Alas nuebe ng gabi nang lumapag ang pribadong eroplano na sinasakyan nila Louise sa paliparan ng Denmark. Wala na silang dapat ikabahala pa dahil ligtas ang paglapag nila sa gabi na iyon.Isinuot niya ang itim na facemask. Tumayo na siya para sumunod kay Faith pababa. Deri-deritso lang ang lakad niya hanggang makarating sa van na naghihintay sa kanila. Nang pumasok na si David sa loob ng van at naupo sa tabi niya ay umandar na ang van paalis.Hindi na siya makapaghintay na makitang muli ang kanyang Ina. Nasasabik na siya na mayakap ito. Napakarami niya rin ditong gustong sabihin at ikuwento. Sa mga panahong wala siyang ala-ala, kung may nangyaring hindi maganda sa kanyang Ina dahil wala siya sa tabi nito ay hindi niya talaga mapapatawad ang sarili.Nahinto ang pag-iisip niya sa mga sandaling iyon nang huminto ang sinasakyan nilang van. Nagkatinginan silang dalawa ni David at sabay na tumingin sa driver seat, kung saan nandoon ang driver na nagmamaneho. "Check point," bulalas ni Alec

“N-No. . .”Iyon lang ang gustong marinig ni Louise mula sa pinsan niya, na hindi ito sumasang-ayon sa kagustuhan na pagpapakasal. Sapat na ang salita na iyon para ilabas niya ito sa magaganap na kasalan.“I will you out of this," matigas niyang sabi.Kahit gusto niya pa makausap ng matagal si Yasmin ay hindi iyon maaari. Hindi pwede magtagal na wala sa palasyo sina Yasmin at Olga dahil tiyak tumakas lamang ang mga ito sa mga body guard sa tulong ni Aamir. Trente minutos lamang ang ibinigay ni Aamir sa dalawa para makausap siya.Nabanggit din ni Olga kanina sa mensahe nito na naghihinala na ang Uncle Octavio niya na nakabalik na siya rito sa Denmark. Kaya naman ikinalat nito ang mga tauhan nito sa bawat lugar na malapit at sa labas mismo ng palasyo para lamang hanapin siya.Mamaya, pag-uwi niya ay paplanuhin niya ang pagtakas kina Yasmin at Wanda. Hindi pwede manatili ang mga pinsan niya sa kasama ang Uncle nila.“We need to leave now, Yasmin. Aamir's waiting. Let's go." Hinila ni Olg

Hindi maipaliwanag ni Jonas ang nararamdaman niya kay Martha Cecelia. May kakaiba sa babaeng ito pero hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman para rito. Para bang nahipnotismo siya sa angking kagandahan nito. Ayaw niya malingat ng tingin. Ayaw niya mawala sa tabi niya.Nag-vibrate ang kanyang cellphone nang malapit na sila sa kanyang kwarto. Hindi niya iyon pinansin, hinayaan niya lamang at nagtuloy-tuloy lang sa paglalakad habang naka-akbay kay Martha Cecelia. Bago niya buksan ang pintuan ng kwarto ay muling nag-vibrate ang kanyang cellphone. Sa pangalawang pagkakataon ay hindi niya iyon pinansin. Kung sino man ang tumatawag sa kanya ngayon ay makakapaghintay iyon. Pero ang babaeng kasama niya ngayon ay hindi. Ngayon niya pa lang ito nakikilala ay masasabi niyang gusto na niya ito. . . Sa lahat ng babaeng nakilala at nakasama niya ay rito lamang siya tinamaan ng sobra. Para bang nasa ilalim siya ng isang gayuma. Kung noon ay wala sa isip niya ang magseryoso sa isang babae, ngayon ay

Binuksan ni Olga ang pintuan sa tabi kaya mabilis din niyang binuksan ang pintuan sa tabi niya para pigilan ito lumabas. “Olga. . .” suway niya rito. “No, it's fine. That's Joseph,” anito at tuluyan na lumabas ng sasakyan. Lumabas din siya ng sasakyan para makasigurado na ligtas talaga sa paligid nila. Ilang dipa pa ang nilakad niya para ihatid si Olga at saka lamang hinayaan maglakad mag-isa nang malapit na. She watched her cousin walk towards the car while Joseph was waiting. Nakita niya kung paano suriin ni Joseph ang katawan ni Olga, tila ba tinitiyak kung nasaktan ba ito o nasugatan. Hindi niya alam kung ano ang meron sa dalawa. Pero masasabi niyang hindi iyon normal na relasyon ng isang prinsesa at taga bantay lamang. Alam niya iyon dahil gano'n din sila ni David noon. Pero kung ano man ang totoong namamagitan sa dalawa ay labas siya roon. Wala siyang karapatan na kwestyunin ang pinsan niya. Nang makapasok na si Olga sa shotgun seat ay tumango sa kanya si Joseph bago pumaso

Malakas na buntong hininga ang pinakawalan ni Olga nang makapasok siya sa loob ng kwarto niya. She's not happy anymore. Hindi na siya masaya sa buhay na meron siya ngayon. Kung noon ay parang langit niya kung ituring ang Denmark, gusto niya nasa kanya lahat parati ang atensyon ng mga tao, at gustong maging Reyna—Pero ngayon ay iba na...Simula pagkabata, ang maging Reyna ng Denmark lang ang pangarap niya. Iyon din ang gusto ng mga magulang niya para sa kanya. Pero isang araw, nagising na lang siya na gusto niyang lumayo. . . Sa malayong-malayo, roon sa lugar na hindi pamilyar sa kanya, sa lugar na walang nakakakilala sa kanya. . . sa lugar na magiging malaya siya. At handa siyang bitawan at iwan ang lahat ng meron siya ngayon para roon.Mabilis siyang napatayo nang may kumatok sa pintuan ng kanyang kwarto. Hindi pa man niya naibubukas ang kanyang bibig para magsalita at papasukin ang kung sino man ang kumakatok ay bumukas na ang pintuan at pumasok ang kanyang ama.Yumuko siya rito at