All Chapters of The Billionaires' Secret : Chapter 241 - Chapter 250

NAPABALIKWAS ng bangon si Amalia nang magising. Sa lamesa agad ni Max dumako ang kanyang paningin at hinanap ang bagay na nasa panaginip. Bakas sa mukha ni Max ang pag-alala nang mapalingon sa gawi niya. "Nasaan ang flowers ko?" Galit niyang tanong sa nagulohang binata dahil sa kanyang inaakto. Tinulak niya ito nang tangkang yayakapin siya dahil gumiwang siya mula sa biglaang pagtayo. Hindi niya maintindihan ang sarili nang gumising at hindi mahanap ang gustong makita. Kumakalam ang sikmura niya at nahihilo."Huwag mo na iyon hanapin dahil ipinatapon ko na." Pabaliwalang sagot ni Max at sinubukan muling hawakan ang dalaga ngunit bigla itong bumunghalit ng iyak. "Nagpabili na ako ng bagong bulaklak kaya huwag ka nang magalit." Pang aalo niya dito ngunit umupo ito sa sahig at parang batang naglupasay doon habang umiiyak."Ayaw ko nang galing sa taong napilitan lang bilhin, ibalik mo iyon dahil akin iyon!" Bulyaw niya sa binata hanang patuloy sa pag-iyak."Darn! What are you doing, wi

"PWEDE mo nang bitawan ang mission mo kay Amalia." Kausap ni Dexter kay Wigo.Nakahinga ng maluwag si Wigo at masaya dahil maganda ang results ng kaniyang mission kahit na nakatikim siya ng suntok sa mabagsik na dating heneral. Bukod sa bonus na makukuha ay may pustahan pa na siya ang panalo. Nakangising tinignan niya isa-isa ang mga kapustahan at mukhang mga natalo sa sabong ang mukha ng mga ito."Pambihira, bakit kasi hindi gumamit ng protection si Mareng Amalia?" nakasimangot na reklamo ni Cris habang dinudukot sa walet ang sampung libong piso. Sabi ko naman kasi sa inyo na huwag na akong isali sa pustahang ito at masama ang sugal." Segundang reklamo ni Ruel at fifteen thousand naman ang natalo sa kaniya."Hindi ko naman kasi akalaing bumigay si Amalia. Ang akala ko ay may allergies na siya sa lalaki." Kumakamot sa batok na turan ni Jay dahil siya ang naglakas loob na unang nakipag pustahan kay Wigo. Malaki ang nawala sa kaniya dahil triple ang kaniyang pusta. Si Cris naman ang hu

"Sorry kung hinayaan kitang si Wigo ang kasama mo kanina papunta rito. Hindi sana mangyari ang lahat ng ito kung ako ang nakasama mo sa pagharap sa babaeng iyon."Napalabi si Amalia at inirapan si Max. Sobrang higpit pa ng yakap nito sa kaniya na para bang takot na may humablot bigla sa kaniya."Hello po, daddy!"Napataas ang kilay ni Wigo nang marinig ang tawag ng anak ni Amalia kay Max. Hindi niya alam na close na pala ang dalawa. Kita niya rin ang pagkagulat sa mukha ni Amalia habang nakatitig sa anak nito."Pumasok na kayo sa loob at mainit na dito." Anyaya ni Loida sa lahat at nagpatiuna na sa pagpasok sa bahay. Ang apo ay nagpabuhat na sa lalaking alam niyang magiging ikalawang ama nito."Hello, My Princess, are you okay?" Malambing na tanong ni Max sa bata habang hinahaplos ito sa pisngi."Takot po ako kanina, daddy, kasi may bad old woman na gusto akong kunin."Nagkapalitan ng tingin sina Wigo at Amalia dahil parang may sariling mundo na ang dalawa. Mabagal ang mga hakbang nil

MULA sa kabilang kanto ay may aninong nagmamasid kay Wigo na nakatanghod sa malawak na lupain ng Hacienda Libertad. Katabi ng lupain na iyon ang malawak na farm ng pamilyang Andres."Shit!" He cursed while looking around, ramdam niyang may nagmamasid ng palihim sa kaniya ngayon. Ito rin ang pakiramdam niya noong unang araw niya sa lugar na iyon. "Ang aga naman ng malignong ito!" biro ni Wigo sa kanyang sarili. Bukod tanging siya lang ang naroon kaya ang sarili lang din niya ang kanyang kausap. Napapikit siya ng mga mata nang mapatapat ang paningin sa sinag ng araw. Ngunit naidilat niya rin agad iyon nang may mahagip ang kanyang paningin bago pa maipikit ang mga mata. Kinurap niya ng ilang beses ang mga mata upang sanayin sa silaw ng araw. Sinipat ang lugar kung saan nakita ang anino ng isang tao. "Sino po sila?""Oh darn!" Kamuntik nang mapatalon si Wigo dahil sa gulat nang may magsalitang bata sa kanyang likuran. Naudlot ang paglapit sa lugar kung saan niya namataan ang tao kanina.

"Bingi ka ba?" iritabling tanong ni Rovelyn sa lalaking kaharap. Kanina pa niya ito napansin na tila nakikinig ng palihim sa nag-uusap sa loob ng bahay. Tulad niya ay nakasuot din ito ng sumbrero kung kaya ang kissable lips lang nito ang kanyang nasisilayan. Dumoble ang iritasyong nadarama nang ngumisi ito at alam niyang sa kanyang labi ito nakatingin. Tila slow motion na itinuwid ni Wigo ang nakatagilid niyang ulo at inayos ang suot na sumbrero. Muling humulma ang pilyong ngiti sa kanyang labi nang umawang ang labi ng dalaga. "I know that I have irresistible charm, Miss." May halong katotohanan na biro niya sa dalaga nang matulala ito. Mabilis na inalis ng babae ang suot na sumbrero, na siyang bumura sa ngiting nakapaskil sa kanyang mapaglarong labi. Biglang natulero ang isipan at naisip ang tagpong nangyari isang buwan na ang nakaraan."Ikaw?" malakas na naibulalas ni Wigo na ikinatahimik bigla ng mga mga tao sa loob ng bahay. "Uhmmpp!" Nakulong sa kanyang lalamunan ang iba pang