Raven’s POV Isang linggo na ang nakalipas simula ng mangyari ang halik sa pagitan namin ni Duke, at isang linggo ko na rin itong iniiwasan. Madalas silang mag-punta sa Hospital ni Alas pero ang bata lang ang hinaharap ko at hindi siya. Merong pagkakataon na sinusubukan ako nitong kausapin, pero hindi ko pinapahaba at tanging tango at oo lang ang sinasagot ko. Napag-usapan namin ni Clive na sa kanya na ako sasabay papuntang Pampanga para sa convention. Ang akala ko nga ay lalayuan na ako nito pagkatapos ng nangyari sa pagitan nila ni Duke, buti na lang at hindi siya naniwala. Kinilig pa ako sa linya niya, “Sayo lang ako maniniwala Raven, alam ko ang mga desisyon mo ay nakakabuti para sa sarili mo, at hindi kasama d’on ang pagpapakasal sa isang estranghero,” Two days and 1 night ang itatagal namin sa Pampanga kaya nagdala lang ako ng damit na sasakto sa araw na ‘yon. As soon as I finished packing my things, my phone rang, and Clive’s name was registered on the screen, “Are you done?

Raven’s POV Hindi ako makasigaw o makapalag lamang habang s********p at kinakagat nito ang balat sa gitnang bahagi ng dibdib ko. Dahil bukod sa tinatakpan nito ang bibig ko hawak din nito ang dalawa kong kamay na kanina pa siya tinutulak. Nakahinga ako ng maluwag ng bitawan ako nito at agad na napatingin sa gitnang bahagi ng dibdib ko. Halos himatayin ako na makita na namumula ito at may dugo pa na konti, “What the f*ck are you doing? Bampira ka ba?” he just smirk to me and close his distance, “I can bite every part of your body…” he said seductively and aggressively kissed me. Sinubukan ko ulit ang magpumiglas dito, pero inilagay lang nito ang magkabila kong kamay sa kanyang bewang. Sinubukan ko pang ilayo ang ulo ko at isarado nang mahigpit ang labi pero hinawakan lang nito ang batok ko at kinagat ang aking labi para makapasok ang kanyang dila. Halos maiyak ako ng maramdaman ko ang pagdurugo ng aking ibabang labi, pero tuloy pa rin si Duke sa pagbibigay sa akin ng mapag parusang h

Raven’s POV “ Stop acting like his mother again…” This word keeps running in my mind, as if I'm contaminated with an unknown virus. I should have check Alastair’s information first, hindi sana ako naging impulsive. Masyado akong naging panatag na ang lahat ng ibibigay ko ay tatanggapin ng bata. Naturingan akong child psychologist, but I guess I failed to become one. Muling kong nilagok ang isang baso ng rum habang nakatingin sa dance floor. I need to be wasted to forget what happened. I feel so guilty, wala na akong maihaharap sa kanilang mag-ama pagkatapos ng nangyari ngayong araw. Nagpapasalamat na lang ako at hindi nakarating ang nangyari sa nakakataas at baka matanggal ako sa trabaho, lalo na at makapangyarihang tao si Duke. “Isa pa!” saad ko sa bantender ng maubos ko sa isang lagok ang inorder kong rum. Napapailing ito sa akin at hindi ako pinansin at nag-patuloy lang sa paghahalo ng mga alak. What the? I know that I drink a lot, but it doesn’t mean that I’m already drunk.

Raven’s POV “You really don’t need to come, Duke.” tipid kong saad. Kanina pa ako naiirita sa pagsunod nito sa akin habang nag iimpake ako. After our dinner and my mom’s call, nagmamadali akong umuwi para may oras pa akong bumiyahe papuntang Calabarzon. But this jerk also followed me inside of my unit. Hindi ito nagsasalita at nakasunod lang sa akin habang ginugulo ang mga damit ko na isinilid ko na sa bag. Habang si Alastair naman ay kanina pa pabalik-balik ang tingin sa amin ng ama niya. “We will come with you?” na-patigil ako sa paglalagay ng mga damit ko sa bag at marahas na lumingon dito. “We?” tumango ito at umupo sa dulo ng kama. “Yes, Alastair wants to come with us.” he said bago tinawag ang anak para paupuin sa kama. “Who said that you’ll come? Pinayagan ko ba kayo?” he pursed his lips for a second then smirked at me. “We don’t need your permission, wife. We will come with you whether you like it or not. Besides, I want to meet your parents and check the venue of the w

Duke's POV I never saw such a smile from her when she was with me, unlike when she was with that jerk Joseph. They never let go of each other after interrupting our supper and knowing he is a childhood friend of my wife... they chit chat, completely disregarding us. If nakakamatay lang ang tingin, that guy is most likely dead by now. How could he steal my wife's attention and spoil our family dinner? After we return to Manila, I will make his life miserable. "H'wag ka mag-alala kay Raven. Kilala na nila a ng isa't-isa simula pagkabata nila. kahit ata balat sa puwet ng isa't-isa alam nila eh." Mrs. Godfrey explained before continuing to wash the dishes. I scowled harder at the two folks who didn't notice me. Because of that guy , nagmumukha kaming saling gitgit ni Alistair. I take a glance at my sleeping son. "Are you tired? Would you like mommy to sleep beside you?" I asked Alastair, and he agreed right away. I don't mind if I have to use my son as an excuse. Raven's focus should