PASALAMPAK siyang naupo sa swivel chair ng kanyang opisina at napipikon na sinulyapan ang boss niya.Inabangan lang kasi siya nito ngayong umaga, pagpasok niya pa lang sa kompanya para itanong kung kumusta na 'raw siya. But of course, everyone knows that she's not. Tanga lang itong amo niya kung hindi mahahalata iyon.Clayton comfortably pulled the monoblock chair and sat in her front. Pagkatapos nitong lumipat sa sofa na kinauupuan. "...wala naman sigurong masama kung itatanong ko lang kung kumusta ka na. After you left the Ospital leaving Dwight in his unconscious mind. I'm afraid he will lost his memory forever kung hindi ka magpapakita sa kanya Chel...you know that he now knows that baby Des was his daughter. Iyon ang nag-trigger sa pananakit ng ulo niya as what the doctor said," humugot ito ng malalim na hininga. At sigurado naman siya na kinukunsensya siya nito. Dahil totoong tumalab iyon sa kanya.After kasi niyang puntahan ang binatilyo sa Ospital. At nakita si Dwight sa ganoo

MUNTIKAN na siyang matisod palabas sa kwarto sa pagmamadali na mabuksan ang pinto.At sa pag-aakalang si Dwight iyon na bumalik dahil siguro ay may nakalimutang dalhin. Nakangiti si Chel bago pihitin ang doorknob, but to her surprise. It was her father with a skimmy-stampered smile in the face."Chel...pwede ba akong pumasok?"Nawala ang ngiti niya, but the hospitality she learned ay naroon pa rin kung kaya'y niluwagan niya ang pintuan para patuluyin ang ama."Where is my granddaughter?" Tanong nito at saglit na iginala ang tingin."Tulog pa daddy. Ang aga mo yata ngayon." Alas singko pa lang kasi ng umaga. At si Dwight ay napagpasyahang agahan ang paglipat ng mga gamit nito sa inuupahang bahay niya.She still has a bitter treatment with her parents particularly to her father. At nararamdaman nito iyon ngayon lalo at mukhang napilitan lang yata siyang papasukin ito.Then he look at her at sa paraan ng paninitig ng ama ay mukhang may nasagap itong impormasyon na tiyak, hindi ni Chel ma