Marahang hinaplos ni Lester ang mukha ng nahihimbing na dalaga. Hindi niya akalaing umiyak ito ng ganoon dahil sa sinabi niyang matutulog siyang katabi nito sa kama. Inasar lang naman niya ito pero hindi naman niya talaga totohanin. Hindi naman siya nagti-take advantage kay Valerie kahit alam niyang makakaya naman niyang gawin iyon dahil nasa poder niya ito. Buti na lang at nagawa niyang aluin ang dalaga, ngunit ano iyong nasabi niya kanina? Tinawag niya itong 'babe' habang niyakap niya ito. Bigla na lang kasing dumulas iyon sa bibig niya at huli na nang ma realize niya na mali ang kanyang nasabi. Bukod pa rito'y hinalikan niya ito at akala niya'y magagalit sa kanya ang dalaga ngunit hinayaan lang siya nito. Kaya tuloy napaisip siya kung may pagtingin din ba si Valerie sa kanya.Nang tumahan na ang dalaga sa pag-iyak kanina ay lumabas si Lester ng kwarto at hinayaan niya itong makapagpahinga. At nang bumalik siya sa loob, ay mahimbing na itong natutulog. Muli niyang hinaplos ang pisng

Valerie woke up in the morning with a heavy heart. Hindi niya alam kung anong oras siya nakatulog kagabi dahil ang huli niyang maalala ay umiyak lang siya ng umiyak habang nakadapa sa kama. Hindi nga niya nagawa pang makapagpalit ng damit dahil diretso na siyang sumalampak sa higaan. Mabigat ang loob niya at parang wala siyang ganang pumasok sa trabaho. Pero kailangan niyang bumangon at nang makaalis na rin siya sa pamamahay ni Lester. Bumalikwas siya sa higaan at kinuha ang tuwalya saka pumasok ng banyo. Habang sinasabon niya ang kanyang katawan, ay bigla na namang sumagi sa isipan niya ang nangyari kagabi. Masamang-masama talaga ang loob niya sa lalaki, dahil hindi niya akalaing pagsabihan siya nitong desperada. Muli na namang nangilid ang mga luha sa kanyang mga mata. Napaka emosyonal na talaga niya. Bakit nga ba labis siyang nasasaktan sa pagtatalo nilang dalawa ni Lester? Pagkatapos niyang maligo ay nagmamadali siyang nagbihis dahil ayaw niyang maabutan siya ng lalaki. Ayaw niy

ATTENTION!!! THIS CHAPTER CONTAINS MATURE CONTENT. PLEASE READ AT YOUR OWN RISK. Biglang nagising si Valerie dahil naririnig niyang parang nagsasalita si Lester. Bumangon siya mula sa kama na kanyang hinihigaan. Naalala niya na dito pala siya natulog sa karugtong na silid ng kwarto ng binata. Nais niyang maging komportable ito sa pagtulog kaya nagpalit muna sila ng higaan. Pinihit niya ang doorknob at pumasok sa kwarto. Nilapitan niya ang natutulog na lalaki at sinalat niya ang noo nito. Hindi naman ito mainit ngunit bakit narinig niyang parang nagdidileryo ito. Sa isip niya baka naalimpungatan lang siya. Kaya nang matiyak niyang okay naman ang binata ay tumalikod na siya at pabalik na sa karugtong na silid. Ngunit, biglang hinawakan ni Lester ang kamay niya. Hinila siya nito kaya napaupo siyang bigla sa kama. "Lerie, please...h'wag mo akong iwan!!!", halos pabulong na sabi nito. Tiningnan niya ang lalaki sa pag-aakalang natutulog pa rin ito at baka nananaginip lang. Ngunit nagula

Hindi alam ni Ivan kung bakit hindi pa rin niya makalimutan si Valerie kahit tatlong taon na ang nakalipas mula noong sila ay maghiwalay. At kahit alam niya na may asawa na ito ngunit, patuloy pa rin niya itong iniisip. Hindi na rin siya masaya kay Amber dahil unang-una hindi naman talaga niya ito mahal. Natukso lang siya dahil sa napakagaling ito sa kama. At dahil aggressive naman siya, kaya tuluyan siyang nagpatianod sa makamundong hangarin ng kanyang katawan. Pero nitong mga nakaraang araw ay bigla na lang niyang naramdaman na parang ayaw na niya. Lalo na noong makita niya itong may kasamang ibang lalaki sa bar. Hindi naman siya nagseselos dahil kilala naman niya kung anong klaseng babae si Amber. Hindi rin naman ito nakokuntento lang sa iisang lalaki. Kaya naisip niya, iilan na lang siguro ngayon ang loyal at faithful sa mga partner nila. Speaking of faithfulness, si Valerie agad ang sumagi sa kanyang isipan. "Love, ba't di ka pa natutulog? Gusto mo pa ba?", wika ni Amber at yuma

"Mars, okay ka lang ba?. ba't tahimik ka dyan?", tanong ni Faye, matapos silang kumain."Wala lang mars, naisip ko lang, ganito pala talaga ng buhay ng mga mayayaman noh? Malayong-malayo sa buhay ko noon. Dati wala namang nakikialam sa akin kahit ano pa ang gagawin ko. At hindi ako sinusuyod ng tingin ng mga tao. Ngunit ngayon ang hirap pala talaga mars, laging de-numero ang mga kilos at hakbang mo", aniya."Tama ka mars, pero nandito na 'yan panindigan mo na lang", payo ng kanyang kaibigan."Uhm, mars, tingnan mo, ang bruhang si Scarlet parang tuko naman kung makakapit kay Lester. Puntahan mo nga at ipakita mong ikaw ang asawa".Tiningnan lang niya ang kanyang kaibigan. Even if she wanted it to, but she doesn't want Lester to misinterpret her at baka sabihin pa nitong sumosobra na siya. Alam din naman niya kung saan siya lulugar. "Mars, alam ko naman ang iniisip mo. Pero sa pagkakaalam naman kasi ng lahat ikaw ang asawa eh, kaya go na!""Hi, Valerie, Faye! Okay lang ba kayo dito? Co