“I'm sorry son, sana maintindihan mo na lahat ng ginagawa kong ito para sa iyo. Alam kung nahihirapan ka, sabihin mo man na isa akong selfish na ina, pero maniwala ka, lahat ng ito ginagawa ko dahil ayokong maranasan mo ang sakit na naranasan ko noon sa taong minahal ko. Mahal na mahal kita son.”“Tita.” Mabilis na pinahid ni Donya Leticia ang kanyang mga luha ng marinig ang boses ni Crystal na tumatawag sa kanya. Kasalukuyan siyang nakaupo sa gilid ng kama kung saan nakahiga si Clarence. Mag-isang buwan na simula ng kinuha niya ito mula sa teritoryo ng Triad. Hanggang ngayon hindi pa rin ito nagigising dahil sa tuwing magigising ito lagi niya itong tinuturukan ng pampatulog. Hindi pa siya handa na harapin ang kanyang anak. Ngunit ngayon buo na ang desisyon niya. Maaaring malaki ang nagbago kay Clarence dahil sa ginawa niya, pero ginawa niya ito para sa kapakanan ng anak niya. Hindi na siya nag-abala pang lingunin si Crystal. Patuloy lamang siyang nakatitig sa anak, habang nakapikit an

A Few days later…“Clarence, ngayong nakabalik ka na, ano ang balak mo sa darating na linggo?” tanong ni Chairman Leticia habang magkaharap sila sa pagkain.“Bakit Mom, ano po ba ang mayroon sa darating na linggo?” takang tanong ni Clarence habang patuloy sa pagkain.“Son, it's your 29th birthday, of course. Saan mo planong mag celebrate ng birthday mo?” nakangiting wika ni Leticia.Sandaling nag-isip si Clarence. Birthday na pala niya sa darating na linggo ngunit wala man lang siyang naalala. Isang taon na ang nakalipas simula ng magising siya, ngunit, hanggang ngayon, pakiramdam niya malaki pa rin ang kulang sa pagkatao niya. Minsan may hiyawan ng mha bata na pumapasok bigla sa utak niya. Minsan naman napapanaginipan niya ang walang mukha na babae at ang mainit na pagniniig nila sa kama, ngunit nagigising siya na si Crystal ang babaeng kasama niya sa kama. Subalit sa hubog ng katawan, hindi si Crystal ang babaeng nasa panaginip niya, dahil ma-alon at kulay mais ang buhok nito, hindi

“Paano Ciara, mauuna na kami ni Mylah sa Montana Cove resort.”nakangiting wika ni Edwin. Kasalukuyan silang nag-uusap ni Mylah sa loob ng silid, nang sumilip ito. Napatingin silang dalawa ng kaibigan sa gawi ni Edwin na pumasok sa loob ng silid. Hindi niya maiwasan na hindi na miss si Clarence ng tumingin siya kay Edwin na hinalikan sa labi si Mylah. Hindi na siya nagtataka kung bakit mabilis mahulog ang loob ni Mylah kay Edwin kahit pa noong simula ayaw nito sa lalaki. “Best, ano, okay ka lang ba?” tanong ni Mylah ng mapansin ang nagbabadyang luha sa kanyang mga mata.” Ngumiti siya na tumango sa kaibigan. “Oo okay lang ako, ano ka ba.” Hinampas niya ito sa balikat. “Aayusin ko lang ang lahat na mga gamit ni Baby Adler, susunod na rin kami.” Ayaw sana niyang isama ang mga bata, ngunit si Edwin ang nag insist na isama ang mga ito para makadalo sa birthday ng Daddy nila. Kahit annulled na sila ni Clarence, dinala pa rin niya ang proof na minsan na silang kinasal dahil sa mga bata. Nagp

"Master nandito na po tayo." Nakabalik si Clarence mula sa lumilipad nyang imahinasyon ng marinig ang sinabi ng kanyang tauhan. Mas lalong lumakas ang kaba sa dibdib niya ng bumaba na siya mula sa chopper. Hinubad niya ang suot na damit at pinalitan iyon ng puting t-shirt. Binigay niya ito kay Brando na kasalukuyang nasa loob pa rin ng chopper. “Ikaw na ang bahala riyan. Ituloy mo ang plano.” Kinuha naman iyon ni Brando. “Sigurado na po ba kayo dito, Master?” tanong nito. “Para sa pamilya ko, wala akong hindi kayang gawin.” sagot niya at tinalikuran na ito. Nagpakawala na lang ng buntong hininga si Brando habang sinusundan ng tingin ang papalayong master. “Sana naman matapos na ang lahat ng problema mo, Master at ng magkaroon din naman ako ng happy ending,” usal nito sa sarili, bago muling pinalipad ang chopper. Napahinto si Clarence sa paglalakad at humarap sa dagat. Nag-iispi siya ng plano kung paano sabihin kay Ciara ang lahat. Napatingin siya sa paligid. Binili niya ang flo

“Mukhang andami niyan Bro, ah.. Last Supper na ba ‘yan?” ngiting biro ni Edwin ng pumasok ito sa kusina at naabutan siya na abala sa pag-ihaw ng mga preskong isda na nabingwit nila kanina ni Clyde. “Tangina bro, nang-aasar ka pa diyan; nagmamadali na nga ako rito na matapos na eh. Baka nagugutom na sila sa labas.” “Nasaan ba si Brando, bakit hindi ka nagpatulong?" "Abala ang gagong 'yon kay Lesly. Hinayaan ko na, at ng maka first base naman." Natatawa niyang sagot. "Ang ogag, hindi yata marunong manligaw eh. Tagal mo ng alalay, hindi man lang nakuha ang mga pang malakasan na diskarte mo sa babae." "Puta, mas lalong hindi ako marunong dumiskarte. Nakita mo ba akong dumiskarte sa babae noon? Sila lumalapit sa akin hindi ako." Pagyayabang niya rito. "Oo nga pala. Malakas ka lang pala sumisid. Wahahaha." Pumalatak ng tawa si Edwin. "Tangina ka, marinig ka ng asawa ko. Baka sabihin non marami akong sinisid na babae. Gago, sa asawa ko lang natutunan ang sumisid. Di ko pa yan nagawa