Nagkadikit ang dalawang kilay ni Ciara ng marinig ang pagtawag ng host. Kasalukuyan siyang nakaupo sa itaas ng stage. Ayon sa nabasa niyang program, ang kanyang ama dapat ang magbibigay ng welcoming Remarks, ngunit bakit si Crystal ang tinawag ng host gayung hindi naman ito kasapi ng pamilya."Monica, paanong si Crystal Mendez ang nagsasalita ng Welcome Remarks?" Hindi maipinta ang mukha ni Ignacio na binalingan si Monica. Matagal na niyang kinakabisado ang sasabihin sana para kay Ciara sa pag akalang siya ang magsasalita sa opening ngunit hindi niya inaasahan na mag-iba ang flow ng program."Daddy, inimbitahan ko si Crystal Mendez, nakakahiya naman na hindi siya mabigyan ng pagkakataon na makapagsalita sa harapan. Sa ginawa ko, mas lalo tayong hahangaan ng mga kakilala natin sa negosyo dahil nagawa kong imbitahan ang international model. Hindi biro ang TF ni Crystal, Dad. Ngunit tayo, hinayaan niyan pumunta sa event natin ng libre. Kaya dapat lang na ilagay natin siya sa pinaka spotli

“Sandali, cr lang muna ako.” Paalam niya kay Clarence after nilang kumain. Kasalukuyan silang palabas na sana ng hotel ng makaramdam siya ng naiihi. Tumango lang si Clarence sa kanya at hinintay siya sa lobby. Limang minuto ang nakalipas, matapos siyang umihi ay agad na rin siyang lumabas ng cr. Hindi na siya nag aksaya pa na ayusin ang itsura niya dahil pauwi naman na sila. Isa pa sa inaalala niya ang mga anak niya na alam niyang naghihintay na sa kanila. “Ciara, sandali.” Hinawakan siya ni Lorenz sa braso ngunit tinabig niya ang kamay nito. Galit niya itong tiningnan habang nakasalubong ang kilay. “What do you want?” iritado niyang tanong sa lalaki. “Ciara, please, patawarin mo na ako, pinagsisihan ko na ang lahat ng mga ginawa ko sa’yo noon.” nagmmamakaawa ito sa kanya.“Lorenz, ilang beses ko bang sabihin sa’yo na tapos na tayo. Kasal ka na kay Monica, ano pa bang hinahabol mo sa akin?” singhal n’ya rito at saka tinalikuran. “Nakipaghiwalay na ako sa kanya,” sagot nito habang h

"Clarence," sambit niya sa pangalan nito. Hindi niya alam kung ano ang sasabihin sa mga narinig niya mula rito. Bumangon siya at binalot ng kumot ang hubad na katawan niya. Namumuo ang luha sa sulok ng kanyang mga mata. Napapikit siya ng maramdaman ang paglapat ng labi nito sa batok niya. Niyakap siya nito mula sa likuran at pinagdikit ang katawan nilang dalawa. Napagitnaan ang katawan niya ng dalawang hita nito kaya waring kinakandong na siya nito."Sweetheart, ayokong nakikita ka kasama ni Lorenz, parang mamatay ako sa selos." Pag-amin nito sa kanya. "Ano ang nakain mo at sinabi mo sa akin ang lahat ng iyan?" tanong niya. Pinasandal siya sa dibdib nito. Kinulong ng mga bisig nito ang hubad niyang katawan, at magustuhan niya ang ganitong pakiramdam.“Naisip kong umamin na. Wala naman masama dahil asawa na kita. Ngayong alam mo na ang dahilan kung bakit nagagalit ako kapag nakipagkita ka kay Lorenz, huwag na huwag ko makikita na kinakausap mo siya.”“Paano kung ayaw ko?” nakangiti

“ I Love you Ciara,” wika nito sa kanya, at muli siyang siniil ng mainit na halik sa labi. “ I love you too, Clarence. Kahit natatakot akong aminin ang nararamdaman ko sa’yo, sinubukan ko pa rin isugal ang puso ko. Ngayong batid mo na mas mahal kita kaysa kay Lorenz, sana hindi ko maranasan ang sakit tulad ng naranasan ko noon.” Niyakap siya ng mahigpit nito at hinalikan sa noo. “Makakaasa ka sweetheart. Sobrang mahal kita, kayo ng mga anak ko. Hindi ko magagawa na saktan ka.” sagot nito. Kumalas siya ng yakap rito at tinanong ng may naalala.“Teka, bakit ka nga pala nandito? Di ba may emergency meeting ka, sabi mo kanina?” “Mamaya pa ‘yon. Kailangan kong bantayan ang asawa ko, baka makuha ng iba. Di ba mas emergency iyon?” Napailing na lang siya sa sagot nito. “Ngayon na umamain na ako sa’yo, siguro naman titigil ka na sa kaka-bantay sa akin. Dahil nanalo ka na sa puso ko at ng mga anak mo. Bumalik ka na sa opisina mo. Uuwi na ako sa bahay.” Nakita niya ang pagkunot ng noo nito

“Tangina mo Clarence! Damn You! Baka nakalimutan mo, kasal rin tayo! Ayokong magpakasal sa’yo, ngunit tangina, pinilit mo ako, dahil ang dahilan mo, ayaw mong may ibang ina ang mga anak mo.” Pinaghahampas niya ito sa dibdib, ngunit nanatili lang itong matigas na nakatayo sa harapan niya. Umangat siya ng tingin, naging malabo ang kanyang mga mata dahil sa luha habang nakatitig rito. “Kung ganun, gusto mong makuha ang buong custody ng mga anak ko? In your dreams, Clarence, dahil lalaban ako. Huwag mo akong maliitin, dahil hindi mo alam kung ano ang kaya ng isang ina, para sa kanyang mga anak. Mamatay muna ako, bago mo ipaalaga sa ibang babae mo ang mga anak ko. Akala ko ibang-iba kay kay Lorenz, ngunit putang ina ka, hindi ko alam mas masahol ka pa pala kaysa sa kanya. Pinaniwala mo ako, ginulo mo ang buhay ko at ng mga anak ko, kaya, manigas ka! See you in court!” malakas na suntok sa mukha ang ang nagpamulat kay Clarence. Nang matauhan siya, wala na sa harapan niya si Ciara. Hinawakan