The Three Little Guardian Angels의 모든 챕터: 챕터 2431 - 챕터 2440

“Napilitan lang ako na gawin ‘yon.” Hinubad ni Zoey ang mask niya at tiningnan ang magulong paligid. “Paano mo nagawang tumira sa ganitong klase ng lugar?”“Kung hindi?” Ngumisi si Tiffany at binuka ang kamay niya. “Kaya mo bang labanan ang mga kapitalista na ‘yon at talunin sila sa Bassburgh?”“Hindi ba't galit ka rin kay Daisie?” Lumapit si Zoey sa kaniya at pinatong ang kamay niya sa gilid ng mesa. “Kung hindi dahil sa kanila, hindi ka sana mapupunta sa ganito kabulok na lugar ngayon. Kaya paano kung magtulungan tayo?”Tiningnan ni Tiffany si Zoey. “Gusto mong magtulungan tayo? Anong magagawa ng isang pinaghahanap na kriminal sa sinasabi mo?”“Wala na akong kahit ano, kaya hindi na ako natatakot. Alam ko na ginamit ka rin ni Zephir Gosling at sinaksak ko siya. Ituring mo na lang ang bagay na ‘yon bilang ganti ko para sa'yo.”‘Narinig ko ang tungkol sa nangyari kay Tiffany noon. Kahit na mukhang si Tiffany ang may gusto na isabotahe si Nollace, si Zephir ang mastermind na nakais

Bahagyang inangat ni Cameron ang kilay niya at lumaki ang ngiti. “So, sinasabi mo ba mabibigyan ako ng grandmaster mo ng magandang laban?”May matalas siyang kutob sa mga martial arts experts. Panigurado na hindi lang basta martial arts practitioner ang grandmaster na nasa likod ng tao na ito.“Isa pang rason para makita ko siya.”Nang lalapit na si Cameron sa disciple, bigla niyang naramdaman ang malakas na killing intent mula sa paligid. Agad siyang tumigil sa paggalaw at tumalikod para tingnan ang grupo ng tao na nakatayo sa harap ng attic.Hindi katulad ng damit nila sa suot ng martial arts disciple, at hindi pa nakita ni Cameron ang mukha nila sa martial arts training center.Sa unang tingin, mukhang pamilyar ang uniform nila at pakiramdam ni Cameron ay nakita na niya ang mga ito noon.“Dylan, hindi ka dapat maging bastos sa mga bisita natin.” May taon na bumaba mula sa taas. Nakatayo ang lalaki sa likod ng ilaw at mukha siyang matikas at matangkad. Gawa sa cotton at linen a

“Sinong nagsabi sa'yo na hindi ako marunong tumanggap ng pagkatalo? Inaamin ko na magandang kalaban si Mr. Wickam, tulad ng kasabihan, lahat ay patas pagdating sa digmaan. Alam din dapat ito ni Mr. Wickam, hindi ba?” may kumpiyansa na sumagot si Cameron sa akusasyon ni Dylan.Mabagal ba tumayo si Nick, tinakpan ang mukha niya gamit ang kaniyang palad at tumawa. “Hindi ko inakala na tuso ka pa rin. Gumamit ka pa ng ganitong paraan.”Walang pakialam na inayos ni Cameron ang sleeves niya. “Dati mababa ang tingin ko sa gumagamit ng mga ganitong paraan pero nagbabago ang mga tao. Ang masasabi ko lang ay minaliit mo ang kalaban mo.”Nanginginig sa galit si Dylan. “W-Wala ka talagang kahihiyan.”Ngumisi siya. "Ang mga walanghiyang tao ay ang mga walang talo sa mundo.”‘Natutunan ko ‘yon kay Wayne.’“Ikaw—”Inangat ni Nick ang kamay niya para pinigilan ang sasabihin ni Dylan, tumingin siya kay Cameron at tumawa. “Tama ka. Minaliit ko ang kalaban ko at binigyan ka ng pagkakataon para ma

Hinawakan ni Waylon ang batok ni Cameron at siniil ang labi nito.Sa sobrang inis ni Cameron ay gusto niyang kagatin si Waylon. Pero, para bang alam na nito ang magiging reaksyon niya, agad niyang inalis ang labi niya palayo.Kumuha si Cameron ng tsinelas at binato kay Waylon.Umilag si Waylon sa lumilipad na bagay sa pagtago sa pinto, at lumagpas ang sapatos sa katawan niya, nakaiwas sa target nito. Malakas siyang tumawa. “Bakit ang cute mo pa rin kapag naiinis ka?”“Wayne Goldmann, umalis ka!”Pagkatapos umalis ni Waylon, humiga si Cameron sa gilid ng bathtub at namumula ang pisngi niya.‘Baka nautakan na ako ng tao ba ito. Kung hindi, paanong… Paanong halos tanggapin ko na ang sinasabi niya kanina!?’Sa study room, umupo si Waylon sa likod ng desk at binasa ang material na pinadala sa kaniya ni Leonardo.Ang may-ari ng martial arts training center na si Nick Wickam ay itinuturing na kilalang tao sa Southeast Eurasia.Sumikat ang mga Wickam sa Southeast Eurasia. Pagkatapos n

Tumingin si Nick kay Cameron. “Kailan ka pa natuto magsalita para sa iba?”Nagulat si Cameron. “Nagsasabi ako ng totoo.”Wala siyang sinabi na kahit ano.Naningkit ang mata ni Cameron. “Please huwag mong sabihin na may galit ka pa rin sa akin?”Kumunot siya. “Ano?”“Alam ko. Sobra ang ginawa ko noon. Kaya kong humingi ng tawad sa'yo. Kung tutuusin, bata pa ako at mayabang na babae noon.”Pagkatapos sabihin yon, tumawa si Cameron at lumapit bigla sa kaniya. “Tinuturo ng martial arts training center mo ang fist technique ng Southern. Bagay sa'kin ‘yon, hindi ba? May nangyari man na masama, pwede kang magpatuloy na grandmaster ng lugar na ito, at magiging isa ako sa shareholder o kung ano man, or baka isa sa mga trainer minsan?”Pagkatapos ng ilang sandali, pinalayas si Cameron sa opisina.Nagulat si Cameron. Lumingon siya at sumigaw, “Hoy! Bakit mo ako palalayasin? Hoy, Nick, ano sa tingin mo? Magsalita ka naman!”‘Magi-invest ako sa martial arts training center niya at hindi si