MATAPOS ANG insidenteng iyon sa may ambadonadong warehouse na dinaanan ko ay napagisip-isip ko na hindi na talaga ako dadaan kahit kailan dun.Ilang araw nang bumabagabag sa isipan ko ang babaeng yun at ang sulat.Ano bag kailangan nila sa akin? Aba malay ko kung anong kailangan nila sa akin.Tss.At dahil sa insedenteng iyon, muntanga na ako dto at aligagang patingin-tingin sa paligid at baka biglang sumulpot yun at mag ala naruto at patayin nlng ako dto sa kinatatayuan ko. Gosh.Dahil sa malalim na pag-iisip hindi ko napagtanto na may makakabangga ako at ang hindi ko inaasahan ang makakabangga ko."Shit!""Oh my gosh! Sis!!" Gulat na bulalas nito. Hindi ako makapagsalita, anong ginagawa ng lalakeng to dto sa university? Ay! Hindi na pala sya lalake ngayon, nagladlad pala 'to, crush pa nmn to ni Em.Bigla nya akong niyakap ng mahigpi na mahigpit. "Aaaayy!!! Taray! Gumaganda ka ngayon Sis, pero mas maganda pa ako sa iyo pangalawa ka lng sa akin" dagdag pa nito pagkatapos nya akong yak

LATE na talaga ako, bwisit na dalaw ang sakit talaga pag first day. Dahil sa dalaw na'to na late pa ako. Idagdag mo rin ang kotse kong nag-make over.Napaka-terror pa nmn ng prof. ko sa first subject, last time nga pinalabas ako dahil sa late na naman ako. Paano pa kaya ngayon kahit paano hindi ko makikita ang panot nyang ulo at Pinaglihi sa sama ng loob.Kaya napagdesisyonan ko na hindi nlng pumasok sa first class at hontayin ang susunod. Pumunta ako sa lagi kong tinatambayan, san pa ba.Ang favorite ng lahat ang Canteen. Umupo ako sa isang bakanteng upuan at naghalumbaba.What now?Pinatitigan ko lng ang mga estupidents na kumakain at naglalakad patungo sa kanilang klasse.Napakunot bigla ang noo ko ng tinitigan rin ako ng ibang mga estudyante na parang may ginawa akong masama.Nakatingin sila sa bandang likod ko kaya lumingon din ako. Laking gulat ko na may nakaupo sa likod ko na nakatitig sa akin ng malawak na parang asong ul*l."Hi, Jakie." paunang bati nya sa akin na hindi pari

HINDI na sana ako nagpakaladkad sa bwisit na'to. Dapat ngayon nasa bahay na ako at nakahilata sa malambot kong kama.Hindi sa ganitong sitwasyon, na ngayon ay nakikipaghabulan parin sa kotseng muntik na akong patayin. Kung sino man sya hindi ako magdadalawang isip na patayin siya bago pa rin niya ako patayin.Hanggang ngayon nandito parin kami sa highway nakikipaghabulan sa kotseng 'yun.Maraming mga sasakyan ang bumubusina dahil sa mabilis naming pagpapatakbo.Binaling ko ang tingin kay Drexel at tiim-bagang itong nagmamaneho ng mabilis. Binaling ko ulit ang tingin ko sa kotse at malapit na ito sa kinaruruonan namin.Mabilis ang takbo nito kaya hindi na ako magtataka na nasa gilid na namin ito. Nagpalinga-linga ako na parang may hinahanap."What are you doing?" tanong nito ng hindi tumingin sa gawi ko."May baril ka ba dito?" Tanong ko dito."Nasa inuupuan mo," napakunot noo ako."Huh?!?""Kailangan paulit-ulit?" Irita nyang sabi."Okay-okay, galit?!" Sabi ko nlng habang nasa ere ang

Chapter 15HINDI parin maalis-alis sa isip ko ang sulat na nabasa ko nung isang araw. Hindi naman nagsalita si mommy tungkol dun nang tinatanong ko sya kung sino ang nagpadala ng sulat. Kung sino man sya sinisigurado kong may may kailangan talaga sila kila ermat.At bakit ko ba pinoproblema yun, dapat ang pinoproblema ko ngayon kung paano ko mahanap ang librong pinapahanap ng prof. namin dito sa library masyadong pa-major. Bwiset! Kanina pa ako dito paikot-ikot dito at hindi mahanap ang librong yun. "Saan na ba?" Bulong kong tanong sa sarili ko. Nakakainis na talaga ha!Nakikipaglaro ata to ng taguan eh. At tayming talaga na hindi ko kaklase ang mga bruha sa subject na ito.Wala akong mautusan.Nang malapit na ako sa pinakadulo ng library bigla nalang may nagsalita."Searching for something?" Eh malamang nandito sa library, ano pa ba ang ginagawa dito? Gusto ko na sanang sabihin yun dhil sa pagkairita dahil hndi ko pa nahanap ang libro. Napakunot ang noo ko ng hindi ko siya makita s

NAPAPIKIT ako, hinihintay ang kamatayan, bumalik ang mga oras na kasama ko sila ermat at erpat ko sa bahay sa tuwing pa'no ako sermonan ni erpat kapag hating gabi na ako nakakauwi ng bahay at si ermat naman na dinedensahan ako kay erpat.Sila Vicente at Em sana nakipag-chikahan pa ako sa kanila. Sana hindi nlng ako sumama sa walang hiyang tutang Jayson na yon! Nanahimik lng ako sa library kanina, tapos bigla-bigla nlng ako higitin papunta dito?Kung mamamatay man ako ngayon, hinding-hindi ko talga titigilan ang maingay na yun na dalawin at hindi patutulugin araw-araw! Nakarinig ako ng pagkasa ng baril at napakunot-noo akong dumilat ng hindi nangyare ang kanina ko pang hinihintay na kamatay kundi ang natanggap ko lng ay kamay nya sa ulo ko tumitig ako sa kanya na ngayon ay ngumiti ito ng pagkatamis-tamis.She pat my head. Nakatulala lng ako sa kanya hindi iniinda ang sugat sa tagiliran. Hindi ko napansin na tinggal pala ang maskara nya.She's gorgeous, hindi ko maipagkakaila yun ng ti