"Are you crazy? You just stabbed a child! Sa tingin mo ba okay lang ang ginawa mo dahil walang tinamaan na organ?" tila puputok ang ugat sa leeg ni Genesis sa kasisigaw. Hinahawakan naman agad ni Nathaniel ang balikat nito upang pigilan na lumapit sa kapatid. Sa bawat bitiw kasi ni Genesis ng salita ay tila susugod ito sa kinauupuan nila Apocalipsis."Mag-isip ka nga, paano kung naubusan siya ng dugo?" dagdag pa ni Genesis."You could always donate your blood to her. She is, after all, your daughter. Unless she has the same blood type as her biological mother." Apocalipsis smirked.Si Genesis ay natigilan, hindi inasahan ang ginawang pagbanggit ni Apocalipsis sa biological mother ni Lucy."I wonder... Sino sa mga fling mo noon ang tunay na ina ni Lucy. Ah! Si Lucky ba? Hindi siya fling, pero alam naman nating pareho na ginahasa mo siya." Natawa sa sariling naisip si Apocalipsis. "No, no, no... That's impossible. I check her data, wala namang record na nanganak o nabuntis si Lucky noon

Marahas na bumukas ang pinto ng dating opisina ng ama ni Apocalipsis. Gabi na’t wala na ang halos lahat ng mga emplyado ng kompanya, ngunit sigurado siyang dito niya matatagpuan ang hinahanap. Mula sa ginagawa, naibaling ni Beth ang atensyon sa lalaking pumasok. Nagulat siya nang makitang ang bunso niyang anak iyon. Hindi niya inasahan na makikita niya ito, at sa ganitong oras pa. Kahit kailan ay hindi willing makipagkita sa kanya si Apocalipsis kung hindi tungkol sa mafia.“Apo, what brings you here?” Matamis ang ngiti ni Beth. Tinalikuran niya ang kaharap na shelve upang lapitan ang anak. "Stop... I don't want you to come near me. Tell me the truth......" Nakunot ni Beth ang noo. “What are you talking about?”"Please stop pretending, mom. Hanggang kailan niyo ililihim sa ‘kin ang totoo?" Nagtangis ang bagang ni Apocalipsis. His family have been fooling him for decades. Maraming pagkakataon ang mga ito na ipaalam sa kanya ang totoo, ngunit pinili nilang pagmukhain siyang tanga."I

"Aw, aw, aw…!""Who are you?" Idiniin lalo ni Lucky ang siko sa likod ng estranghero. Pagkatapos niya itong ibalibag ay agad niya itong pinatungan sa likod at inipit upang hindi na makakilos pa. "Anong balak mong gawin sa anak ko?""Ano? Ano ba ang sinasabi mo? Walang akong kahit na anong binabalak sa anak mo!" deny nito na naiipit ang mukha sa pagitan ng lupa at katawan ni Lucky. Hindi makita ng babae ang mukha ng lalaki kaya hindi niya ito nakilala. Silipin man niya'y hirap pa rin siyang makita ang mukha nito."Sino ang nag-utos sayo na gawin ito?""Ano bang sinasabi mo? Wala akong masamang binabalak!" Nagpumiglas ang lalaki, ngunit hindi nito magawang ibuhos ang sariling lakas para itulak si Lucky dahil sa alanganin nitong posisyon."Miss Lucky! Okay lang ba kayo? Hindi ba kayo nasaktan?" sunod-sunod na tanong ni Megumi nang makalapit. Kasama nito si Chii na bitbit ang laruan na water gun."This culprit is not talking! Kapag ako na ubos ang pasensya hindi lang ribs mo ang magkakar

“I’m sorry, dad. Nagmamadali kasi ako, can we talk about it next time? Bibisitahin ko kayo ni mommy sa bahay.” Kailangan na niyang umalis dahil walang maiiwan kasama ni Chii sa condo.“But this is very important,” halos pakiusap na giit ng kanyang ama. Gusto niyang pakinggan ang sasabihin nito, pero kailangan talaga niyang umuwi. “Please lend me your ears. I’ve been dying to tell you this…”Nakagat ni Lucky ang ibabang labi. “A-alright… Tatawagan ko muna ang kasama ko sa bahay. Saglit lang ito, dad. Sa garden ng hospital niyo na lang ako hintayin.” Tinanguan siya ng ama, at tipid naman itong nginitian ni Lucky. Tatawagan niya saglit si Psalm, wala siyang choice kundi ang ipahatid sa ospital si Chii, kesa naman maiwan itong mag-isa sa condo na walang kasama."Pasensya na talaga, Psalm. Hindi lang talaga ako makaalis ngayon," paumanhin ni Lucky sa kausap sa kabilang linya."Ayos lang, Ma'am. Hindi mo kailangan na humingi ng tawad sa akin. Gigisingin ko na si Chii, sige po.""Okay, mag-

Huminto si Genesis sa harap ng double wooden door, isang malalim ng buntonghininga ang pinakawalan niya, pagkatapos ay tinanguan niya si Nathaniel na agad namang tumalima at pinunch ang hawak na keycard sa isang key card door lock system. Tumunog iyon sinyales ng pag-unlock ng pinto, at saka ito kusang bumukas. Agad na pumasok si Genesis, si Nathaniel ay nakasunod lang sa kanya habang binagtas nila ang may kadiliman ng hallway, at nang makarating sa dulo bumungad sa kanila ang malawak na meeting hall. Nakapalibot sa buong silid ang bleacher style ngunit mamahaling mga upuan, at sa gitna ang napakahabang oblong wooden table, sa dulo niyon nakaupo ang lalaking nasa kanyang Seventies, sa tabi nitong siliya nakaupo ang matandang matagal-tagal na ring hindi nakikita ni Genesis, at sa likod ng matanda nakatayo ang butler nito. “Genesis of the Gevorgian Mafia, my King,” pagbibigay galang ni Genesis sa lalaking may hawak ng pinakamataas na titulo sa kinasasakupan na organisasyon ng kanilang