Sortitus POV "Also, better to change the packaging and the title of the product. Hindi siya kaakit-akit sa mata!" Nag-isip ako ng malalim. "Change the package into white and mixture of gold. And change the name into lavemder soap." Everyone froze because of my in-demand command and all the members in this room were furrowed. _ _ "Hindi ko nagustuhan ang ikinilos mo kanina, Heres." Hindi siya sumagot at patuloy lang sa paghiwa ng kaniyang manok sa plato. "Your phone is ringing, won't you answer it?" malamig kong sabi dito. Hindi niya pinansin ang pagtunog ng kaniyang phone at tila'y wala ito sa sariling naka-focus lang sa kaniyang pagkain. Pinunasan ko ang aking bibig kahit wala namang mantiya dahil sa pagpipigil kong magsalita na baka kung ano pang salita ang lumabas sa aking bibig na tiyak kong maaari pa niyang imasama. "Mommy!" Pagsalubong ng halik sa pisngi ni Menandro kay Heres. Mula pa kaninang kinakausap ko ito'y hindi siya sumasagot at nang dumating lang ang batang ito

Sortitus POVPinuntahan ko ang maysakit na bata kasama ko ang kanang kamay kong si Brent at ang ginang na nakikiusap para sa buhay ng kanyang anak.Nagsiluhod ang lahat at nagbigay pugay sa aking pagdalaw."A-Anak... 'a-andito na si nana," nangangatal nitong bigkas. Mapait na ngiti ang ginawad ng isang ina sa nanghihinang anak.Hinalikan at maingat na hinaplos ng ginang ang ulo ng kanyang anak. Nasilayan ko ang labis na pag-ibig nito para sa anak niya na kahit ni-minsan ay hindi ko naranasan ang kalinga at ang kanlungan ng pagmamahal ng isang ina."Gagaling na ang anak ko..... tutulungan tayo ng Hari," masayang bulong niya sa anak. Gumuhit ang labis at walang katapusang ligaya sa mga mata ng batang babae.Lumingon sa akin ang munting lobo. Namumutla at hinang-hina. Namamaga, nangingitim ang pinakaduluduluhan ng mga mata at maugat-ugat na mamulamulang loob-looban nito. Mga labi niyang tuyong-tuyo at bumabakbak. Mga balat nitong puno ng galis at tigsa. Ang buhok niya ay napupuno ng bala

Sortitus POV "You are all pointless!" Pagwawala ni Menandro ng pagkapasok ko sa kanyang silid palasyo. Matapos kong makipagtalo sa aking tiyong Delta ay minabuti namin na tapusin na ang mainit na pagkikita at iwan siya sa konseho upang makapagisip-isip sa ibang bagay. "Menandro!" Nagsi-awang ang bibig ng mga taong naninilbihan sa aming kaharian. Makalipas ng daang taon hanggang sa kasalukuyan, ang mga tao ay nanatili pa ring bihag at alipin, sa kabilang banda ang iba naman sa kanila ay naging pagkain. Agad na nagbigay galang ang mga ito pagkadating ko. Tigre kung tigre. Mas lalong tumataas at kumukulo ang aking dugo sa kaniya. "S-Sortitus, aking asawang hari. Ang ating a-anak.... Si M-Menandro..." pagtatangis ni Heres. Nakita ko sa mga mata ni Menandro ang labis na pag-iinit at pagkaudyok na makapatay at manira sa kanyang paligid na s'yang ikinabahala ko. "Leave!" Utos ko sa mga taong alipin na s'ya munang lumabas at iwan pansamantala ang kanilang alaga. Mabilis kong inutusan

Sortitus POV Mabigat-bigat ang dalawa kong talukap nang maimulat ang mga ito. Unlike yesterday when my whole body was heavy, swollen and painful, but now I feel light. Pasalamat ko na rin na halos sugat at galos lang ang inabot ko sa pagkakabundol sa poste at hindi na ako napuruhan ng mas malala o hindi kaya'y natamaan at nakalog ang utak na maaaring mag-cause ng comma. "H-Heres..." garalgal na boses kong tawag sa aking asawa. Inulit-ulit ko ang mga tawag dito sa malat-malat kong lalamunan. Hinaplos-haplos ko ng mahina ang aking tuyong lalamunan sa sobrang pagkauhaw. Inangat ko ng konti ang sarili ko. Inilibot ko ang tingin sa buong kwarto kung saan ako nakacheck-in sa isang private room ng ospital. Bumuntong hininga ako ng mariin nang hindi maabot ng mga mata ko si Heres na wala sa loob ng kwarto. Bahagya akong naubo at napahawak sa aking sentido nang medyo kumirot ito. Hinilot ko ito ng kaunti at nang maginhawaan ang ulo ko. Sa pagkakataong ito ay muling nagbalik ang mga imahe

Clavem's POV"Ano ba!" nagliliyab kong sigaw sa aking isipan. Nakikipagtalo ako sa aking lobo nasi Caira na kanina pa nagpupumilit na naririto raw ang Ex-Fated mate ko. "Ano naman kung nandito siya? Kung napaano man siya wala na akong pakialam dahil tapos na ang mahalagang papel ko sa buhay niya! Kaya't huminto ka na sa pangungulit Caira. Nandito ako para magtrabaho, yun lang."Hindi madali para sa akin na hilingin ang aking kalayaan sa lalaking pinakamamahal ko pero bigla na lang akong naumpog sa sarili kong katangahan at pagiging manhid sa lahat ng mga pinaggagawa niya sa akin kasama ng asawa niya. Kaya ayos na rin naman na kumawala ako sa pagiging kabit kahit na ako naman ang kanyang tunay na fated mate at lisanin ang masakit na pag-ibig ko para sa kanya.Ilang beses akong bumuntong hininga. Tinanggal ang balabal sa aking leeg na tumatakip sa kalahati ng aking mukha upang hindi ako makilala nang sino man. Dinoktor ko ang pangalan ko at pinalitan ito ng "Maricar Suarez" at sa lahat