IRIS LOU POVLumipas ang oras, araw at dumating ang araw ng pag iisang dibdib naming dalawa ni cleopard, sa mga lumipas araw na kasama ko si cleopard ay nararamdaman kong hindi ako comportable sa kanya, dahil sa napaka clingy niya at para bang lahat ng galaw ko ay naka bantay siya pero hinayaan ko lang siya. Naka upo lang ako s a harapan ng napakalaking salamin habang pinag mamasdan ko ang sarili kong mukha, at may tatlong nakapalibot saaking make up artist habang ginagawa nila ang kani kanilang trabaho, ang pag lalagay sakin ng make up."Miss Iris, Okay lang po ba kayo?" Tanong saakin ni artemis ang isa sa make up artist ko na isang filipino. Duon ko lang napansin na subrang tulala pala ako sa salamin."Ah y-yeah." Dahil sa gulat yun na lang ang nasagut ko sa kanyang tanong."Bakit parang nakikita ko sa mukha mo na parang dika masaya?" Sabi niya at nagka tinginan kami sa salamin."Oo nga akala ko, ako lang din ang naka pansin." Sabat naman ni Sunny na inaayus ang buhok ko."Tumigil

IRIS LOU POVNagising ako na parang nahihilo, hinilut ko ang ulo ko upang maka adjust ang paningin ko dahil malabo parin paggising ko, nang maging malinaw na ang paningin ko ay nakita kong nasa loob parin ako ng sasakyan, dahan dahan kong binuksan ang pintuan ng kotse at bumaba bago ilibut ang paningin ko sa paligid at tumigil ang paningin ko sa malaking simbahan na nasa harapan ko kaya ang pumasok sa isip ko ay baka binago din ni cleopard ang vinue ng kasal namin dahil pati yung kotsing sinakyan ko ay bago din. Naglakad ako paakyat sa hagdanan dahil kailangan ko pang maglakad sa hagdanan bago ko maabot ang pinaka main door ng simbahan, ang simbahan na ito ay napaka gandang tingnan sa labas dahil sa hindi luma at ang mga rosas na nakalagay sa entrance ay nagandahan na ako pano pa kaya pag nakapasok ako sa loob baka subrang eleganting tingnan na. Huminga ako ng malalim at aakmang bubuksan na ang pintuan ng simbahan upang itulak ay bigla itong bumukas ng kusa at bumungad saakin ang ma

IRIS LOU POVPag apak ko palang sa loob ng mental hospital ay nakaramdam na ako ng lakas ng pagtibok ng puso ko dahil sa kaba, sa tatlong taon na lumipas ay hindi ko man lang siya nabisita, ito pa lang ang pinaka una na aapak ako sa mental para bisitahin lang siya. Naglakad ako sa tahimik na hallway upang puntahan ang mismong room number na binigay sakin ni tita carmine. Nang dumating ako sa mismong harapan ng pintuan na kinalalagyan niya ay nakita ko itong naka tingin lang sa kawalan, nakikita ko ito sa maliit na glass ng pintuan, I can't believe na nandito siya sa situation na ito. Binuksan ko ang pintuan ngunit ang kanyang tingin ay nasa kawalan parin. Pagpasok ko ay agad kong sinara ang pintuan at lumapit sa kanya hanggang sa nasa tabi na niya ako. Umopo ako sa kamang inuupuan niya bago siya tingnan at mag salita. "P-pards..... how are you?" Mahina kong tanong sa kanya, unti unti namang humarap ito sakin, nasilayan ko ang kanyang mata na puno ng pagod at walang reaction na naka