Todos os capítulos de The Unwanted Wife Of Mr Villareal: Capítulo 11 - Capítulo 20

"Ellaine, okay ka lang?" Tanong ko. Binigyan ko rin siya ng tissue ng makita ko na umiiyak siya. Kaagad din siyang inalalayan nina Ethan at Staffi nang makita nilang nakahawak lang si Ellaine sa upuan at tila ba walang lakas ang mga tuhod nito para umupo. Pinilit naman ni Ellaine, na ngumiti at pinigilan ang mga paghikbi niya. Ngunit patuloy parin na dumadaloy ang mga luha sa mga mata niya pababa sa kanyang pisngi kaya naman ay kaagad ko ng kinuha ang tissue na hawak niya at kaagad na pinunasan ko ang mga luha nya. "Alam kong mahirap Ellaine, dahil pinagdaanan ko na rin 'yan. Kaya alam ko na kung ano ang pakiramdam. Pero alam kong kakayanin mo kung ano man ang pinagdaanan mo ngayon Ellaine.And I know there's someone there for you. So don't cry because Trevor doesn't deserve every drop of your tears because he's a worthless jerk!" “You're right, Eunice. Hindi niya nga deserve ang mga luha ko.”Aniya pagkatapos ay mahigpit naman ako na niyakap ni Ellaine. “Thank you Eunice.” "We better

"Hinahanap kana kasi ni Isaac. Kaya gusto ko sanang isama ka namin papuntang arcade at kumain ng jollibee. Don't worry it's my treat, and do you--"Sambit ni Luther at tatanungin niya sana si Eunice kung nagustuhan ba nito ang red roses na binigay niya ngunit kaagad namang pinutol ni Eunice ang sasabihin sana ni Luther sa kanya. "About those red roses, thank you. But can you please stop sending me flowers? Alam mo naman di ba may fiance na ako, and you also have Monica. Kaya sana naman maintindihan mo."Sambit ko ngunit imbes na sagutin ako ni Luther ay pinili niyang ibahin ang usapan. Tumingin naman si Luther sa anak niya at sa kaibigan nito at pagkatapos ay inalis ang cellphone sa tenga niya at pagkatapos ay ni loudspeaker niya ito para marinig ni Isaac ang boses ng mommy Eunice niya. “Just answer my question Eunice, sasama ka ba sa amin? kasi kanina pa nakasimangot ang si Isaac dito.” "Just say yes, Mom! Para naman makapag bonding po tayong tatlo ni dad at ng friend ko. I'm sure r

John Gregore Pov.‘’John lasing kana. Matulog kana.’’Nag-aalala na boses ni Sheldon ng makita niyang tumunga na naman ng alak ang kaibigan niyang si John. ‘’Just let me get drunk, Sheldon.’’Sambit ni John habang itinataas ang alak na hawak niya para hindi ito maagaw ni Sheldon sa kanya.Kaya lang naman naglalasing si John, ay dahil hindi niya matanggap na pinagpalit siya ng dati niyang kasintahan na si Monica sa isang mayaman na businessman na si Luther na nagmamay-ari ng mga sikat na condominium sa Pilipinas. Kaya naman para hindi niya maramdaman ang sakit na dulot sa kanya ni Monica, ay ang alak ang naging sandigan ni John at ang kaibigan nitong si Sheldon, na kailanman ay hindi siya nito iniwan. At kahit labag man sa kalooban ni Sheldon ang bumalik si John sa Pilipinas ay mas pinili niya pa rin na samahan ang kaibigan niyang si John na bumalik sila ng Pilipinas. Natatakot kasi si Sheldon na baka may gawin na masama si John, dahil iba kasi ito kapag nagmahal, hindi ito pumapayag na

“Sorry, kusa lang kasi na lumabas iyon sa bibig ko. Alam ko naman na walang ibang babae si Ezra. Busy lang talaga siya sa career niya bilang artista. And I know na para sa future nyo ang ginagawa niya.”Pag bawi naman ni Staffi, sa mga na sabi niya kanina na nagpagaan naman ng loob ko. “Ganyan nga. Think positive always!”Sambit ni Ellaine. Halatang lasing na. Bilib din talaga ako sa babaeng ito. Parang tubig na lang kasi sa kanya ang alak. Habang nag-uusap kami ay may taong biglang lumapit sa amin at iyon ay si Kelvin at kasama niya ngayon ay si Luther. “It's been awhile Eunice, kumusta ka na? I remember we meet at tita Lucia’s birthday kaso nga lang hindi tayo nag uusap.” “Okay naman ako Kelvin, busy parin sa boutique.”Sagot ko habang ang atensyon ko ay nasa hawak kung baso. “I'm glad that you're okay. Can we join you?”Kelvin ask. Habang hinihintay ang pagpayag namin. “Okay na naman kayo ni Luther, di ba?”Dugtong niya pa.Ngumiti at tumango naman si Ellaine at pinayagan

Eunice Sanchez pov.Pagkatapos kunin dito ni Ms Ramirez ang gown na pinagawa niya'y naisip ko na lumabas na lang muna ng boutique at ma-upo sa isang bench at nang maakit naman ng mga mata ko sa ibat-ibang uri ng mga bulaklak ay kaagad ng sumilay ang ang ngiti sa labi ko lalo ng maamoy ko ang mababango na halimuyak ng mga ito. Kung hindi ninyo kasi naitatanong ay mahilig talaga ako sa mga bulaklak feeling ko kasi napapawi nila ang lungkot ko. Bigla ko tuloy naalala si Ezra, at iyong mga panahon na palagi niya akong dinadalhan ng bulaklak sa condo ko at sa tuwing may photoshoot ako sa Vietnam, at isa iyon sa pinaka namimiss kong ginagawa niya. But suddenly ay bigla na lamang siyang hindi na nagparamdam sa text at sa tawag. At ang isang linggo na sinabi niyang hindi muna niya ako matatawagan ay tila ba aabutin na ito ng dalawang linggo or di kaya isang buwan pero wag naman sanang mangyari itong mga nasa-isip ko ngayon, lalo na ang sinabi ni Staffi, na baka raw ay may iba na si Ezra, kaya