“He’s trying to fight his inner self, Kris. Kanina no’ng nasa loob ako kasama siya, he’s trying everything he could para lang hindi ako ‘yong masaktan niya…”“Instead he scratched his own wrist.”Mangiyak-ngiyak na bumagsak ang tingin ko sa asawa kong payapang nakahiga sa couch. “What can we do, Logan? Mayroon ba akong magagawa para maging maayos na ang kondisyon ng asawa ko?”“As I say, sarili niya lang ang makatutulong sa kanya, Kris.” Mula sa kanyang table ay nakatanaw siya sa nakahigang si Liam. “DID can be controlled, but it cannot be cured. There are some medications and treatments that help patients with DID manage themselves for the rest of their lives.”“Liam could undergo psychotherapy and he really needs this right now. As I mentioned, makakatulong kay Liam kung matuto siyang maging open sa sarili niya at sa kondisyon niya kausap ang isang mental health professional na willing siyang pagkatiwalaan about his life. And his trusted mental health professional could also help hi

Puting ceiling, puting mga dingding at ang nakasisilaw na ilaw ang bumungad sa akin the moment I opened my eyes.Ang natatandaan ko ay sa ilog ako bumagsak pero bakit ako nakahiga ngayon sa isang malambot na kama—at, paano rin ako nakarating dito?“Huwag ka na munang mag-isip ng kung ano-ano, Kris. Hindi ‘yan makabubuti sa lagay mo, hmm?” At ang nakadagdag sorpresa sa akin ay nang marinig ko ang tinig ni Henrix sa aking tabi, and he’s smiling as angel while glancing at me.“Hinanap kita noong gabing ‘yon. Hindi ako tumigil hangga’t hindi kita nahahanap… and glad I found your car floating at the river. Nagpatulong ako sa mga pulis na i-rescue ka.”“But rest assured your husband didn’t know you’re still alive.”“Does that mean ang alam ni Liam ay patay na ako?” gulat kong tanong.That night, wala na kasi ako masyadong maalala sa mga pangyayari. Basta ang malinaw sa memorya ko ay hinahabol ako ng sasakyan ni Liam bago mangyari ang insidente.“Kasi kung hindi mali ang pagkakaalala ko, pwe

“Sure kang kay Imelda Soriano ang kabubukas na restaurant na ‘yan?”“Opo, ma’am. Buffet restaurant po ‘yan, and ang alam ko po ay nag-grand opening na po sila noon pa pong isang linggo. Nakakagulat nga po na hanggang ngayon ay dinudumog pa rin po sila ng mga customers.”“Balita ko rin po kasi ay bukod sa mura ‘yong mga foods, masasarap din daw po,” dagdag pa nito.“Oo o hindi lang naman ang hinihingi ko sa iyong sagot, Dianne. Sinabi ko bang dagdagan mo ng explanation?”Bakas sa mukha niyang hiyang-hiya siya dahil doon. Napakadaldal naman kasi.“Anyway, I want you to keep an eye on that place.”“P-Po? Ano pong gagawin ko-”“Madaldal na nga, lutang pa. Ano ka ba, Dianne? Hindi ka ba nakapag-breakfast?” I pronounced, irritatedly. “Basta manmanan mo ang lugar na ‘yan at bigyan mo ako lagi ng update. Klaro?”“Yes, ma’am.”Balak ko rin sanang puntahan o kahit bisitahin man lang ‘yong loob, kaso ang daming tao. Pati nga ‘yong labas ng restaurant ay mayroon nang mga silya at table doon, and

Hinayaan ko na lang din sa gusto niya si Liam. Habang wala pa naman sa bahay namin si Henrix, at si Audrey naman ay kaaalis lang ng bahay dahil sa kaklase niya siya mag-o-overnight para tapusin ang research paper daw nila, wala namang dahilan para kabahan ako if I ever let Liam enter our house.Nang mapanatag na rin ang kalooban niya, at the same time… in order for him to stop pestering me for thinking I’m his late wife… mainam nang dito pa lang, sa oras na hindi niya mahanap sa mga gamit ko ang damit na hinahanap niya, titigilan niya na ako.Because it so happened that the shirt he was looking for… was with Lucile. Noong nakaraang nagpasama ako sa kanya rito sa bahay noong sina Henrix at Audrey ay ginabi sa panonood ng concert ng SB19, wala akong kasama sa bahay. Si Henrix na rin ang nag-suggest na ayain ko raw na dito na sa bahay mag-overnight si Lucile nang may kasama naman ako.The morning before she’ll go to work, naligo siya, syempre… and I let her borrow our anniv shirt.Kaya w

“Tama na nga siguro. Hindi na lang ako aasa, Lucile.” Nilunod ko ang sarili sa kakatungga ng dalawang pitchel na juice na inihanda sa akin ni Lucile nang makarating ako sa bahay niya. Wala raw siyang available na kahit anong alcoholic drinks kaya magtiis na lang daw muna ako sa orange juice niya, na mas maasim pa sa putok niya sa kili-kili. “Ako rin kasi ‘yong mali. Malinaw naman ‘yong kasunduan naming dalawa na wala dapat attachment na magaganap. In the first place, both of our sides have understood that this setup is just for pretending.”“Nilinaw niya sa akin na hihiramin ko lang ‘yong identity ng kapatid ko in preparation for this day—that I would have the chance to meet Liam again and he wouldn’t find that I am still alive.” “Malinaw naman sa utak ko ang lahat. Alam ko naman kung saan ako lulugar… not until my foolish heart rule my whole system… at nahulog ako… kahit na alam ko namang sa kabila ng mabubulaklak niyang mga salita, to catch me if I fall do not belong in his optio