Feleona's POV . I was zipping the ice-cold coffee while he was driving quietly. Somehow, having him as my driver today made it easier for me. We were even using the company's car, I believed. Ganito naman talaga kapag on field inspection na. Madalas ang mga personal na gamit ni Glenn ang ginagamit ko. When we arrived at the area, everyone seemed busy. The building looks firm, almost more than half of its construction. Ahead, I saw Engr Torayno together with Engr Pimentel. Sila ang head engineers sa proyektong ito, at isa ako sa mga Architects na napili ng kompanya. Maliban sa akin ay may dalawa pa. I talked to them for more than two hours, and Gabriel patiently waited somewhere. I couldn't care less about whatever he wants to do with his time because I am here for work. We did some inspections, and I showed them the latest design approved by the panels. Everything was okay, and it was time for lunch after five hours. Late na nga ang lunch namin dahil abala kaming lahat pero okay

Gabriel's POV . "She's beautiful indeed. Iba na ang hitsura niya ngayon kumpara sa dating mukha niya noon. Pero mukhang mahirap magtiwala si Feleona. Iba ang nararamdaman ko sa kanya. May lahing amazona." I shook my head while watching the TV and drinking my tea. Dinner was good with Glenn, but I had indigestion, and I hope this tea will help me. "What do you think, Tabbylicious?" Halik niya mukhang tigre niyang pusa at hinamas-himas ito. "Alam mo, bro. Kung hindi lang para sa misyon mo, bagay na bagay kayo. Teka nga? Naalala pa kaya niya ang noon? Alam niya ba kung sino ka?" Sumeryoso ang mukha niya at bumaba ang pusa mula sa kandungan niya. Pareho namin tinitigan ang pusa patungo sa pagkain nito. Inubos ko na ang tsa-a ko. I did not answer him. I'm not in the mood to talk about her and work. I had other things in my mind, and they kept bothering me. "Hoy! Kanina pa ako rito nagsasalita. Hindi mo ba ako narinig, bro?" "I've heard you. It's just that I'm not in the mood to tal

Feleona's POV . Kung malas ka nga naman oh! I swore in silence while looking at Ace. He's standing next to Glenn while presenting his project plan. It was quick, and Glenn took over the meeting for an hour. I didn't look at Ace after that because beside is my sly enemy. Nagpapakitang-gilas si Raquel at mukhang inis na inis siya sa akin dahil nga inilagay siya ni Glenn sa kabilang proyekto at hindi niya nagustuhan ito. Pakialam ko! The meeting is finally over, and everyone walks toward the blue room. After each session, we called it a blue room for tea breaks and sweets. Maraming pagkain sa loob, pawang matatamis at ang hedgehog lang ang kinuha ko. Nagtimpla rin ako ng sariling kape. Unlimited naman ito rito. "Hi, Fel," boses ni Raquel sa likod ko. Humarap ako at ngumiti. Mukhang kalmado na siya ngayon, kumpara sa inasal niya kanina. "Hi," pilit na ngiti ko. At kagaya ko ay nagtimpla rin siya ng sariling kape niya. Self service ang lahat dito. "I'm sorry if I'm being rude to

Feleona's POV . "At bakit ka pumayag?" Wala sa sarili akong nakatitig sa inihaw na bituka sa harapan. Si Elsa ang nag-iihaw nito kasama ang iilang manok na ini-order namin dalawa. Hindi ko na nga inalintana ang usok na tumatama sa mukha ko. Mabango naman ito. Okay lang. Amoy barbecue na ako nito. Until now, I couldn't believe it. How did Gabriel manage to do that? Marco called me earlier, telling me that I now belong to that team in Greece and that sooner he will turn over my assignment here to Ace. Hindi kapani-paniwala ito, pero ito ang compirmasyon niya kanina. "Akala mo siguro nagbibiro lang siya ano? O hinahamon mo siya?" Sabay paypay niya sa inihaw. "Hindi ko alam. . . hindi ko naman inakala na mangyayari ito." Halukipkip ko. I could no longer think of anything, and my mind was clouded again. The thought of how Gabriel managed to do this in a snap of his fingers was hard to believe. "Ano ba ang kapalit nito, Feleona? Kilala kita. Five months ago you asked Ace about thi

Feleona's POV . Gamit ang sekretong susi ay nabuksan ko ang pinakatagong parte ng bahay na ito. Napangisi ako sa sarili at pa-ekis-ekis ang lakad ko nang makapasok sa maliit na kaharian niya. . . ang kaharian ni Pinokyo. Nahinto lang din ako nang kusang nagsara ang antigong pinto sa likod ko. I took a deep breath and wiped my mouth after another sip of wine. I smirked when I saw the beautiful painting of myself. Nakasabit ito sa intrada ng maliit na hallway rito. Ang ganda ko nga naman ano? Isip ko habang tinititigan ito. Suddenly, I feel the heavy weight on top of my shoulder. My jaw clenched as I looked at it. "That was so stupid of you to draw me naked. Jerk!" Umikot ang tingin ko sa lahat at napangisi ako sa sarili. Humakbang ako palapit sa itim at antigong lamesa niya. Wala paring pagbabago ang lahat at kagaya parin ito ng dati. Nilapag ko ang red wine sa ibabaw ng mesa rito at naupo ako sa silya niya. I smile when the smooth leather touches my butt cheeks. It feels love