It was Friday, Louise can still remember that to this day.She was busy counting her coins that she earned from her part time job that she had just only noticed the black van pulling up next to the pavement that she was walking on.She heard the van door slide open, and someone jumped out. Hindi niya ito nilingon. Sa halip, mabilis siya na naglakad palayo roon."Louise Zara Quinn Isabella?" A man's voice called out. She froze. Her heart began to pound from fear.She slowly turned to see the person who had just jumped out of the van. Isang lalaki ang nasa harapan niya. The boy was around 18 or 19, he had a red hair that was short at the sides, but long enough to spike up slightly at the top. His face was mascular, and his skin was tanned."P-Paano mo nalaman ang pangalan ko?" Louise stuttered.The smirked he had on his face however made everyone of her instincts screamed at her to run."Sa Boss ko," he told her."S-Sino ka?""My name is Marco," he said, his smirk growing wider on his f

“Maalaga siya. . .Siya ang tipong mamahalin mo, hindi dahil sa prinsepe o magiging hari." Tumingala ang ina ni Louise na animo'y inaalala nito ang mga kahapon kasama ang ama ng anak. "Mamahalin mo siya dahil sa pagiging maalalahanin, mapagbigay, at mapagmahal sa kapwa niya," dagdag pa nito at hinawakan ang kamay ni Louise. “Siya ang tipong, ayos lamang kahit walang matira sa sarili. Basta nakikita niyang masaya ang mga nasa paligid niya, masaya na rin siya.”Lahat ng tungkol sa ama ni Louise ay ikinuwento ngayon sa kanya ng kanyang ina. Her father ain't just only the best son, but also a best leader and brother. Iyon pa ang sabi ng Lolo niya. Mahal na mahal nga raw ito ng mga taong bayan ng Denmark. Hindi na halos mabilang kung ilang tao na ba ang natulungan ng kanyang ama noon.Matagal na gusto makarinig ng kuwento ni Louise tungkol sa kanyang ama. Kung anong klase ba itong tao—At heto nga ngayon, mismong Lolo at ina niya pa ang nagkuwento. Nakakalungkot lang isipin na sa mga kuwento

Matapos nang usapan ni Louise at ng kaniyang Lolo ay tinungo niya ang Christian VII's Palace, or known as Moltke's Palace para pinuntahan ang kanyang Ina sa silid nito.Naabutan ni Louise ang kanyang Ina na nakaupo sa upuan, malapit sa bintana at nakatanaw sa labas na para bang may nakikita.“Ma,” tawag niya rito at lumapit.“Kamusta ang paglilibot mo? Nabalitaan ko kay Wanda na inilibot ka raw ni Yasmin sa tahanan ng Papa mo?” Hindi man si Louise nakikita ng Ina ay nakangiti pa rin ito."Hindi rin naman kami nagtagal ni Yasmin doon," aniya. "Inilibot niya pa ako sa ibang parte ng palasyo, tapos pinatawag din ako ng hari.”Umupo si Louise sa braso ng upuan na inuupuan ng kanyang Ina at tumingin din doon sa labas. Nagsisimula na maging kulay kahel ang langit. Pati ang simoy ng hangin ay lumalamig na rin.“Bakit ka ipinatawag?"“Binigyan ako ng body guard," sagot niya. Nilingon niya ang ina nang may naalala. “Magaling ka pala magpinta?” Ngiti niya rito. “Ipinakita ni Yasmin ang malaking

A smile appeared on the former fourth in line of succession to the Danish throne and crown—who's now The Crown Princess of Morocco. The smile that was never brought in Morocco by her own husband.Inilibot ni Thyra ang tingin niya sa palasyo ng Amalienborg. Finally, she's home. Ang sarap sa pakiramdam na narito siyang muli sa palasyo na kinalakihan.Thyra's eyes landed on her cousins, Wanda and Yasmin. Naglalakad ang mga pinsan pababa ng hagdan. Agad niyang dinaluhan ang mga ito nang makababa at makalapit sa kanya."How are you?" Asked Wanda.Thyra won't let them come out. She won't let her cousins see her sad nor distress. Kaya niya pa ang magtiis. Tama na, na ang kapatid niya na si Olga lang ang may alam ng paghihirap niya."I'm good!" sagot niya sa magiliw na paraan at ngumito sa mga ito."Where is she? I want to meet her now." Boses ni Olga ang nangibabaw. Sabay-sabay silang tatlo lumingon sa likuran para tingnan ito."Her name is Louise, Olga." Yasmin didn't take a genius to figur

Wala sa sariling pinagmamasdan ni Yasmin ang pagkain sa harapan nila. Matatapos na si Olga, Wanda, at Thyra. Pero ang pagkain nito ay wala pang bawas. Maya't maya naman siyang palihim na sinusulyapan ni Louise.Matapos nilang dalawa mag-usap kaninang umaga roon sa labas ng museum ay umalis si Yasmin ng palasyo kasama ang mga body guard nito. Hinintay ito ni Louise umuwi ng tanghali pero hindi ito bumalik. Ngayong gabi lang nagpakita sa kanila. Kampante naman sina Thyra at Wanda, dahil tiyak daw ang mga ito na naroon lamang sa Gråsten Castle, inihahanda ang mga kabayo para bukas."I'm so excited," wika ni Thyra."Jeg er. Hvem er det?" si Olga.Translation: Ako rin. Sino bang hindi?"Vi ser alle frem til det," Olga added.Translation: Lahat naman tayo ay ito ang inaabangan."By the way, Yasmin, have you set already the horses? How about mine?" tanong ni Thyra bago sumubo.Hindi sumagot si Yasmin, nakatulala pa rin ito sa pagkain nito."Yasmin?" tawag pa ni Thyra, ngunit parang walang na