บททั้งหมดของ LOVE SERIES#1 [LOVE AND LIES]: บทที่ 11 - บทที่ 20

[Kiara] Bumuga ng hangin si Grant bago inihinto ang kotse sa gilid ng kalsada. Nasa tapat na sila ng maliit na apartment kung saan sila nakatira mag ina. Nang papasok na siya sa bahay ay hinila siya ni Grant. Mabilis na pumaikot ang braso nito sa balingkinatan niyang katawan. "I must apologize for what my mother's said, Kiara. I'm really sorry." Nagsimulang manubig ang mata niya. Dahil sa pag ungkat ng Ginang sa pamilya niya ay naalala niya ang lahat. Nabuhay ang galit niya sa pamilya niya. Ang sakit at pait sa dibdib niya ay muli niyang naramdaman. Pero tama ang Mama ni Grant. Isa siyang kahihiyan... "Ako dapat ang humingi ng sorry, Grant." Lumayo siya kay Grant at pinahid ang luha. "Sorry kasi magpapakasal ka sa isang tulad kong disgrasyada. Pero Grant maniwala ka hindi ko ginusto na mangyari sa akin 'to. Hindi ko ginusto na mapunta sa sitwasyong 'to." Nang maalala ang nangyari sa kanya ay lalo siyang napaluha. Lumayo siya kay Grant. Niyakap niya ang sarili at nagyuko ng ulo.

[Kiara] "Ma'am, pasensya na pero nasa garden si Senyora nagpipinta. Gusto ko man kayo dalhin sa kanya ay hindi muna sa ngayon. Hintayin ho muna natin siya na matapos sa ginagawa niya." Ani ng isang kasambahay ng mga Saavedra sa kanya. Narito siya ngayon sa mansion ng mga Saavedra para kausapin ang ina ni Grant. "Sige ayos lang. Maghihintay nalang ako sa kanya hanggang sa matapos siya." Aniya. Alam niya na nasa opisina si Grant. Sinadya niya magpunta dito ng hindi alam ng binata. Hindi niya gusto malaman nito ang tungkol sa ginawa sa kanya ng Mama nito. Paano kung magalit ito sa sariling ina? Eh kung paano sa kanya 'to magalit at isipin na nagsisinungaling siya? "Ma'am, ayos lang sa'yo na maghintay ng mga tatlong oras?" Tanong ng kasambahay. "Tatlong oras?" Di makapaniwala na tanong niya. Nasa garden ang ina ni Grant ng tatlong oras para lang magpinta? Nagpipinta ba talaga ito o nagdadamo? "Ah... kasi ho..." Alanganin ang mukha na bumulong ang babae sa kanya. "Ganyan na tal

"Nakita mo na, Belinda? Mana ang babaeng 'yon sa kanyang ina!" Hindi maipinta ang mukha ni Graciela habang nasa isa silang restaurant ng kaibigang si Belinda. Pagkagaling nila sa Salon ay dito sila dumiretso. "Hindi ko ma-imagine ang sarili ko na magkaroon ng isang apo na hindi ko naman kadugo! Nabilog na ng putang 'yon ang utak ni Grant!""Gracie, wag ka naman ganyan kay Kiara. Sa ayaw at sa gusto mo ay mapapangasawa na siya ni Grant kaya tanggapin mo nalang. Saka maniwala ka sa akin, mabuting bata si Kiara." Ngunit kahit anong paliwanag ni Belinda ay walang pakialam si Graciela."Hindi mo ako naiintindihan, Belinda. Sigurado ako na pera lang ang habol ng babaeng 'yon sa anak ko! Tinakwil na siya ng mga Somana kaya naman naghahanap ang babaeng 'yon ng makakapitan, kumbaga para siyang linta! Kung saan may masisipsip na dugo ay naroon siya!" Litanya ng ayaw magpatalo na si Graciela. Napailing nalang si Belinda sa sinabi ng kaibigan, hindi talaga niya mababago ang pananaw nito.[Somana

[Kiara] HALOS hindi niya na makita ang tinatahak na daan dahil sa luha niya sa mata. Nabuhay ang sakit at galit na halos apat na taon niyang binaon sa puso niya nang maalala ang ginawa sa kanya noon ng sarili niyang pamilya. ……… "KIARA, ikaw tawag telepono! Anna daw!" Malakas na tawag ng amo niyang chinese. Narito siya nagtatrabaho bilang isang sale lady sa isang maliit na botique. May kalakasan ang benta, ngunit mababa ang pasahod, sapat lang para pambayad sa maliit nilang inuupahang bahay, pambayad ng kuryente, pambayad ng tubig, pagkain, gatas at diaper ng kanyang anak na si Kian na mahigit isang taon na ang edad. Agad na tumayo siya para magpunta sa telepono. Nakaramdam siya ng kaba dahil oras ng trabaho niya at biglang tumawag si Anna. "Hello—" "Kiara, nandito kami sa hospital! Si Kian kasi bigla nalang dumugo ang ilong at sobrang taas ng lagnat!" Agad na bungad ni Anna. Dahil sa narinig ay nagmamadali siyang tumakbo. "Kiara, ikaw di pa tapos tarbaho! Kung ikaw alis ngayo

[Kiara]"Wala kang balak imbitahan ang pamilya mo? Are you sure?" 'Di makapaniwala na tanong ni Dina sa kanya ng sabihin niya rito ang tungkol sa simpleng kasal na gusto niya at hindi imbitado ang mga Somana. "How about your brothers?"Umiling siya. "Hindi ko sila gustong makita sa araw ng kasal ko, lahat sila to be exact." Naalala niya ang ginawa ng mga kapatid, maging ang Kuya Walter niya na akala niya ay handa siyang tulungan noon.FLASHBACK...Umiiyak na lumabas siya ng mansion, ang dibdib ay puno ng galit para sa pamilya na tinratong basahan ang kanyang anak."Baby!" Umiiyak na nag angat siya ng tingin. "K-Kuya!" Yumakap siya sa kapatid na si Walter. Matagal silang hindi nagkita, palagi nalang 'tong wala sa bahay kapag nagigising siya noon. Mahilig kasi sa mga parties ang kuya Walter niya at busy 'to sa mga negosyo nito. "Kuya, buti nalang nakita kita! Sila mommy kasi ayaw nila akong tulungan!" Umiiyak na sumbong niya. Pilit na nilayo niya ang katawan sa kapatid pero hindi siy