Naaliw ako sa pagtatrabaho sa kumpanya ng mga Sedest, ngunit hindi pa rin mawawala ang mag isip lalo na sa malayo at magulong lugar na ang aking asawa. Magmula ng umalis ito ay tanging sa video calling na lamang kami nagkakausap. Mas mapapanatag kasi ang kalooban ko kung nakita ko siyang walang galos, ligtas at nakangiti. Ang hirap dahil hindi mawala wala ang kaba sa dibdib ko lalo na ng marinig ko mismo ang putukan ng minsan kaming magkausap. Over acting man ako, oo at aminado ako don at wala rin naman akong pakialam kung ano man ang sasabihin ng iba ngunit para talagang malalaglag ang aking puso t'wing naiisip ko 'yun! Hanggang sumapit na ang aking kabuwanan na ganoon ang set up namin. Ayon sa Doktora ko, maaring sa susunod na araw ay isilang ko na raw ang kambal. Yes, they twins boys. Kaya masayang masaya si Daddy Kendrick at halos magpaparty pa ito sa labis na kaligayahan. Ganon rin ang aking mga magulang at ang aking kabiyak, magkakaroon na raw s'ya ng tuturuan ng kanyang mga

Ken’s Point of View“2nd Lieutenant Sedest, nanganak na ang iyong asawa, alas nueve treinta y tres ng gabi.” Narinig kong imporma mula sa radyo.Labis ang aking kaligayahan dahil sa aking pag uwi ay masisilayan ko na ang aming supling. Supling na lalong magpapatibay ng relasyon naming mag-asawa. At inspirasyon para tuluyan ko ng lisanin ang pagiging kawal. Gusto ko ng hilahin ang oras at liparin ang kabundukan upang ako’y makauwi na dahil pakiramdam ko’y napaka bagal ngayon ng oras.Pagkarating namin sa Campo, sinalubong kami ni Sgt. Cruz upang ibigay ang telepono nito dahil may ibig raw sa akin kumausap. “Hello.” Aniya ko sa kabilang linya.“Sedest, may papunta ng helicopter dyan para sunduin ka. Kailangan ka ni Dina ngaun!” Aniya at pinatay agad ang naturang tawag na kinataka ko dahil kay Captain Montevallo pa ‘to nanggaling at bigla ring dinambol ng kaba ang aking dibdib sa hindi ko malamang dahilan. Mabilis kong ibinababa ang aking mga dala dala upang hanapin ang aking telepono.

At four in the afternoon, Dina and Ken arrived at the Hotel owned by their friend Adam. They were riding James's Jet and he also became the pilot.“Misis ko wake up. Misis ko!” Tawag nito sa asawa. “Narito na tayo!” Wika nitong bungad sa asawa na inaantok pa. “Mamaya ka na lang ulit matulog.” Aniya.Nakapag desisyon ni Ken na dalhin ang asawa sa sikat na night market dito sa Hong Kong dahil alam niyang matutuwa at malilibang ang asawa doon. “Let's eat some street food first, my wife, and then let's go to the night market.” Aniya sa asawa na kinalapad ng ngiti ni Dina, tumango tango pa ito habang nagsasalita.“Sige, let’s go!” Masayang tugon nito sa asawa.“Sabi ni Veronica, masasarap raw dito ang mga street foods, Mister ko kaya gusto ko ring matikman kung totoo ba at gusto ko rin makarating sa Big Buddha at Wong Tai Sin Temple ba ‘yon? Please!” Wika nito habang nakahawak pa sa kaliwang braso ng asawa na malawak naman nakangiti na pinagmamasdan ito habang nagsasalita.“Sure! Bukas ay

Nagkaroon ng kaunting gasgas ang aking likod dahil sa pader na hollow blocks, kaya naman minabuti ng aking asawa na mag check in na lamang kami mamaya sa hotel o ‘di kaya’y magtiis na lang daw muna kami kung sakaling hindi siya maaaring lumabas dahil baka hindi lang daw gasgas sa likod ang mangyari sa akin. Kasalukuyan kaming nag-aagahan ngayon dito sa kitchen nila. May ilang sundalo na kasa-kasama rin nila ang kanilang mga asawa at anak kaya naman natuwa akong pagmasdan sila. Napapangiti ako tuwing titingin sa akin ang bata gusto ko itong kunin kaya hindi ko na tinapos pa ang aking pagkain dahil lumapit na ako sa babae na may karga kargang bata. “Hello! Baby.” Bati ko rito at isang matamis na ngiti ang sinukli nito sa akin. “Halika muna para makakain ng maayos si Mommy.” Ani ko at agad rin itong nagtaas ng braso habang kumakawag kawag pa ang mga paa. Matamis akong ngumiti sa aking asawa na ngayon ay nasa likuran ko na dahil tapos na rin itong kumain. “Ang cute n’ya, Mister.” Saad ko r

“Daddy…”“Daddy..” Tawag ng kambal sa kanilang ama habang ito’y papalayo tungo sa Jet na kanilang sasakyan. “Nummy, Daddy…” Aniya ni Matt at itinaas ang braso habang nakaturo sa kanyang Ama.“Daddy…” Umiiyak na saad naman ng Anak kong si Klaus. Sa pagkakataon ito ay parang dinudurog ang puso ko dahil sa reaksyon ng mga anak ko sa pag-alis ni Ken. Ito ang unang beses na lalayo siya muli magmula nang isilang ko ang kambal, kaya naman masakit sa akin na nakikita kong umiiyak sila. “Work work si Daddy, anak. Babalik s’ya sa…” alu ko ngunit naputol dahil hindi ko alam kung kailan nga ba babalik ang kanilang ama, at mahirap rin magsalita o mangako sa bata upang sila ay paasahin. “Babalik si Daddy, baby, so better stop crying..” alu ko at niyakap silang dalawa.“Gusto n’yo kain tayo sa Jollibee?” Masaya kong turan na agad naman kinatango ng mga anak ko.“Bee…”“Yehey! Bee..” Masaya nilang saad dahil sa jollibee ay nakalimutan nilang sandali ang pag alis ng kanilang ama. “Paano na lang ma