บททั้งหมดของ Peruvian: The Criminal's Forbidden Love: บทที่ 61 - บทที่ 70

Nang mga oras na iyon ay nagising na si Romary. She felt the pain in her abdomen, alam niyang dahil iyon sa tahi at pansin din niya ang pagkawala ng baby bump niya doon. "Where's my baby?" Tanong niya sa kawalan. Nandoon ang isang nurse na abala sa pagcheck ng vital signs niya. "You're awake...""Nurse, nasaan ang baby ko?" Medyo nag-aalala na tanong niya rito. "The baby is fine, naka-incubator pa ito, kailangan pa namin siyang i-monitor sa ngayon. Pero fighter ang baby mo, lumalaban siya." Pampalubag-loob na sambit ng nurse. "Gan'on po ba?""Yes, maam. Nga po pala, ano po ang ipapangalan mo sa baby girl mo, maam?"Bahagya siyang nag-isip saka seryosong tumingin sa nurse. "I will give her the combination of our names, Phoebe Malori, Phoebe Malori Fuego." Sambit pa ni Romary sa nurse. "Sige po, maam." "Thank you."Matapos n'on ay nagpaalam agad ito para lumabas. Ilang sandali pa ay pumasok si Remary, dala nito ang isang tray ng pagkain. Nakikita sa mukha nito ang pagsisisi. Tila

Matapos ang ilang linggo, ay namuhay ng tahimik si Romary kasama ang anak niyang si Phoebe sa bagong tirahan nila sa Tagaytay. Bumili siya ng property doon para na rin magsimula at makalimot. Binibisita sila ng mga kaibigan niya na sina Vanna, Georgina, Paris, at Raquel doon. Sinasamahan din siya paminsan-minsan nina Candice at Charlotte, kung wala itong mga pasok sa eskwela o sa kanilang part time job bilang mga model. Gan'on din si Austin na halos madalas sa bumibisita sa kaniya. It's Sunday that day, and nakasanayan na ni Romary na pumunta ng simbahan kasama ang kaniyang sanggol na si Phoebe. Sakto rin dahil gusto niyang ipeschedule ang binyag nito sa susunod na buwan. Nang makababa sa minamanehong kotse ay gumilid siya para kunin ang handy crib ng baby niya. Tahimik niyang kinuha ang sanggol na noo'y kagigising lamang. "Hello, my baby? How are you?" masayang bungad pa niya saka binuhat ito. Matapos n'on ay isinara na niya ang pinto at pinindot ang lock button sa car key. Whil

Sumapit na nga ang takdang araw ng binyag ni Phoebe. Napagpasyahan ni Romary na magpatulong kinga Charlotte, Raine at Candice na nandoon sa bahay niya nanuluyan. Hindi naman siya nagkamali dahil napaka-hands on ng mga ito sa gagawing celebration. Ngayon nga'y kasalukuyan silang naghahanda sa susuotin at nagme-make up para mayamaya. Hawak ni Charlotte si Phoebe na noo'y pinapadede ng bottle milk na nireseta ng doktor kamakailan lang.That time, ay masaya silang nag-ayos ng mga sarili para sa darating na oras, papunta na sila sa simbahan para sa binyagan, since binyagan ng bayan ang dadaluhan nila."Ate, mauna na kami..." sabi nina Raine at Candice, nanatili naman sa gildi si Charlotte habang hawak pa rin si Phoebe. Tapos na kasi silang mag-make up, siya na lang ang hinihintay nila."Bilisan mo riyan, tita." Bagot na sambit ni Charlotte."I'm almost done." Sabi pa niya saka tumayo at kumuha ng pabango."Okey na ba?" lingon naman niya rito.Ngumiti si Charlotte saka tumango. "As always n

Kinabukasan, iyon ang araw ng activity ni Phoebe sa school nila. Nasa paaralan na sila Charlotte at Raine, habang masayang chine-cheer si Phoebe. Sa kabilang banda ng bleachers nandoon naman si Romary habang masayang hawak ang video recorder. Ihinatid sila ni Austin. Ipinag-drive sila nito, gusto rin kasing bumawi nito sa hindi pag-attend sa event ni Phoebe. Mayroon lang kasi siyang importanteng susunduin."And now, let's welcome, Phoebe Malori El Fuego! with her mommy Romary. Palakpakan!" Dinig nila sa emcee na may hawak ng microphone. Nasa stadium sila ng paaralan at noo'y kabadong tinitignan ang bawat entry o kalahok sa dance showdown."Gooo! Phoebe!" dinig pa nila mula kina Raine at Charlotte na siyang may hawak na sa camera recorder. Medyo kabado si Romary sa oras na iyon dahil matagal na rin siyang hindi nakakasayaw. Nagsimula ang tugtog, at doo'y nagsimula nang gumalaw at pumadyak ang mag-ina, bilib na bilib si Romary sa stepping nila dahil kahit pa medyo slow learner siya sa

Peruvian's POV(Five years after all suffering and chaos, Peruvian lastly show to his family.)Karga ko ngayon si Phoebe na edad five years old na. Nandito kami ngayon sa masteral ceremony ng mommy Romary niya. Nakaupo kami sa seats at ngayon nga’y pumapalakpak dahil tinatawag na sa stage si Romaryy. Naging honor ranked students ito na napabilang din sa dean’s lister. Proud na proud ako sa asawa ko sa oras na iyon. Pati si Phoebe ay nakikipalakpak na rin. Dahan-dahan kaming tumayo para pumunta sa stage. Karga ko si Phoebe na masayang nakatingin sa mommy niya na ngayo’y nakasuot na ng toga.“Aw, baby ko!” malambing na sambit ni Romary na agad kinarga ang anak namin. Kinuha ko ang mga medalya at sinuot iyon sa kaniya. Natuwa kaming dalawa dahil si Phoebe mismo ang nagpalit ng direksyon sa sombrero niya bilang palatandaan na graduate na siya.We kiss Phoebe together that time, rinig namin ang tilian, palakpakan at shutters ng camera.Wala na akong mahihiling pa sa oras na iyon. I am now