บททั้งหมดของ I'll Be Yours: บทที่ 91 - บทที่ 100

WAS IT SUPPOSED to be a secret, a surprise, or should it not have been brought up at this time?Because Raizel was trying so hard to cover my eyes to stop me from seeing these magnificent lights forming in the night sky.“Ano ba?! Para ka namang sira.”Hinuli ko ang kamay niya. I intertwined his hands with mine, holding them tightly.“Papanoorin ko lang!” Pinandilatan ko siya nang subukan niyang bawiin ang kamay niya.Muli kong tinuon ang mata sa mga ilaw sa taas. They were going on and off, displaying any shade of blue as they formed into a rectangle. Ang cute nilang tingnan dahil tila ba mga star na naglalapit sa isa’t isa. Ilang saglit pa ay namatay lahat ng ilaw noon.

I WOKE UP when someone poured a bucket of cold water on my head. Nanginig ako sa sobrang lamig, nakakatusok sa pakiramdam. Napaubo rin ako dahil may pumasok na tubig sa ilong at bibig ko. Dahan-dahan kong minulat ang mata ko, only to see myself in my old apartment near the orphanage. Mukhang wala pang umuupang ibang tao rito dahil hindi pa napapalitan ng pintura ang pader, kung saan puno ng drawings ni Athena. Wala na ang mga gamit namin dito pero bakas pa rin na minsan ay dito lumaki ang anak ko. This brought back memories. But why am I here? Bumaba ang tingin ko sa sarili ko. My hands and feet were tied. I remembered I was in the café with Raizel to meet Michelle. Naalala ko rin na pumunta ako ng CR para linisin ang natapon na juice sa puti kong damit. Looking at myself, I was wearing different clothes from before. I also felt uncomfortable with my face and head as if it was squeezed, stretched, and glued. “You’re awake!” Napatingin ako sa nagsalita—si Michelle. Nakahalukipkip

“GET A HOLD OF yourself, man!”Para akong nagising sa malalim na pagtulog nang makatikim ako nang malakas na suntok.Hindi ko namalayan na may mga pulis na sa bahay. Sa harap ko ay si Migz. Pulang-pula ang mukha niya at umuusok pa ang ilong sa galit.Bigla ay naalala ko ang message niya sa akin na nakatakas si Brice. Akala ko ba, siya ang bahala sa gαgong iyon pati na kay Trixie?Bakit nakatakas si Brice? Tapos ngayon nasa loob ng pamamahay namin si Trixie bilang si Bella!Akma ko siyang susugurin nang hindi ko mahila ang kamay ko. Nagulat na lang ako na nakaposas sa likod ko ang mga kamay ko.“What is the meaning of this?!” Sinub

I JUST WOKE UP and I felt like I did something bad. Para akong gising sa mga nakalipas na oras at wala sa sarili. Gano’n ang nararamdaman ko ngayon, pero hindi naman sumasakit ang ulo ko. Nagtataka pa nga ako kung bakit narito ako ngayon sa kwarto ko sa bahay ni Mom.Where’s Raizel?Where are our daughters?Lumabas na lang ako ng kwarto. Nakasalubong ko pa si Mom na may dalang tray ng pagkain.“Mom? Hindi kayo busy? Why am I here anyway?” tanong ko sa kanya nang makalapit ako. Kinuha ko rin sa kanya ang tray at bumalik kami sa baba para doon na lang kami kumain sa dining area.Nadatnan pa namin si Tita Mia na naghahanda ng mesa.“

IT’S ALMOST SIX MONTHS since Tito John and Raizel flew overseas to see Dr. Agnone, Raizel’s psychiatrist.Naiwan ako kay Tita Ellyna. And my entire pregnancy, siya ang umalalay sa akin. Paminsan-minsan lang nakakadalaw sina Mommy at Tita Mia.Medyo nagkakailangan pa nga sila dahil nga nadamay sila sa misunderstanding namin ni Raizel na hindi agad namin nalinaw sa kanila. And Mom was guilty that she was somehow responsible of triggering Raizel’s traumαs.Sa nakalipas na six months, hindi namin nakausap si Raizel at tanging si Tito John lang ang nagbibigay ng update. I could tell that my future in-laws found it difficult, too—not Raizel, but their relationship. Tinudyo pa nga siya nina Tita Mia at Tita Maya na sa tinagal-tagal ng panahon, ngayon na lang ulit nawalay nang matag