Naging successful ang operasyon ni Kiel, at na ilipat na ito sa sa kanyang private room. Hinintay na lang din namin na magising siya para masabi na stable na talaga ang kanyang kalagayan."Mich, kamusta si Kiel?" Napatingin ako sa pintuan ng pumasok doon si Austin. Halatang nanghihina pa rin ito."Ano ang ginagawa mo dito? Hindi ba dapat nagpapahinga ka ngayon dahil nanghihina kapa." Nag aalala na lumapit ako sa kanya at inalalayan siyang umupo sa sofa."Gusto ko lang makita si Kiel, Mich." Aniya na hinawakan ang kamay ko."A-austin.. " anas ko sa kanya."Ako ba Mich? Ako ba ang daddy niya? Ako ba ang totoong ama niya?" sunod sunod na tanong niya sa akin."Austin.. ayaw ko muna pag usapan yan ngayon. Give me time, at sasabihin ko ang lahat sayo." Pag iwas ko sa tanong niya sa akin."Kung yan ang gusto mo, naiintindihan naman kita Mich. Pero pwede ba na payagan mo akong bantayan siya? " pakiusap niya sa akin kaya tumango ako sa kanya.Naupo si Austin sa kabilang side ng kama at hinawak

Tahimik lang ako habang binabaybay namin ang daan pauwi sa bahay ni kuya Lander, habang nag iingay naman Kiel at nakikipag harutan sa kanyang ama."So, is it true that your cock is not small? Is it big? Can I see it? If you show me I will call you daddy." Nanlaki ang mata na nilingon ko si Michael sa likuran ng sasakyan. "Michael!" Saway ko sa kanya dahil sa sinabi niya sa kanyang ama. Bakit ba normal na normal lang sa kanila ng usapan na yan, samantala ako ay naaasiwa kahit nakikinig lang sa kanila."Sure son, I'll show you as long as we have a deal. from now on you will call me daddy." Sagot naman ni Austin kay Michael, kaya na iiling na lang ako sa kanilang dalawa. Hindi na ako mag tataka na mag ama nga sila, pareho talaga sila ng ugali na dalawa. Nang nasa tapat na kami ng gate ng bahay inutusan ko si Austin na bumusina para lumabas ang katulong sa loob ng bahay. Tinawagan ko na rin naman sila kanina na pauwi na kami at mag handa ng pagkain para sa amin.Una na akong bumaba ng ko

Niyakap ni, Austin si Kiel habang may luhang namumutawi sa kanyang mata."I'm sorry son, I'm so sorry if daddy wasn't there when you were a baby, I'm sorry if I didn't take care of you then. Sorry if I didn't hear your first cry, the first word you spoke, your first step, the first food you ate. On your first birthday, on your first Christmas and your mommy's new year. I'm sorry if I'm not in the important days of your life. I'm so sorry because I was stupid." Aniya sa anak namin habang yakap yakap niya ito, pinunasan ko ang basa kong pisngi at ngumiti kay Austin. Masaya ako na tanggap siya ng anak ko at makita silang ganito. Pero may naramdaman din akong sakit dahil hindi nakasama ni Austin ang anak namin sa loob ng limang taon. "I knew it! The first time I saw you at the airport, I knew that you were my real daddy. But I'm angry with you and annoyed because you have already a child other than me, and I'm thinking, what about me and mom if you have another family." Sagot ni Kiel kay

Nanginginig ang kamay ko habang hawak ni Austin. Napatingin ako sa kanya ng pisilin niya ang kamay ko at higpitan ang pagkahawak sa niya doon. Nakita ko si ma'am Joan na masayang kausap si, Marcus habang sumusubo ng pagkain."Mom, dad." Tawag ni Austin sa dalawa. Napalunok ako ng magawi ang tingin sa akin ni ma'am Joan. Naalala ko ng huling engkwentro naming dalawa, kaya medyo nahiya ako sa kanya. "Mich?" Kunot ang noo na tanong sa akin ni Marcus, ang totoo kong ama. Bakit nga ba hindi ko man lang napansin na may pagkakahawig din kaming dalawa at hindi man lang ako nag duda na siya talaga ang totoo kung ama. Sa isipin yung bigla na lang namula ang aking mata. Ang tagal kong nag hangad ng pagmamahal ng isang ama dahil hindi iyon pinaramdam sa akin ng nakagisnan kong ama. Pasimple kong pinunasan ang luha sa gilid ng mata ko at ngumiti sa aking ama. Gusto kong tumakbo sa kanya at yakapin siya ng mahigpit at sabihin sa kanya ang lahat lahat. Excited akong tawagin siyang papa, at excited

Bumawi si papa sa akin, pati na rin kay Kiel. Kung noon ay may pasalubong ito lagi sa akin kapag bumabalik ito galing sa ibang bansa, ngayon ay kung ano ano ang madadatnan ko sa sa aking kwarto na binili niya para sa akin. Isang linggo na rin mula ng lumabas ang resulta ng DNA test at hindi na pumayag si papa na umalis kamo dito sa mansion niya. Si ma'am Joan naman lagi pa rin pumupunta dito at nakikipagtalo kay papa. Minsan na gi-guilty din ako dahil kung hindi dahil sa akin, alam kong maayos pa rin sila ni papa. Si Austin naman ay hindi na rin umuwi dito, at tumutuloy daw ito sa condo na binigay sa akin ni papa dati. Hindi rin kasi siya pinayagan ni papa na basta na lang siya lumapit sa amin ng anak niya na hindi man lang niya pinaghirapan. Nang tanungin ko si papa kung bakit kailangan pa niyang gawin yun kay, Austin. Sinabi niya na alam niya ang lahat ng nangyari sa amin dati dahil si Austin, daw mismo ang nag kwento nun sa kanya. At gusto man daw niya suntokin si Austin pero alam