Yannie Ace RuizMula kanina pagkabalik nina Veron at Ramil mula sa pag-iscuba diving ay napansin kong parang bihira na lamang silang magbangayan na dalawa. Katulad ngayon na tinutulungan ni Ramil si Veron sa pagdadala ng mga gamit nito palabas ng kwarto. Alas quatro na ng hapon at ang lahat ay abala na sa pag-aayos para sa pag-uwi.“Anong nangyari?” tanong at lapit ko kay Veron nang layuan na ito ni Ramil para magdala ng sariling gamit sa sasakyan.“Huh?”“Bakit tinulungan ka ni Ramil maglabas ng mga gamit mo?”“Ah iyon ba? Wala lang naman. Siguro ay gusto lang niya talagang tumulong,” sagot ni Veron sa akin. Magsasalita pa lang sana ako nang bigla na din niyang iniba ang usapan namin. “Siya nga pala, Yannie. Tingin ko ay mahihirapan tayo mag-commute ngayong pauwi.”“Huh?”“Mamaya lang ay rush hour na. Tapos maaabutan tayo ng heavy traffic mamaya.”“Oo nga. Naisip ko din iyon. Pero wala naman tayong choice kung ‘di ang mag-commute pauwi eh. ‘Di ba?”“Sumabay na kayo sa amin pauwi.” Ma

Yannie Ace RuizNagising ako nang tumunog ang alarm sa cellphone ko. Pikit mata ko itong kinapa sa bedside table para patayin iyon. Nang mahawakan ko na ang cellphone ko at mapatay ang alarm doon, ay marahan na akong nagmulat ng aking mga mata. Mabilis na gumuhit mula sa aking mga labi ang isang matamis na ngiti nang makita ko ang unread chat messages mula kay Josh.Josh Rain: Good morning, Yannie (smiley emoji)Josh Rain: Nag-breakfast na ako. Papasok na ako ng school. Ikaw, huwag mong kalimutang mag-breakfast. Ingat ka (blushing smiley emoji)Sino ba naman ang hindi gaganda ang gising sa umaga kung ganito lagi ang matatanggap mong chat mula sa taong gusto mo? Nakagat ko ang ibabang labi ko habang naroroon ang matamis kong ngiti, saka ako nagtipa ng reply sa kanya.Me: Good morning, Josh! Ingat ka sa biyahe mo (blushing smiley emoji)Tatlong araw na ang nakalipas mula nang maging okay na ulit kami ni Josh. Tatlong araw ang lumipas mula nang araw na sinabi niya sa aking gusto niyang m

Yannie Ace RuizNakangiting binuksan ni Josh ang pintuan ng kanyang sasakyan sa may passenger’s seat saka niya ako tiningnan na para bang sinasabi niya na sumakay ako doon. Napalunok ako habang nagdadalawang isip na nilingon siya. Nanatiling nakangiti naman siya sa akin kaya sa huli ay kumilos na lamang ako at sumakay sa loob ng sasakyan niya.Maingat niyang isinara ang pintuan sa may passenger’s seat saka siya umikot sa kabila at sumakay sa may tabi ko. Binuhay niya ang makina ng sasakyan niya saka siya nagkabit ng seatbelt niya. Ginaya ko naman siya at hinila ko ang seatbelt sa may tabi ko para magkabit din no’n sa aking sarili. Pero laking gulat ko nang biglang lumapit si Josh sa akin para ikabit sana ang seatbelt sa akin.“Uhm… k-kaya ko na,” nahihiyang awat ko kay Josh. Sandali siyang natigilan saka nag-angat ng tingin sa akin. Kumabog naman ng malakas ang dibdib ko nang masalubong ko ang mga tingin niya. Napakalapit niya sa akin dahilan upang halos pigilan ko ang sarili sa paghi

Yannie Ace Ruiz Uminit ang magkabilang sulok ng mga mata ko habang pinagmamasdan ko si Josh na unti-unting lumalayo at naglalaho sa paningin ko kasama si Ate Aika. Alam kong hindi dapat ako makaramdam ng kahit na ano dahil ako naman ang nag-insist kay Josh na iwanan na ako at ihatid na lamang si Ate Aika. Ako ang pumilit sa kanya na unahin si Ate Aika. Pero bakit gano’n? Bakit hindi ko maiwasang makaramdam ng kakaiba dahil doon? Madalas mapagalaw ni Josh ang puso ko. At madalas ko din maramdaman mula sa kanya na gusto niya ako. Pero bakit gano’n? Bakit iba na ‘yong nakikita ko sa kanya pagdating na kay Ate Aika? Bakit parang kung tingnan niya si Ate Aika ay para bang ito ang gusto niya? Bago pa tuluyang bumagsak ang mga luha ko dahil doon ay mabilis ko na din silang tinalikuran saka ako nag-umpisang maglakad. At habang naglalakad ako palabas ng mall ay nararamdaman ko naman ang pagsunod ni Jomar sa akin kaya mabilis ko itong hinarap. “Bakit mo ginawa iyon?” tanong ko sa kanya. Tin

Yannie Ace Ruiz “So, may date kayo ni Josh ngayon?” malapad ang ngiting tanong sa akin ni Jenny. Bahagya naman akong nasamid sa sinabi niyang iyon sa akin. “Huh? A-Anong date? Wala naman siyang sinabi na gano’n.” “Sabi mo susunduin ka niya ngayon dito sa school,” nakangiting singit naman ni Ivory. “O-Oo nga. Kasi ang sabi niya ay may sasabihin lang siya sa akin—” “Ano ka ba, Yannie? Iyon na iyon!” mabilis na putol naman sa akin ni Veron. “Huh?” “Kung may sasabihin siya sa iyo, sana chinat o tinext na lang niya. O kaya sa tawag, ‘di ba? Sa tingin mo ay bakit pa siya bibiyahe papunta dito para sunduin ka at para sabihin lang sa iyo ang sasabihin niya?” ani Veron. “Tama si Veron. Isa lang ang ibig sabihin no’n, Yannie. Magtatapat na siya sa iyo na gusto ka niya!” tila kinikilig na sabi naman ni Jenny. “O ‘di kaya’y tatanungin ka na niya kung… pwede ka ba niyang ligawan!” saad naman ni Ivory sakay sila sabay-sabay na tumili sa kilig. Mabilis naman kaming pinagtinginan ng mga kak