บททั้งหมดของ TRACE DIMAGIBA (Wild Men Series #1): บทที่ 91 - บทที่ 100

CHLOENite said that four of his friends would pick me up, and they were on time. I didn’t ask their names but hearing them talking, I got to know them one by one. Stan was the one who led this transportation, Cleoff was the one who drove, and the two, Shane and Lee, were sitting on my left and right sides. I was totally nervous, especially being treated as a criminal that needed to be hauled from one place to another. The security they provided made me feel more frightened than safe. I closed my eyes and breathed in profoundly… the outcome of what I did because I stupidly connived with Nite is blowing to my face. This is my fault, as this is what anger and hatred gave me. No one is talking among the four, and the silence deafens me. But who cares? I just need to go back to California, and then I can clear it all out. I need to clear Trace’s name. I need to… I can’t let him be accused of something he didn’t do. I tried not to let my sobs be heard by any of the men I was in this c

TRACE"Nitey…" agad kong pang-asar na tawag kay Nite na nasa Arena ngayon at nakikita ko na tahimik lang na naninigarilyo. Kalmadong-kalmado ang gago. Wala si Lev sa isla kaya ngayon ko lang nakaharap ang traidor na ito. Dito sa Arena siya dinala, ang Arena ay kung saan naglalaro kadalasan ang mga pusa ko, pero ngayon ay ako muna ang makikipaglaro sa hayup na nasa harap ko. Kaninang madaling-araw pa ako nanggigigil dito nang malaman ko na nasa isla na nga kagaya ng sabi ni Lev, pero hindi ko mapuntahan dahil sa pesteng utos na rin ng tanders na iyon. He kept on saying na hintayin ko siya pero hindi naman ako papayag na palagi na lang siyang susundin. I can’t wait. I don't wanna wait. Pinadukot ko pa itong si Nite kina Isaiah at Hector para madala rito sa Arena, dahil nasa-safezone lang ito ni Lev dinala kaninang madaling-araw. Mahigpit din ang bilin ni Lev kina Theo at August na bawal ako papasukin sa area niya. Hindi ko alam kung paano pinasok ni Isaiah ang mansion ni Lev at nakuh

El Tierra City, Salvacion 2001 TRACE "Responda!" Mama was yelling at Papa. "Estou te perguntando então melhor me responder!" Lagi naman sila nag-aaway at nasanay na ako sa gano'n. But still, I curiously listened. Ano kaya ang kailangan sagutin ni Papa? At ano ba ang tinatanong ni Mama? I peeped at the slight opening of the door of my parent's bedroom na nakalimutan yata nilang isara. I saw Mama's fists keep on punching Papa's face and body. Sunod-sunod na suntok at may sampal din. I know my mother was good with her fists, but I saw a woman just throwing punches out of anger and grief. Walang reaksyon si Papa... Sa mga oras na iyon ay naaawa ako kay Papa. Bakit siya laging sinasaktan ni Mama? Palagi kasing gano'n si Mama kapag nagalit kay Papa, lagi niyang nasasampal si Papa, parang... parang hindi na siya ang mama ko na mabait at laging malambing sa amin. Kahit panonood ko kay Doraemon ay hindi na nga niya ako sinasamahan. She was consumed by her hate to Papa. And the questions

TRACE“Ano?” natatawang tanong ni Louisianna sa akin. “Sabi mo kasi crush mo ko…” I smiled coyly."Hindi ikaw.” Natawa siya. “Ang bata-bata mo pa kung ano-ano nang sinasabi mo.""Eh sabi mo—""Sabi ko na wala akong makita na ibang gwapo rito maliban sa 'yo kaso baby ka pa kaya hindi kita pwedeng gawin boyfriend at baka magwala pa ang mama mo."I smiled shyly. Pwede niya siguro ako ma-crush-an kapag eighteen na ako. Kapag eighteen na ako ay liligawan ko talaga siya.Nasa gano'n akong pangarap nang may malakas na pagbasag na naman akong narinig mula sa taas. Natigilan ako at nagkatinginan kami ni Louisianna."Narinig mo 'yon?" she asked me.I nodded. "Kilala mo ba si Mela?""Sino 'yon?" tanong niya na kunot ang noo."Dating secretary ni Papa.""Hindi naman Mela ang pangalan nang pinalitan ko dati eh, si Josie man 'yon.""Iba si Mela at iba si Josie. Nauna si Mela.""Ahh, okay... Eh bakit mo tinatanong kung kilala ko si Mela ay matagal na palang wala dito 'yon?"I went silent. Iniisip k

El Tierra City, Salvacion 2004 to 2005 TRACE Bye, Trace!” Kumakaway si Analia habang papalayo ang kotse nila. Nakangiti naman akong hinintay muna makalayo ang sasakyan bago ako pumasok sa gate namin. Galing akong school at tumawag sa akin si Yaya Cora at sabi ay hintayin ko ang sundo ko dahil hindi ako masusundo ni Mama. Alam ko na ang dahilan nag-aaway na naman sila ni Papa. Iyon lang naman ang bagay na pwedeng maging dahilan na makalimutan ang existence ko. Priority na ni Mama ang makipag-away ngayon. Hindi na ako nagpasundo. Ang sabi ko na lang kay Yaya Cora ay makikisabay ako sa kaklase kong pauwi na rin. Si Analia. Ang totoo ay gusto ko maka-experience na sumakay sa tricycle kaso delikado si Yaya Cora kay Mama kapag nalaman na sumakay ako sa tricycle. Kaya gano’n na lang, para pumayag si Yaya Cora na hindi na umuutos na sunduin ako ay sinabi ko na lang na kay Analia na ako makikisabay. Kilala nila si Analia kasi ang ama ni Analia ay isa sa mga konsehal sa siyudad namin.