiritso sa kanyang VIP room. At tanging ang mommy Liezel niya lang ang sumunod sa kanya, since his brother Brandon and the rest of the visitors

Ilang araw na rin ang lumipas magmula ng magising si Mr. Parker. At sa malaking tulong at presensiya ng anak niyang si Krissy ay napakabilis ng kanyang recovery sa araw-araw. Nakakapagsalita na rin ang ginoo ngunit hindi pa ito masyadong nakakakilos."May gusto ka pa bang kainin dad? Magpapabili ako kay Brenda." Concern na tanong ni Krissy sa ama pagkatapos nitong kumain ng prutas.Marahan itong umiling at ngumiti."I'm full hija. Napakarami mo ng biniling pagkain at prutas. I'm feeling okay now, lalo na't ikaw ang nag-aalaga sa akin." Puno ng pagmamahal at pasasalamat na sagot ni Mr. Parker sa anak."Dad, hindi ako magsasawang alagaan ka. Pambawi ko manlang sa mga panahong nilayuan kita dahil sa masama ang loob ko. I'm so sorry kung napakaselfish ko. Ni hindi ko man lang inisip yung mararamdaman mo. Sana mapatawad mo ako dad." Madamdaming pahayag ni Krissy at di niya napigilan ang panunubig ng kanyang mga mata. Simula ng maaksidente ang kanyang daddy ay nanumpa siya sa sarili na mag