Nilingon ni Beth ang isa panglalaki na kasama ng dalawang nabanggit. “Sloan, kumusta? May balita na ba kayo kay Lucky?” Umiling si Sloan, ang nakababatang kapatid ng ama ni Lucky. “Wala pa rin kaming nasasagap na impormasyon. Huling nakita siya ay noong araw na umalis siya sa bahay ng anak mo, Madam.” “I see. Kumusta naman ang Kuya mo? Patuloy pa rin ba siya sa paghahanap sa unica hija niya?”  Sa angkan ng mga Etheswyth, si Sloan lang ang kasapi ng US (Underground Society). Walang alam ang kahit sino, liban kay Lucky, sa mga kamag-anak nito tungkol sa lihim na pagkatao ng lalaki. “My brother is never giving-up. Marami ang nagsasabing marahil may kumuha sa kanya, may iba namang sinasabi na maaring nakipagtanan ito, pero lahat ng mga balibalita ay wala namang batayan.” Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Beth. Malaking misteryo talaga para sa kanila, lalo na kay Genesis ang biglang pagkawala ni Lucky. Ang totoo ay nawindang

"No biggie. Anak na rin ang turing namin kay Lucy. She' such a sweet and very smart girl, isa siyang blessing para sa ating tatlo." Tipid na ngumiti si Caladieae nang may maalala. "I was just wondering... Pinagsisihan na kaya ng ina ni Lucy ang ginawa niyang pag-abandona sa anak niyo?""I'm not sure about that.""But you knew her mother, right?" Makahulugan na tanong ni Caladieae. Matagal nang nasa puder niya si Lucy pero ni isang beses hindi nabanggit ni Genesis ang nanay ni Lucy, o kahit ang pangalan man lang ng babae."Of course... I look for Lucy's mother, and when I found her. Hindi na ako nagdalawang isip na ipa-DNA test sila; and the result is positive. She was my first born's mother.""I see...""Uncle Genesis! Ang sabi ni Daddy hinahanap mo pa rin daw si Miss Lucky? Hindi ka pa rin ba naka-move on sa kanya?" Parehong napalingon si Genesis at Caladieaw kay Lucy na pumasok ng babay, nakasunod dito si Nathaniel. Mukhang galing sa likod bahay

Maingay ang takong ng babaeng naglalakad palabas ng private plane. Suot nito ang off-the-shoulder-bloody-red-fitted-dress. Habang inaalalayan ng kanyang personal bodyguard pababa ng airstair, hawak ng babae ang oversized nitong pulang sumbrero. Napangiti ang pulang-pula nitong labi. Finally, she’s back.“Ma’am, saan tayo dideretso?” tanong ng driver na sumalubong sa kanila sa dulo ng airstair.“I’m not sure…” Nilingon ng babae ang morenong lalaki na karga ang limang taong gulang na batang lalaki. Pababa ito ng airstair; hawak ng isang kamay nito ang isang itim na payong. “Saan ba ang destinasyon natin after this, Psalm?”“Seven Sins Luxurious Hotel,” sagot ng lalaki nang makalapit sa kanila.“You heard him, to SSL Hotel. Right, Honey?” Humagikhik ang babae nang makitang namula ang pisngi ni Psalm. Limang taon na niyang kasama ang lalaki pero hindi pa rin ito nasasanay na

Naghuhugas ng kamay niya sa basin si Delilah nang marinig ang pagbukas at pagsara ng pinto ng restroom. Hindi niya iyon pinansin sa pag-iisip na katulad niya ay gagamit lang ng lavatory ang bagong pumasok, ngunit nang matapos at harapin niya ang pinto, nagulat siya dahil ang nakatatandang kapatid pala ng asawa niya ang naroon; nakasandal ito sa nakasarang pinto. “Genesis, what are you doing?” mapaghinalang tanong ni Delilah sa lalaki. “Sorry, but I need to confirm something. Can you show me your face?” “What? No.” “...” “Let me through, Genesis.” Nakatayo pa rin si Delilah sa harap ng brother-in-law. Halos isang dipa ang layo niya mula sa lalaki, at sa pintong nasa likod nito. "I'll let you go after you show me your face. This won't take long; all I need is to see your face." Umatras ang babae nang humakbang si Genesis palapit dito, umangat ang kamay niya at handa nang tanggalin ang suot nitong maskara nang sa isang kisapmata ay bumagsak si Genesis sa sahig at nakaupo na si Delil

Umuwi ng maaga si Genesis at binasa hanggang madaling araw ang librong sinulat ni Armageddon, at kumbinsido siyang kilala niya ang writer. Hindi sapat ang limang taon para makalimutan niya ang writing style ng matalik na kaibigan, at kung hindi nga si Apocalipsis ang writer na si Armageddon, ang ibig sabihin lang ay maaring tama ang hinala niya.Kinabukasan, maaga niyang tinawagan si Nathaniel upang ayusin ang meeting niya sa tunay na Armageddon. Positibo naman ang tugon ng kabilang panig, pumayag si Armageddon na makipagkita sa kanya after lunch break."Do I look good?" tanong ni Genesis, ang tingin ay nasa maliit na salamin ng sasakyan."Seriously? Ilang beses mo bang tinanong ‘yan ngayong araw? Ano ba ang nakain mo't panay ang tingin mo sa salamin?" Pinaningkitan siya ng mata ni Nathaniel. "H'wag mong sabihin pomoporma ka dahil kay Armageddon? For pete sake! Wala namang basehan iyang mga kutob-kutob mo, Enes!""Hindi lang ito kutob, Niel."