"Bye Chii, pakabait ka kay Daddy Psalm, ah?" Bilin ni Delilah, at hinalikan sa pisngi ang anak. "Ikaw na ang bahala kay, Chii.""Of course, Ma'am...""Pslam, kailan ka ba masasanay na tawagin akong Delilah?" naka-pout na tanong niya at mahinang tinampal sa maskulado nitong braso ang kaharap na lalaki."Kapag hindi niyo na ako tinatawag na, honey..." Napalatak na tumawa si Lucky sa sagot ng malapit na tauhan. Right! Madalas niyang tinatawag na honey si Psalm para asarin ito. Noong mga buwan kasi na buntis pa siya kay Chii hindi siya palaging nasasamahan ni Apocalipsis dahil sa mga importanteng ginagawa ng kanyang asawa. Madalas si Psalm ang kasama niya sa check-ups at grocery, at madalas silang napagkakamalan na mag-asawa, at doon na nga nagsimulang tuksuhin niya si Psalm sa pagtawag dito ng 'honey'."Right. I'm sorry, sige-sige. Pag-aaralan kung huwag ka ng tuksuhin.""Kailangan na po nating umalis," bulong ni Megumi mula sa likuran ni Delilah. Mul

"How was it?" tanong ni Apocalipsis, inisang inom nito ang natirang alak sa hawak na baso. Nagkita sila ng lalaki sa isang resto-bar, pinagbawalan kasi niya itong uminom sa bahay dahil naroon ang anak nila. "The second phase of our plan was successful. Where now on the third phase," sagot ni Lucky sa asawa. "Great! Hihintayin na lang natin ang maging pasya niya."  Hindi nagsalita si Lucky. Binigyan siya ng bartender ng cocktail drink at natulala na siya inumin. Hindi niya makalimutan ang naging pag-uusap nila ni Genesis. Ilang beses raw nitong sinubukan na magtapat sa kanya pero nadadaig ito ng takot sa sariling pamilya.  Kumunot ang noo niya. Nag-angat siya ng tingin sa lalaking katabi. "You never told me your reasons Apo," panimula niya. Nabitin ang pagkuha ni Apocalipsis sa katabing bote para sana magsalin muli ng alak. "Alam kong malaki ang galit mo kay Genesis dahil sa pagkamatay ng kapatid niyo, but you never told me the details. Paano

Nasa park si Lucky kasama ang anak, dahil walang malawak na area sa condo ni Apocalipsis dito niya naisip dalhin si Chii. Mukhang nagustuhan naman ng bata at wiling-wili itong naglalaro, pinahihiram pa nito sa ibang bata ang toy car na binili ni Apocalipsis. “May problema ba, Ma’am? Kanina ko pa napapansin, panay ang buntong-hininga niyo,” usisa ni Psalm, ang siyang bantay nila ng anak ngayong hapon. Naupo ito sa conrete bench isang diba ang layo sa kanya. “When Apocalipsis told me that someone would pick me up that night. I really didn't expect the person would be you. I didn't ask and thought you might be working for Apocalipsis. Then I realize you were the one who let Apocalipsis into my room the night before my wedding to Genesis.” Nagyuko ng ulo si Lucky. Pinagsiklop niya ang mga kamay. “I still don’t want to ask you, but something is really bothering me…” “Ano iyon, Ma’am?” Nag-angat ng tingin si Lucky sa kausap. “Is this the true reality of the

Genesis woke up with a major headache the next morning, nagulat rin siya nang magising sa isang hindi pamilyar na silid. Agad siyang bumangon ang nilinga ang tingin sa buong kwarto at isang picture frame ang napansin niya sa ibabaw ng cabinet malapit sa sliding glass window. Tumayo siya hawak ang sumasakit na ulo at tumayo sa harap ng cabinet, kinuha niya ang piture frame at tinitigana ang dalawang batang nasa iltra, ang isa ay blonde at pula naman ang buhok ng isang bata ngunit hindi katulad niya ang dalawang bata ay parehong kulay berde ang mga mata; it was Apocalipsis and Malachii.“Gising ka na pala...” Hindi natinag si Genesis sa kinatatayuan, ni hindi siya nag-abala na lingunin ang taong kakapasok lang ng silid.“Anong ginagawa ko dito?” tanong ni Genesis ang tingin ay nasa larawan pa rin. Ang naalala niya’y uminom siya sa isang bar kahapon, ngunit nang malasing ay hindi na malinaw sa kanya ang sumunod na mga nangyari. Tinawagan ba niya si Apocalipsis? O baka naman ang mga staff

Tahimik lang na nakasakay sa backseat ng sasakyan si Lucky at Genesis. Sa unahan ang driver ng companya at sa shotgun seat naman nakaupo si Nathaniel, patungo silang apat sa Baguio para sa kanya-kanya na event nilang dadaluhan. Sinundo si Lucky ng service at simula pa kanina ay hindi pa sila nagkakausap ni Genesis. Wala itong ibang ginawa kundi ang kausapin ang kung sino mang mga tauhan na tumatawag dito, at kapag wala naman ay nasa cellphone pa rin ang atensyon nito. Ang awkward tuloy ng sitwasyon nila sa loob ng sasakyan. Madaling araw silang bumyahe, at inabutan na sila ng tanghali sa daan kaya naisipan nilang huminto muna sa isang restaurant para kumain ng lunch. Syempre, katulad sa loob ng sasakyan hindi pa rin siya kinikibo ni Genesis. Palaging si Nathaniel ang nagtatanong ng mga kailangan at gusto niya, para siyang hangin sa paningin ng lalaki na ikinainis ni Lucky sa huli. Hanggang kailan ito mananahimik? Wala ba talagang balak ang lalaki na kausapin siya? Nagalit ba ito dahil