All Chapters of Forbidden Kiss: Chapter 11 - Chapter 20

Kabanata 11 I woke up late. Late din kasi akong nakatulog kagabi. Kaya naman para akong lantang gulay. Habang sila Kola at Peter ay punong puno ng energy at eksayted na makalibot sa buong Escala. "Ayos ka lang?" tanong ni Peter sa akin habang nananghaliaan kami. Dahil weekdays, kami lang ang nandito sa hapag. Kanina pa raw sila gising at ako na lang ang hinihintay. Mabuti na lang at kaibigan ko naman sila kaya hindi ako nahiya na mag-tatanghali na nang nagising ako. "Yup!" I replied. "Bakit ba kasi nahirapan kang nakatulog kagabi? May insomnia ka?" si Kola. Umiling ako. May sumagi sa isip. "Wala. Nahirapan lang talaga." "Sure ka kaya mo? Pwede naman nating ipagpabukas ang paglilibot," aniya. "Hindi. Ngayong araw na. Kaya ko naman." Ganoon nga ang ginawa namin. Napagplanuhan namin na hapon kami maglilibot. I asked for a driver to roam us around. Wala si Kuya Ben dahil kasama nila Dad kaya si Kuya Harold ang kasama namin. "Hindi ka pa nakakalibot sa buong

Kabanata 13"I will miss you!" ani at yakap sa akin ni Kola. Kasama ko ngayon si Dan at hinatid namin rito sa airport sila Kola at Peter."I will miss you too, Kola!" nakangiting kong sagot. Si Peter naman ang niyakap ko pagkatapos. "Escala is a beautiful place, Maia. Enjoy your time here. Make a lot of friends para hindi ka ma-bored. Okay?" Tumango ako kay Peter. Medyo di sanay."Salamat sa pagdalaw. Mag-iingat kayo."Naglakad na sila dahil oras na nila para umalis. Kinawayan ko sila.Sa halos isang linggo na kasama ko sila ay nakalimutan ko ang lahat ng bumabagabag sa akin. Kaya paniguradong ma-mimiss ko sila. "Let's go, Maia," aya ni Dan. Tumango ako nang hindi ko na matanaw ang dalawang kaibigan.Lumabas na kami sa airport. Pumasok na kami sa sasakyan at pinaandar na ni Dan ito."Yes?" Sa gilid ko ay may katawagan sa telepono si Dan habang nagmamaneho. "Sige. Kukunin ko. Tutungo ako riyan ngayon."Nang natapos siya ay inisang lingon niya ako."Sasaglit lang ako sa site. Dad

Kabanata 14 (Part 2) "Mabuti ay dumalaw ka, hija!" salubong ng kararating lang na sila Mommy sa bisitang dumating. It's Kara. "Abala po kayo tuwing araw kaya gabi na po ako pumunta para dumalaw ulit. Last time po ay hindi ko kayo naabutan." "Nabanggit nga sa amin ni Manang," ani Dad. "Ano iyang dala mo, hija?" tanong ni Mommy. "Chicken fillet po. Gawa ko," saad ng babae, nakangiti. "Nako! Nag-abala ka pa, hija," ani ni Dad. "Tara at pumasok ka. Tamang-tama't maghahapunan na kami." Tahimik naman ako sa likod nila. Nang gumalaw na sila para magtungo sa hapag ay parang gusto ko na lang hindi sumabay sa kanila. Dahil sa sunog at hilaw na chicken na naluto ko ay nawalan ako ng gana. But Manang insisted on putting those on our dining table. Para daw malaman nila Dad ang effort kong magluto. Nang naglakad na sila Daddy patungong dining area ay nahagip ng mata ko si Rafael. I caught him already looking at me. I looked away and followed my parents. Nang makarating sa dining area ay

Kabanata 16 "Read and research." Iyon ang huling paalala ni Sir Norman sa amin bago siya magpaalam at i-dismiss kami. "Hay! Grabe! Wala akong maintindihan sa lesson natin ngayon," mutawi ni Macy matapos lumabas ng propesor. Sinang-ayunan siya ng mga kaklase naming nakarinig no'n. Sinara ko ang notebook ko at nagsimula na magligpit. Kung sila ay walang naintindihan, paano pa kaya ako? "Maia, pupunta kaming library para manghiram at mag-aral ng Oblicon. Sama ka?" aya sa akin ni Macy. "Tama! Sama ka sa amin," aya rin ni Mark, kaklase namin. Umiling ako. "Hindi na. Tingin ko meron sa aming libro ng Oblicon. Doon na lang ako sa amin mag-aaral." Magaling naman magturo si Sir Norman pero hindi ko talaga maintindihan. Masyadong malawak ang Obligation and Contracts para sa IQ kong mababa. Kaya kailangan kong aralin ito sa bahay dahil mukhang babagsak pa ata ako sa subject ni Sir. At iyon nga ang ginawa ko. Pagkadating sa bahay ay nagpalit ako agad ng damit. Naglakad ako at pinihit

Kabanata 18Madilim na ang langit nang nagpaalam na ako sa kanila. Hinatid ako ni Macy dito sa may South Falls kung saan nakaparke ang sasakyan ko malapit."Mukhang uulan, Maia. Sigurado ka bang hindi ka na lang magpapasundo sa driver niyo?" tanong ni Macy.Umiling ako. "Hindi na. Lowbat na rin kasi ako at alam ko naman ang daan pabalik."Tumango siya. May pag-aalinlangan pa rin sa mata. Gusto niya pang ibigay sa akin ang payong niya pero tinanggihan ko dahil mas kakailanganin niya iyon pabalik."Salamat, Macy. Pakisabi rin sa mga magulang mo."Ngumiti siya at tumango ako. Tinapik niya ang balikat ko."Kung ano man ang bumabagabag sa iyo, sana maging maayos iyan. Pwede kang bumalik ulit dito kahit kailan mo gusto. Welcome ka sa amin. Okay?" she said.My eyes watered a bit with what she said. It comforted me so much!Tumango ako. Bago pa ako maging emosyonal, nagpaalam na ako at naglakad na papunta sa sasakyan.Pumasok ako at nakita ko siyang kumaway.Pinaandar ko na ang sasakyan palayo