Ibang saya ang naramdaman ko nang tawagin n’ya ulit ako ng “Hon.” mula nang maaksidente s’ya ay ngaun ko na lamang narinig iyon sa kanya. Tinugon ko iyon ng maalab na halik nakaliliyo, bumaba pa ang aking labi sa malapad niyang dibdib. Mas lalong akong nadadarang sa paraan ng paghaplos niya sa ‘king katawan dama ko ang init na tumatagos sa ilalim ng aking damit. “You are punishing me?” nahihirapan na saad niya, habang malayang naglalakbay ang aking labi sa kanyang kanyang malapad na dibdib. May hatid na saya sa ‘king pandinig iyon, he totally loses control pero hindi s’ya makagalaw dala ng kondisyon ng binti n’ya. “N-no, Hon., b-but I have an a-amazing idea,” umalis ako sa kanyang ibabaw kahit na nahihilo ay hinila ko ang tali ng robe na suot niya, ikinaliyad niya iyon. “Hey, what are you doing?” “W-wait, I think you want this,” nababaliw na nga talaga ako ibang klase ang tama ng alcohol sa ‘kin. Itinali ko iyon sa kanyang mga kamay. “What the hell?” “O-oops, gusto ko lang naman

“Hon, hindi ka pa ba babangon? It’s already 8am,” saad ni Galen ng makalabas sa banyo. Kasalukuyang katatapos lamang niyang maligo. Magaling na rin ang kanyang mga paa kaya naman nakagagalaw na ulit siya ng normal. Iyon din ang unang araw ng regular na pagbabalik n’ya sa opisina. Dahil mula nang maaksidente siya, sina Donya Ysabel at Don Samuel ang nag-aasikaso sa company. Ang mga documents na kailangan niyang pirmahan at reviewhin ay dinadala ni Richard dito sa bahay. “Maya-maya na tinatamad pa ‘ko,” hindi ko alam kung bakit palagi akong tinatamad at ang gusto ko ay palaging nakahiga. “Kailangan ko ng umalis, Hon,” lumapit pa s’ya sa ‘kin, ngunit wala akong plano na magmulat ng mata. “Ingat ka, si manang, na muna ang bahala sa breakfast mo.” “Sure, no worries, kumain ka na rin mamaya,” humalik pa siya sa ‘king noo at labi. Nalanghap ko ang kanyang paboritong pabango. Biglang lalong sumakit ang aking sintido at kasunod ng pagbaliktad ng aking sikmura. Dali-dali akong bumangon at p

“Hello, Hon, pauwi na rin ako,” mabilis kong saad nang masagot ko ang tawag ni Haya. “Hon, malayo ka pa ba?” malamlam ang boses ni Haya, mula sa kabilang linya. “Malapit na rin ako, kumusta ka? May gusto ka bang ipabili?” “Ok lang sayo na magpabili ako?” ramdam niyang nabuhay ang tinig ni Haya na kanina ay parang walang kabuhay-buhay. “Ou, naman, may mga bukas pa naman na bilihan,” napasulyap pa ako sa aking relong pambisig at noon ko lamang napagtanto na mag-a-alas onse na. “Gusto ko ng pizza.” “Yun lang ba ang ipapabili mo, Hon?” tanong ko sa kanya, habang inililiko ang sasakyan para balikan ang pizza house na nadaanan ko kanina. “Chocolate, Hon, kahit anong brand ng chocolate basta kasing sweet ng mister ko. Mag-iingat ka, bye-bye,” sunud-sunod na saad ni Haya bago ini-off ang cellphone. Natuwa ako sa narinig ko kay Haya, ipinagpasalamat ko rin na may bukas pa na bilihan ng pizza ng ganoong oras. Ngunit ang chocolate na request n’ya ay kailangan ko pang maghanap ng pagbibil

“Damn, review the CCTV footage,” utos ko kay Richard. Labis akong natatakot at kinakabahan nang mahawakan ko ang cellphone ni Haya. Madali kong na open ‘yun hindi n’ya pa rin pinalitan ng security lock na inilagay ko noong ibingay ko sa kanya ang cellphone na iyon. Wala akong nakita na ibang number sa receive call, text message kung hindi ang number ko lang. Hindi ko alam kung ano ang nakita at narinig n’ya, pero sigurado akong may nalaman s’ya na hindi n’ya na gustuhan. Napahilamos ako sa sarili kong mukha nang makita ko ang footage. “Sir, tingin ko nakita n’ya lah-,” hindi ko na hinintay ang sasabihin ni Richard, mabilis na akong lumabas para hanapin ang asawa ko. “Ikaw na muna ang bahala rito.” Una kong tinawagan sina Cristy sa bahay, “nand’yan ba si Haya?” “Nagpahatid kanina d’yan sa opisina mo, Sir, hindi na nga nagpasama sa ‘kin sabi n’ya kasama ka naman na n’ya. Susorpresahin ka nga daw n’ya,” dama ko pa kung gaano kasaya si Cristy habang kausap ko. “Tawagan n’yo ako kapag

Nang mailabas si Tricia, ng mga pulis, ay umalis na rin ang secretary ni Mr. Harold at dalawa pang investor. Naiwan kami nila Galen, Richard, Donya Ysabel at Don Samuel sa loob ng conference room. Nabigla man ako sa mga nalaman ko, ang pinakamahalaga ay matatahimik na kami ngaun.“Richard, nagpa-book ako ng lunch today sumama ka sa ‘min ha.”“Opo, Donya Ysabel.”“Hey, ilang beses ko bang sasabihin na tita ang itawag mo sa ‘kin at tito kay Samuel.”“Ah, sorry po, sige po, Tita Ysabel,” naiilang na saad ni Richard.“Sumunod na kayo sa ‘min, Galen,”“Yes, Dad.”“Bro, salamat sa tulong mo,” inakbayan pa s’ya ni Galen.“Wala ‘yun, Sir, kulang pa ‘yan sa mga tul-”“H’wag ka ng magdrama ‘di mo bagay. Ipag-drive mo kami,” putol na saad ni Galen sa pagsasalita ni Richard at mabilis na inabot ang susi ng sasakyan. Inakbayan pa niya ako at giniya na maglakad. “Let’s go,” tawag ni Galen kay Richard na nanatiling nakatayo habang nakangiti sa reaksyon ng asawa ko.Sa isang exclusive restaurant ka