KEYLAHalos magdadalawang buwan na simula nang ipagtabuyan ko si Thaigo paalis. Masakit sa akin ang ginawa kong desisyon pero yun lang ang tanging paraan para makalimutan namin ang isa’t-isa. Hindi kami pwede dahil sa maraming dahilan. At isa na doon ay dahil hindi niya sinabi sa akin ang totoo na isa siyang mafia at kapatid siya ng lalaking pinatay ng kapatid ko.Magkaiba kami ng mundong ginagalawan. At hindi kami maaring magsama sa iisang bubong. May mga panahon na labis akong nananabik sa kanya. Ilang beses ko siyang gustong puntahan pero naduduwag akong sumugal sa maling pag-ibig. Naibigay ko na sa kanya ang lahat at nasisiguro kong pareho lang kaming magdurusa kapag pinagpatuloy namin ang aming pagmamahalan.Pero hindi ko nararamdaman sa aking pamilya ang pagtutol. Pakiramdam ko hinahayaan nila akong magdesisyon sa kung ano ang tama sa mali. Kaya lalong bumigat para sa akin ang lahat. Kinailangan ko na lumayo at pansamantalang mamalagi dito sa Cristal de Galio sa isla kung saan k

KEYLA“Do you know him? Isa ba siya sa mga naging customer mo?” Usisa ni Edmond sa akin. Napansin ata niya na duon napukol ang attensyon ko.Hindi ko lang siya kilala. Pinaibig at pinangakuan pa niya ako ng kasal. Tapos magpapasabit din pala sa ibang babae ang demonyong lalaking na yun! Nagkiskisan ang wisdom tooth ko sa labis na inis. Pero hindi ako maaring magpahalata. Ayokong magmukhang akong kawawa at isipin niyang hindi pa ako nakakamove on sa dalawang buwan na yun! Akala ko ba it takes three months to move on? Ang bilis naman ata niyang nakahanap ng ipapalit sa akin?“No, kamukha lang siya ng lalaking kilala ko.” Walang emosyon na sagot ko sa kanya. Kinuha ko ang wine glass at mahinhin akong tumunga ng alak. Nararamdaman kong may mga matang nakatingin sa akin pero wala akong paki-alam sanay na ako. Kahit pakiramdam ko tumatagos sa katawan ko ang mga tigtig na yun.“Good to hear that my lady, ipapakilala kitang girlfriend ko so stop drinking mahaba pa ang gabi.” Nakangiting sambi

THIAGODahil sa labis na pagkasabik ay nagawa ko siyang dalhin sa likuran ng malaking puno.“Thaigo, baka may makakita sa atin dito.” Pigil niya sa akin.“Don’t worry mabilis lang ito hindi ko na kaya pang pigilan ang sarili ko.” Sagot ko sa kanya at tuluyan kong hinablot ang kapirasong tela na tumatakip sa kanyang kaselanan.“Ohhh! Thiago!”Awang ang labi niya nang ibinaba ko ang aking kamay sa maselang bahagi ng katawan niya. Walang tigil naman ako sa pagsisip ng kanyang dibdib. Pinaikot-ikot ko pa ang aking dila upang mas marinig ko ang ungol niya na nagsisilbing musika sa aking pandinig na ilang buwan kong ding pinanabikang marinig. Hindi na ako nakapaghintay pa dahil naramdaman ko na ang pagsabog ng katas niya sa kamay ko. Hindi na rin ako makapaghintay ng maangkin siyang muli kahit sa anong paraan. Itinaas ko ang kanyang hita at isinagad ko ang aking galit ng pagkalalaki sa kanya.“Ugh! Slowly please...” Paki-usap niya sa akin. Wala pa ding pinagbago mainit at masikip pa rin ang

KEYLAIlang hakbang pa lamang kami papalapit sa kanila ay hindi nakaligtas sa akin ang matalim na tingin ni Cherry at ganun din naman ako sa kanya. Pero syempre hindi rin naman ako papakabog sa kanya. I have my own self-confident at isa pa nasa akin din ang puso ni Thaigo. Kaya malakas ang kompyansa ko na hindi niya ako kakantihin dito.“Nakapaghanda na si Cherry ng pagkain.” Wika ng lalaking nanutok sa akin ng baril kaya sinamaan ko din siya ng tingin.“Keyla, hindi mo pa pala siya kilala. Si Victor, kanang kamay ko din siya aside kay Harvey.” Pakilala ni Thaigo sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay. Mabigat ang loob ko sa kanya lalo na dahil sa nangyari kagabi at hindi ko rin gusto ang kanyang aura pareho sila ni Cherry.“Pamangkin niya si Cherry.” Dagdag pa ni Thaigo kaya naman pala parehong mabigat ang dugo ko dahil iisa ang lahing pinagmulan nilang dalawa.“Ganun ba? I’m sorry sa nangyari kagabi.” Wika ko sa kanya. Pero ang totoo ay nakikisakay lang ako dahil nasa teritoryo nila ako

KEYLAKagagaling lang namin kanina sa clinic ni Doctor Shane upang magpa-checkup. Confirmed na nga na buntis ako mag two months na. Akala ko tumaba lang ako dahil matagal akong natigil sa isla. Kaya naman pala nakakaramdam ako ng discomfort nitong mga nakaraang araw. Palagi rin akong ina-antok at ang pinaka-malala na siguro ay hindi ko pinatabi si Thiago kagabi sa kama. Naiinitan ako pero ayoko ng malakas ang aircon at mas gusto ko ang unan ang katabi ko. Hindi ko rin gusto ang amoy niya kahit nakatatlong paligo na siya kahapon. Ang weird ng pakiramdam dahil hindi naman ako ganito. Nakaka-awa din kasi siya dahil sa sahig siya natulog hindi kasi siya magkasya sa sofa. Ang bilis ko ding mainis kapag hindi niya ako sinusunod agad pero hindi naman siya nauubusan ng pasensya. Nang marinig namin ang heartbeat ng baby ay pareho kami ni Thaigo na nangingilid ang luha. Gustong-gusto na talaga nitong magkaroon ng anak. At natutuwa ako sa nakikitang reaksyon niya. Sana lahat ng ama ganito ang ma