PASALAMPAK siyang naupo sa swivel chair ng kanyang opisina at napipikon na sinulyapan ang boss niya.Inabangan lang kasi siya nito ngayong umaga, pagpasok niya pa lang sa kompanya para itanong kung kumusta na 'raw siya. But of course, everyone knows that she's not. Tanga lang itong amo niya kung hindi mahahalata iyon.Clayton comfortably pulled the monoblock chair and sat in her front. Pagkatapos nitong lumipat sa sofa na kinauupuan. "...wala naman sigurong masama kung itatanong ko lang kung kumusta ka na. After you left the Ospital leaving Dwight in his unconscious mind. I'm afraid he will lost his memory forever kung hindi ka magpapakita sa kanya Chel...you know that he now knows that baby Des was his daughter. Iyon ang nag-trigger sa pananakit ng ulo niya as what the doctor said," humugot ito ng malalim na hininga. At sigurado naman siya na kinukunsensya siya nito. Dahil totoong tumalab iyon sa kanya.After kasi niyang puntahan ang binatilyo sa Ospital. At nakita si Dwight sa ganoo
"...MAMA!"Nabulabog ang pagbukas ni Chel sa pintuan nang marinig ang boses ng anak. Karga ito ni Nanny Rosie kaya nang makita kung sino ang taong kasunod niyang pumasok. Nagkaroon ng ideya iyong huli kung bakit at paano nangyari na magkasama sila ngayon."Baby Des," malambing at masuyo ang boses ni Dwight na lumuhod para salubungin nang yakap ang anak.Saglit na itinangala ni Baby Des ang tingin sa kanya na parang tinatanong kung sino itong kasama niya.Then Nanny Rosie whispered na narinig nilang pareho. "He's your father. Di'ba ay gusto mong makita ang papa mo?"Kumunot ang noo ng bata. Tila ba ay naiintindihan nito ang sinabi ng kaharap. 2 years old pa lang ay alam na ni Chel na matalino itong anak niya. "P-papa?"Tila ay hinaplos nito ang puso niya. Ibinaba niya ang tingin kay Dwight na hindi natinag sa pwesto habang simpleng pinahiran ang mga luha. Kaya ang ginawa niya ay lumuhod na rin siya para harapin ito."Lapitan mo siya...lapitan mo ang anak natin mahal.""I...I'm scared m
MUNTIKAN na siyang matisod palabas sa kwarto sa pagmamadali na mabuksan ang pinto.At sa pag-aakalang si Dwight iyon na bumalik dahil siguro ay may nakalimutang dalhin. Nakangiti si Chel bago pihitin ang doorknob, but to her surprise. It was her father with a skimmy-stampered smile in the face."Chel...pwede ba akong pumasok?"Nawala ang ngiti niya, but the hospitality she learned ay naroon pa rin kung kaya'y niluwagan niya ang pintuan para patuluyin ang ama."Where is my granddaughter?" Tanong nito at saglit na iginala ang tingin."Tulog pa daddy. Ang aga mo yata ngayon." Alas singko pa lang kasi ng umaga. At si Dwight ay napagpasyahang agahan ang paglipat ng mga gamit nito sa inuupahang bahay niya.She still has a bitter treatment with her parents particularly to her father. At nararamdaman nito iyon ngayon lalo at mukhang napilitan lang yata siyang papasukin ito.Then he look at her at sa paraan ng paninitig ng ama ay mukhang may nasagap itong impormasyon na tiyak, hindi ni Chel ma
NAKAKUNOT ang noo ni Chel na hinandaan ng meryenda ang mister niya na kasalukuyang nasa likurang bahagi ng bahay nila at nadatnan niya itong sinusukat ang buong bahay gamit ang mga daliri. May hawak din itong sketch pad, kung kaya't kinuha ni Chel ang atensyon nito."Ano iyang ginagawa mo mahal?""Mahal," saka ito nakangiting bumaling ulit sa kabuuan ng bahay bago lumapit sa kanya. Sa kanilang pwesto ni Dwight ngayon, nasulyapan niya ang hawak nitong sketch pad at nakita ang sa tingin niya'y plano para sa pagpapagawa ng bahay. Kaya mas lalong gumatla ang pangungunot ng noo niya."Para saan iyang sketch pad mo?" "Ah, ito ba?" Kinuha muna nito ang baso na may lamang juice at ininom iyon bago muling inilapag sa lamesita sa kanilang harap. Ngumunguya na rin si Dwight ngayon ng tinapay habang nakangiting tinatanaw ang kabuuan. "I have decided to make our house a two to three storey. Papayag ka naman di'ba? Our family has gotten so much bigger ngayong buntis ka na naman sa ikalawang anak n
NGUMITI si Chel nang makalapit sa lamesa sa kadarating palang na customer sa Asterelle's food and Cafe nang araw na iyon."Ano po ang order ninyo sir?"Hindi naman talaga siya ganito. Ang palaging ihambalos sa mga tao ang mamahalin niyang ngiti. Pero dahil utos ng kanyang amo. She's willing to risk it kahit na labag sa loob niya iyon. Naaayon lang naman kasi ang mood niya sa magandang panahon."Pwede bang ikaw nalang ang orderin ko?"Nawalan siya ng poise sa sinabi nito. Pero dahil naniniwala ang amo niya sa kasabihan na customer is always right. Lumitaw pa rin ang kanyang ngiti kahit sa loob-loob niya ay gustong balian na ang lalaki."Sorry sir. But I am not part of the menu,""Come on," Nang hawakan siya nito sa balikat ay mabilis umikot si Chel kaya ang nangyari ay nalukot ang braso ng lalaki habang napapa-aray dahil sa kanyang ginawa."M-my arm. S-shit! Bitiwan mo akong babae ka." But Chel didn't heard a thing until she heard her boss's cough.Patay!"Anong nangyayari dito?" Napaa
NAALIMPUNGATAN si Chel ng sunod-sunod na tumunog ang cellphone niya."Hello?" Humikab siya dahil inaantok pa talaga siya."Nasa labas ako ng bahay mo mahal na reyna. Kaya kung pwede sana ay bumangon ka na riyan dahil thirty minutes na akong late sa klase!"Anak ng teteng naman oh!"Sir Dwight naman. Mauna ka nalang doon dahil inaantok pa talaga ako.""...at para sabihin ko sa'yo Chel. Kanina pa akong alas syete nilalamok dito..." Sinulyapan niya ang wall clock at halos liparin niya na ang banyo at sa whole body mirror dahil likas na late na rin talaga siya.Hindi naman siya regular na estudyante sa Javier University. Pero dahil maimpluwensya ang kanyang amo. Kung saan man ito pupunta, madadawit talaga ang kagandahan niya. "... malamang ay center of attraction na naman ang entrada ko nito. Tayo pala dahil nakiki-sit in ka pala sa side ko.""Oo na nga, tumahimik ka na riyan at pababa na ako!" Hindi na siya nagkaroon pa ng pagkakataon na magsuklay dahil masyado siyang minamadali nito."N
"ANO BA kasi ang dahilan kung bakit nag-aaway na naman kayong mag-asawa?"It was Dwennington Rivera. Ang ama ng amo niya na isang highest payable lawyer dahil sa taglay nitong galing para ipaglaban ang mga kliyente. Nabungaran kasi sila nito na megaphone nalang yata ang kulang para i-public service ang rason kung bakit nagkarambulan na naman sila."Hindi ko siya asawa!""Hindi ko siya asawa," sabay na bwelta nilang dalawa. Kaya matalim siyang tiningnan ni Dwight habang hawak ang paboritong tuxedo nito na kinain ng plantsa kanina. "Tingnan mo naman ito dad? Ano nalang ang isusuot ko sa opisina nito? E di'ba ay makikipag-meet up ako sa mga BOD ng kompanya sa susunod na linggo?""Yes son." Pero kapansin-pansin ang ngiti nito na mukhang may sinabing nakakatuwa ang dakilang amo niya.Her boss's father was very kind to her, too. Pero kailanman ay hindi niya kayang makipagsagutan rito. Dahil hindi din naman kasi sumama ang kanyang loob rito kahit isang beses.Nang bumaling ito sa kanya. "Pas
KANINA pa siya nayayamot habang paika-ikang naglalakad sa loob ng mall.At ang lalaking nakasunod sa kanya ay panay ang naging reklamo. She just ignored her boss. Ngayong nakakita na siya ng tamang sim card pamalit sa luma niya ng card."Iyan na naman? Ilang beses ka bang magpapalit ng sim card sa loob ng isang buwan Chel? Lima? Sampo? Aba at iyan lang talaga ang sadya mo rito kaya nakipagtalo ka pa sa'kin?""Paki-chip in nalang miss," utos niya sa babaeng nakatuka sa sim cards department sa naturang mall na iyon. Ibinigay na rin niya ang phone dito.Sinulyapan niya si Dwight na kaunting tiis na lang talaga ay gusto niya nang ibalibag ang binata palabas. Halata kasing nabuburyo na rin ito kakasunod sa kanya."Miss boyfriend mo ba?""Hindi. Pakibilisan nalang," ngunit kapansin-pansin talaga ang pagnanakaw ng tingin ng babae sa lalaking nasa likuran niya. Kaya for some reason, nakaramdam siya ng inis."Ang gwapo niya talaga—""Oo. Gwapo siya kaya pwede tigil-tigilan mo na ang pagpapa-cu