Todos os capítulos de The CEO's Personal Maid: Capítulo 131 - Capítulo 140

She's calling our names. From her friends to mine. Why did you do that, Ririka? I glance at her who is now peacefully sleeping. I still can't understand why she became agressive a while ago. To the point that she needed a shot to calm down. "Anong ginawa niyo sa apo ko?!" It's her grandma. Napahilamos ako ng mukha bago inutusan ang nurse na papasukin siya. "Magising din po siya mamaya. Don't worry." Napapikit ako nang tumama ang palad niya sa pisngi ko. "Tinatanong ko kung anong ginawa niyo sa kanya?!" "Tinurukan siya ng pampakalma, lola," kalmadong sagot ko. "At bakit niyo 'yon ginawa?!" tanong niya at nilapitan si Ririka. "Apo! Ang kakawa kong apo! Bakit kailangan mong pagdaaan 'to?" I gulp to swallow the hard lump on my throat. "I'm sorry," I whispered and tried to open a conversation with her to fill up my curiosity. "Sabi ho ni Wilson kanina, sumisigaw si Ririka dahil masakit ang ulo niya. At bigla niyang binaggit ang mga pangalan namin. Hindi lang 'to ngayon nangyari, ta

"Lola, 'wag niyo po akong iwan," pakiusap ko sa ginang nang itulak niya ako pasakay sa isang paalis nang bus."Puntahan mo ang address na 'yan, Ririka. Susunod kami ng lolo mo. Sige na," utos niya at ini-upo ako sa bakanteng upuan na malapit sa bintana. Hindi nakaligtas sa akin ang pagtulo ng luha niya. "Mag-iingat ka. Mainit ang mata ng awtoridad sa 'yo ngayon."Mas lalong kumirot ang puso ko dahil sa sinabi niya. Pinagbibintanganan nila ako. Sabi ni Wilson, fingerprint ko raw 'yong nakita sa kutsilyo pero hindi ko naman iyon hinawakan! At isa pa, pinapahanap ako ni Brandon! Gusto niya akong ipahuli!Suminghot ako at humigpit ang hawak sa papel na ibinigay sa akin ni lola. Sa Cebu City ang lugar na iyon pero hindi ko alam kung sino ang madadatnan ko roon.Kinuha ko ang phone ko sa bag nang umandar ang bus. Nanginginig ang kamay kong binuhay iyon at pinindot ang daan-daang mensahe mula kay Brandon, sa mga kaibigan, kaklase at guro.Hindi ko pa nabubuksan ang alin sa mga iyon nang lumi

Nagsalubong ang kilay ko nang akbayan niya ako bigla at lumayo sa kanya ng kaunti. "Give me your number," aniya nang makabili kami. Nang hindi ko siya pinansin ay kinuha niya ang cover ng sim card na binili namin at doon niya kinopya ang numero ko.Nagtitipa pa lang ako ng mensahe para kay lola pero tumunog na iyon at tumawag sa akin ang hindi rehistradong numero. "Rename it as 'babe'," utos ni Gavin pero umiling ako. "Come on!" pagpupumilit niya pa."Hindi naman kita boyfriend, eh! Pangalan mo lang ang ilalagay ko!""Psh! Killjoy!"Hindi ko na pinansin ang reklamo niya dahil tumawag na si lola at agad ko iyong sinagot. "Lola! Kamusta po kayo? Nandito na ako!""Ayos lang kami ng lolo mo, apo. Komportable kami rito. Ikaw?""Ako rin po. Maayos po 'yong kwartong ibinigay ni Rhianne.""Mabuti naman kung gano'n! D'yan ka lang, ha? 'Wag kang lumabas ng hindi sila kasama.""Opo, kasama ko po si Gavin ngayon.""Yo, grandma!" bati niya pa. Napangiwi na lang ako."Yow!" rinig ko ang boses ni

"Rhiane?" tawag ko ulit sa kanya nang hindi niya ako pansinin. "Just go, Rika," si Gavin na ang sumagot kaya kinuha ko na ang bag ko at bumalik sa cottage para muling mag-aral. Nag-unat pa ako dahil inantok ako roon sa ambiance ng pwesto nila. Alas dose na ng gabi nang dalawin ako ng antok. Iniligpit ko ang mga gamit ko at naghanda na para balikan sina Rhianne sa pwesto nila. Gusto ko nang magbihis at matulog! Bumaba ako sa cottage at naglalakad na nang biglang may brasong pumulupot sa bewang ko. Naamoy ko ang pamilyar na panlalakeng pabango kaya nagka-ideya ako kung sino iyon. "Ririka..." Napapikit ako at kaagad kong naramdaman ang pag-agos ng luha sa pisngi nang tawagin ako ni Brandon. Isiniksik niya pa ang mukha sa balikat ko. "I missed you. I missed you so much," bulong niya sa gitna ng mabilis na paghinga. Hinawakan ko ang kamay niya at sinubukang alisin iyon sa akin. "Bitawan mo 'ko," utos ko sa kanya. "No." Imbes na kiligin ay mas lalo akong nairita sa sagot niya. "Ano

"Rika!""Po?" Tumayo ako nang maisuot ang puting stockings ko at binuksan ang pinto nang marinig ang boses ni Rhianne roon."Come here!" bakas ang saya sa boses niya. "Bakit?" kuryosong tanong ko at halos madulas pa nang hilain niya ako. Stockings lang kasi ang suot ko. "Wait lang Ate Rhianne," paalam ko at bumalik sa kwarto para magsuot ng puting sapatos."Yuck! Did you just call me 'ate'? Don't call me like that! Call me 'ma'am'," masungit na pagtatama niya."Okay po, ma'am," sagot ko at nagpahila sa kanya papunta sa katapat na kwarto. Binuksan niya ang kurtinang tumatakip sa glass window at itinuro ang kotseng nakaparada sa tapat ng bahay. Pamilyar ang itim na kotseng iyon. "Do you have an idea who owns that car?" mapanlaronf tanong niya sa akin."Si Brandon," bulong ko."Right!" Pumalakpak pa siya. "Paasahin mo, magpahatid ka sa kanya!"Mabilis akong umiling. "Ayaw ko!" Ayaw ko na siyang makasama. Hindi ko nga alam kung bakit siya nandito. Paano na lang si Brayden? Si Erika? Mas