บททั้งหมดของ My Brutal Wife (Tagalog): บทที่ 81 - บทที่ 90

Babala!!!Para po sa mga kabataan na readers ng story na 'to. Please! Please! Skip this chapter. Para po ito sa mga open minded at matured na isip. Alam ko may mga bata akong readers, I think 12, 13 something. Wala naman kayong malalaktawan na daloy ng story kahit iskip nyo 'to. Basta gagawa sila ng baby! Tapos! Haha!At para sa mga naghintay, ayan na! Ayan na!---"Late na ba ako?"Napalingon kaming lahat sa nagsalita."Felix!" Napatayo ako sabay yakap sa kanya."Woa! Woa!" Sigaw ni Amanda."Late ka na!" Sabi ko pagkahiwalay sa kanya."Pasensya na ha? Ayaw kasi akong paalisin ng anak ko kanina." Sabi nito na napapakamot pa sa ulo."Pare." Nilapitan na kami nina Stanley."Long time no see." Nakipag kamayan si Jc at James kay Felix."How's life?" Sabi ni Kuya John."Ito, masaya." Sagot ni Felix. Halata nga sa mata nya na masaya sya ngayon."Bakit hindi mo sinama ang asawa mo?" Biglang sulpot ni kuya Alfred."She's busy to her business eh, ibati ko na lang daw sya sa inyo Alex." Sabi ni

After our honeymoon, we decided to go home because of his work.I'm now with my friends at my house."Alex, ano yan?" Napalingon ako sa tanong ni Georgia."Pancit." Simpleng sagot ko."Yeah, pancit with suka!" Dagdag ni Amanda.I'm eating pancit with vinegar, ang sarap!"Weird mo." Pang aasar ni Georgia."Inggit ka lang." Dinilaan ko lang sya."Baka buntis sya, meron ako ditong pregnancy test, let's try!" Pang eenngganyo ni Georgia.Napaisip ako. "Sige."We waited for a minute or two, and I finally got the result."Ano na?" Inip na tanong ni Amanda."Three lines!" Seryosong sabi ko.Nagkatinginan naman sina Amanda at Georgia. "Three lines? Meron ba nun?" Narinig kong bulong ni Amanda."Joke!" Sigaw ko. Sumama naman ang tingin nila sa akin. "Two lines! Positive!" Masayang anunsyo ko."OMG!!" Hiyaw nila at nagyakapan kami."Magiging mommy ka na!" Sigaw ni Georgia."Tama! A-Aray!" Biglang napahiwalay si Amanda sa amin."Bakit? Naapakan ko ba paa mo?" Tarantang tanong naman ni Georgia."H-

"Ingat ka lang sa pagbaba!" Narinig kong sigaw ni Stan habang pababa ako sa hagdanan.Hindi pa naman masyadong malaki ang tiyan ko pero mahahalata na buntis na ako."Over acting lang?" Natatawa kong sabi. Lalo pa akong natawa ng makita ko syang naka apron at nagluluto. "Anong niluluto mo?""Pancit." Nagningning ang mata ko sa sinabi nya.It's been a month simula ng ibalita namin sa lahat ang pagdadalang tao ko. And they we're all happy for us."Matatapos na ba? Natakam ako." Sabi ko sabay upo."Malapit na." Sagot nya.Paghain nya sa akin ng pancit ay kaagad akong sumandok at nilagyan ng 'yun ng suka. Ang sarap talaga!"Gusto sana kitang samahan dito maghapon kaso kailangan kong bumalik sa office." Sabi nya habang nagtatanggal ng apron."I can handle myself. Tatawagan ko na lang sila kuya kapag may kailangan ko." Simula kasi ng sinabi ko sa kanilang buntis ako ay kaagad nilang sinabi na kapag may kailangan ako ay tawagan ko lang sila."It's good to hear. Maliligo lang ako saglit." Isan

Wag tayong magalit kay Stanley. Lahat po ng pogi, nagkakamali :)---Stan's POVThree days. Three days ang lumipas simula ng umalis sa bahay si Alex.Three days na parang three years na. I know it's my fault. I didn't expect that Karen, my secretary would do that. Nagresign na sya after that incident.Galit na galit ako sa sarili ko. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may masamang nangyari sa mag ina ko. I always bring fruits at Alex's house, hindi nga lang ako nagpapakita sa kanya. Wala akong lakas ng loob na humarap sa kanya.(KRING. KRING)Naputol ang pag-iisip ko ng biglang mag ring ang cellphone ko. It's John.[Stan.]"Yeah?"[Are you free? Let's meet at my resto.]"After my work. Marami pa akong hindi natatapos." Sagot ko.[Okay, just text me kung on the way ka na.] Then he hung up.Napahawak ako sa sentido ko, wala akong gana magtrabaho. Ang dami nang nakatambak na papeles. Hindi na rin ako minsan umuuwi sa bahay, dito na ako natutulog sa office.(Tok. Tok)"Come in." Sab

Alex's POVHindi naging madali ang mga sunod na buwan para sa akin. Naging sensitive ako, at moody.Laking pasasalamat ko at naiintindihan ako ng mga tao sa paligid ko. Grabeng pagpapasensya ang ginagawa nila, lalo na ang asawa ko.Nakaharap ako ngayon sa salamin at pinagmamasdan ang sarili ko. Napakalaki na ng tyan ko, di ko alam kung nakakahinga nga ba talaga ang baby ko sa loob."A-Aray." Napahawak ako sa tyan ko. Omg! Manganganak na ata ako!"Stan!!" Sigaw ko.Tarantang lumabas naman si Stanley sa C.R na nahihirapang itapis sa katawan ang towel."What happen?" Hindi magkandaugagang tanong nito."Aray! Manganganak na ata ako!" Halos mapaupo na ako sa kama sa sobrang sakit."Really?" Excited na tanong nito at kinuha ang cellphone."Hey! Anong ginagawa mo?!" "Itetext ko sila John." Nakangiting sabi nito.Kung hindi lang masakit ang balakang ko, baka naupakan ko na sya!"Uunahin mo pa ba yan kesa sa panganganak ko?!" Sigaw ko.Natigilan naman sya. "Ay oo!" Agad nitong kinuha ang mga