Pagdating namin sa bahay ni Isaac, ay bumungad kaagad sa amin ang inis na inis na mukha ni Monica, ngunit hindi ko na lang ‘yun pinansin, bagkus ay ngumiti na lamang ako sa kanya para hindi na kami mag-away. ‘’We’re home, sorry for keep you waiting. Kumain ka na? May dala akong pagkain para sayo.’’ ‘’Thank you, dahil naalala mo pa talaga akong dalhan ng pagkain. Ano pumayag na ba si Eunice, na mapawalang bisa ang kasal ninyo?’’Tanong ni Monica, habang isa-isang nilalagay sa lamesa ang mga pagkain na binili ko para sa kanya. At dahil hindi ako makasagot sa tanong ni Monica. Ay sinabi ko lamang sa kanya na pagod ako at may trabaho pa ako bukas kaya kailangan ko ng magpahinga. ‘’Bukas na tayo mag-usap tungkol dyan at wag muna ngayon pagod ako. And I have work tomorrow.’’I said, at akmang hahalikan ko na sana ang pisngi niya ngunit mabilis naman siyang umiwas sa akin. ‘’Are you fooling me again Luther? Or baka naman totoo nga talaga ang sinabi ni Zareh, sa akin. Na baka nagbago n
Terakhir Diperbarui : 2025-06-06 Baca selengkapnya