บททั้งหมดของ White Lies: บทที่ 31 - บทที่ 37

Kabanata 31BirthdayMaaga pa lang ay abala na ang lahat sa gaganaping pagdiriwang sa malawak na bakuran ng mansyon para sa aking kaarawan. Sumilip ako sa may bintana at nakita ko ang dami nang katulong na hindi magkamayaw sa dami nang trabaho.Naroon na rin ang inatasan ni Auntie Celeste para mag-ayos at siyang maghanda sa pagdiriwang mamayang gabi. Sunod-sunod na rin ang dating ng mga regalo na nilalagay nila sa isang mahabang lamesa. Tiyak naman na sa mga amiga ni Auntie at ilang business partners ng kompanya na tiyak kong imbitado ni Auntie.Bumalik akong muli mula sa pagkakahiga sa aking kama at dinampot sa aking side table ang aking cell phone. Pagbukas ko pa lang niyon ay sunod-sunod na ang dating ng mga mensahe mula sa aking malalapit na kaiabigan at ka-eskwela. Isa na ang mensahe ni Menchie na una kong binabasa.Ilang beses akong umiling pagkat puro tungkol sa love life ang wish niya sa'kin para sa aking kaarawan. Gayon din ang ilang mensahe na natanggap ko mula sa kaibigan.

Kabanata 33Birthday Gift"Are you sure you really want to do it right now?" Ellwood asked me with furrowed brows.Mabilis na lumipad ang tingin ko sa lamesa nina Auntie Celeste, kasama nito ang asawang si Dolfo na siyang abala sa pakikipag-usap sa mga negosyanteng bisita.Kung pwede ko lang sanang komprontahin ang mga ito ay ginawa ko na ngunit wala pa akong kongkretong ibidensya na magtuturo na sila nga ang pumatay kay daddy.Pumikit ako nang mariin at yumuko dahilan upang humilig ako sa balikat ni Ellwood. Huli na para umiwas dahil hinapit niya ang likod ko palapit pa sa kaniya.Tumingala ako sa kanya at sinalubong ang seryoso niyang mga titig. Ellwood stroke my flushed cheek, causing my body to flinch."Can we instead have a good time? I want you to enjoy your birthday," he whispered softly.Because of his intense gaze, my eyes sparkled and my heart thumped hard. Tila nawala saglit sa isipan ko ang tungkol kina Auntie Celeste at Dolfo.I smiled and nod. Mas mabuti ngang huwag muna

Kabanata 35SpringNaghanda na nga kami para sa planong picnic sa may batis. Hinanda na rin nina Aling Lusing at Manang Gloria ang mga kailangan namin habang si Tata Teban naman ang maghahatid sa amin sa bukana patungong batis."Sabihan n'yo na lang ho kung pauwi na kayo para masundo ko kayo," ani Tata Teban sa'kin."Sige ho, salamat." Tumango ako dito at hinatid na ng tingin ang palayong sasakyan."Grabe ang ganda pala dito, parang hindi na rin nalalayo sa Queensland island!" bulalas ni Issay."Pero sa tingin ko mas malawak ito kesa sa hacienda na meron sina Sir Ellwood," wika naman ni Allan habang bitbit ang ilan naming gamit."Ang mabuti pa umpisahan na natin maglakad. Malayo layo pa ang batis dito." Agad naman tumabi sa'kin si Iverson at inagaw sa'kin ang dala kong shoulder bag.Hinayaan ko lang siya sa ginawa n'ya tutal ay pabor sa'kin 'yon maging ang pagtabi n'ya sa'kin habang naglalakad kami papasok sa loob ng kagubatan.Mapait akong ngumiti habang iniiwan ng tingin ang pamily