Nagmadali siyang pumasok sa kanyang kwatro para maligo habang tulog pa ang alaga niya. Nanggigigil siya kay Enrico ngunit kailangan niyang pigilan ang sarili na hindi makasabi dito ng masamang salita. Baka bukas ay wala na siyang trabaho kung pairalin niya ang galit at inis dito. Matapos mag ayos ng sarili binalikan niya ang sanggol. Gising na ito ngunit tahimik lang. Nasa banyo parin si Enrico. Kinuha niya ang sanggol upang papaarawan ito saglit. Hindi niya kasi alam kung paliguan ba ito muna, o sino ang magpapaligo. Hindi niya pa kasi nasabi kay Enrico na hindi siya marunong magpaligo ng sanggol. "Good morning ho, Don Emmanuel. " nakangiti na pagbati ni Nadia ng makasalubong niya ang matanda sa hagdan. Pa akyat ito. Siguro ay pupunta sana ito sa kwarto ni Enrico para silipin ang apo. "Magandang umaga, hija. Magandang umaga rin sa aking apo, " magiliw na wika niya na may matamis na ngiti sa labi. Hinaplos niya ng marahan ang ulo ng sanggol. "Tanggalin mo ang lahat ng suot niya bag

Napaayos ng pag upo si Don Emmanuel sa sinabi ng anak. Lalo siyang nagtaka at naguluhan dahil hindi naman kusang lumalapit sa kanya si Enrico kapag ito ay may kailangan. Madalas ang mga kuya niya ang nagsusumbong sa kanilang Ama na siya ay may problema at kailangan nito ng kausap at doon lang mangingialam si Don Emmanuel. Kilala niya ang anak. Hangga't kaya nitong hanapan ng paraan at sulosyonan ang problema hindi ito lalapit kahit pa sa kanyang pamilya. Kaya ganito nalang ang nararamdaman ni Don Emmanuel ngayon habang kaharap ang anak at humihingi ng tulong sa kanya. "Maupo ka muna, " aniya kay Enrico. Umupo si Enrico sa bakanteng upuan na nasa harapan niya. "Ano ba iyang problema mo? Bakit kailangan mo ang opinyon ko? ""Dahil sa bilis ng pangyayari na dumating ang anak ko ng biglaan sa bahay, hindi ko naisip na hindi ko pa pala siya nabigyan ng pangalan, " napahaplos siya sa kanyang batok na para bang kay bigat ng problema niya. "Ni hindi ko naiparehistro ang birth certificate ni

Lumipas ang mga araw unti-unti ng natanggap ni Nadia na ang kanyang pamangkin ay kabilang na sa pamilyang Montefalco. Sa pamamahay na ito wala siyang ugnayan sa bata kundi isang yaya at hindi bilang tita nito. Magka ugnay lang sila sa dugo ngunit hindi sa karapatan. Naging madalang nalang ang pagbisita ng mga kuya niya at bayaw kaya ang buong pag aalaga sa bata ay si Nadia. Madalas rin siyang umaalis para pagtuunan ang mga negosyong hawak niya at isa na ang DZM. Pressure iyon para kay Enrico dahil natatakot siyang magkamali, natatakot siyang mabigo ang mga taong umaasa sa kanya lalo na sa kanyang Ama na mataas ang expectation nito sa kanya. Isang linggo na siyang pagod at stess. Dumagdag pa sa kanyang iniisip ang pagkahumaling kay Nadia. Para maiwasan ang pagkabuhay ng katawang lupa ni Enrico, iniiwasan niya si Nadia. Madalang niya lang ito kinakausap. At uuwi siya sa gabi na tulog na ang dalaga. Pero naging mahirap sa kanya ang ganoong senaryo. Aminin niya man o hindi, nasasabik p

Hindi nakatulog si Enrico nang makabalik siya sa kanyang silid. Hindi parin mawala sa kanyang isipan at hindi parin siya makapaniwala sa kanyang ginawa kay Nadia. He kissed and touched Nadia. Hindi lang simpleng halik at hawak, but he touched her and kissed her in a romantic way. Hindi siya ganoon pagdating sa usapang pagtatalik. Ngunit tanging kay Nadia niya lang iyon ginawa at hindi niya alam kung bakit. Nagkusa ang kanyang mga kamay. Nagkaisa ang kanyang isip at gusto na halikan ang dalaga. At ang ikinagulat niya pa na siya ang naka una sa dalaga. Ini-expect niya kasi na gaya ng ibang babaeng nagalaw niya may karanasan na rin si Nadia. Pero hindi. At hinayaan pa siya ng dalaga na ipaubaya ang sarili nito sa kanya ng walang pagdadalawang-isip. Umakto ng normal si Nadia na para bang walang nangyari sa pagitan nilang dalawa ni Enrico. Baka may makahalata, ano pa ang masabi sa kanya ng mga kasambahay dito lalo na si Nenita na walang sawa na nagpapayo sa kanya. Tapos na siyang mali

Ganoon siya kabilis na inlove kay Enrico. Isang buwan mahigit palang niyang nakilala at nakasama ang binta ngunit nahulog na kaagad ang puso niya dito. Sa dami ng lalaki bakit si Enrico pa? Bakit doon pa siya nagkagusto sa taong sinusumpa niya? Ito ba ang karma sa kasalanang ginawa niya sa binata? Isang linggo na ang nakalipas mula nang mapagtanto niya sa sarili na may gusto siya kay Enrico. Isang linggo niya rin hindi nakakausap ng maayos ang lalaki. Minsan lang sila mapang abot dalawa. Tipid rin ang bawat salita na binibitawan niya kapag kinakausap siya ni Enrico. "Wala ka ng magagawa, nagmahal ka ng babaero, e, " aniya sa sarili. Kanina pa siya nakatulala sa kawalan. Naka upo lang siya sa harap ng crib ni Baby Gio habang mahimbing na natutulog ang bata doon. Ang pagbabago ni Nadia ay napansin ni Enrico. Nais niya itong kausapin ng masinsinan ngunit wala pa siyang sapat na oras at lakas para harapin ang dalaga. Nagkaroon rin ng problema sa palayan niya at ito ang kinakaharap ni