(Third person POV)Hindi mapakali si Xyrus habang hawak ang kamay ng kaniyang kasintahan. Dalawang araw na itong hindi nagigising at napag alaman niyang natinik ito ng itim na rosas, isa itong maka mandag na bulaklak na nasa mundo lang ng mga itim na mangkukulam makikita. "Nakuha ko na sa kaniyang katawan ang lason mahal na prinsipe. Medyo na nahirapan ako dahil parang may pumipigil sa akin na gamutin siya. Sino ba ang taong ito?" tanong ng puting mangkukulam. Tiim bagang na pinagmamasdan ni Xyrus ang dalaga. Alam niyang may kinalaman ang kaniyang ama sa nangyari kay Hevean."Siya ang magiging Ina ng mga anak ko Aviah. Malalaman mo ba kung kailan siya magigising?" Nagulat ang puting mangkukulam at agad na napangiti. Alam nito na seryoso ang sinasabi ni Xyrus. Sa ilang daang taon na pagsisilbi niya bilang isang manggagamot ng mga pure blooded vampire ay ngayon niya lang nakita ang prinsipe na interesado sa isang tao."Hindi ko masasabi kung magigising siya kaagad, hintayin muna nati

(Third Person POV)Nag siliparan ang mga tauhan ng Hari ng sumigaw ito dahil sa galit. Napa kuyom ito ng kamao dahil sa galit at inis na nararamdaman."Bakit hindi parin namatay ang taong iyon?!" Sigaw nito sa mga itim na mangkukulam."Ginawa na namin ang lahat para gumawa ng matinding lason ngunit nagawa parin siyang gamutin mahal na Hari." Anang itim na mangkukulam."Ginawa ang lahat? Sigurado ka?" Tiningnan nito ng mariin ang may katandaang mangkukulam. Bigla itong dumaing dahil sa sakit at di kalaunan ay nag ka bali-bali ang katawan nito at naging abo.Napatingin sila sa Hari na ngayo'y pulang pula ang mga mata, natakot ang mga itim na mangkukulam pati narin ang mga tauhan ng Hari. Makapang-yarihan ito at walang makakatalo sa kaniya kundi ang sariling anak lamang at walang iba kundi ang nag iisang prinsipe ng pure blooded vampire."Gawin niyo ang lahat upang mapatay ang taong iyon! Ayokong ako pa mismo ang papatay sa taong mahal niya. Nag kakaintindihan ba tayo?!" Napatango na lam

[Hevean POV]Nagising ako dahil sa lamig ng hangin na dumaan sa balat ko. Madilim pa sa labas, madaling araw palang siguro. Napalinga-linga ako sa paligid ng kwarto at hindi mahagilap ng mata ko si Xyrus. Nasaan nanaman kaya yun?Bumangon ako at lumabas ng kwarto, kumuha na din muna ako ng balabal para hindi ako masyadong malamigan. Parang walang tao sa mansyon ngayon, nasaan kaya silang lahat? Sa pag kakatanda ko may mga gising kapag gabi at nag babantay dito ngunit bakit ngayon wala? nakapagtataka. "Hevean....."Napa hinto ako nang may tumawag sa akin. Mahina lang ito at parang bumubulong lamang, ngunit diko alam kung sino ang tumatawag sa akin.Nilibot ko ang paningin sa paligid ngunit wala talaga akong makitang tao. E sino yun?"Hevean....." Ayan nanaman ang boses. Sino ba kasing tumatawag sa akin? Si Xyrus ba? Pero bakit parang boses babae?"Hello?" Tanong ko sa madilim na paligid.Walang sumasagot, haysss... siguro guni-guni ko lang yun. Napa buntong hininga nalamang ako. Nagu

[Hevean POV]Agad akong umuwi sa bahay namin ni Zia at pumasok sa kwarto ko, humiga agad ako sa kama. Hindi ko alam kung saan nag punta si Zia dahil wala siya dito sa bahay.Unti-unti nanamang pumasok sa isip ko ang nangyari kanina, agad nanamang tumulo ang mga luha sa mga mata ko. Hindi ko lubos maisip kung bakit ganito ang nangyayari sa buhay ko. Kung hindi iyon nangyari siguro buhay pa ang mga magulang ko.'Sana kasama ko pa sila ngayon... hindi sana ako mag isa sa buhay... hindi sana ako nawalan ng mga magulang.'Paulit ulit na sinasambit ng utak ko."Hinding- hindi ko siya mapapatawad." Ang sakit isipin na ang taong mahal mo ang siyang dahilan kung bakit ka naulila.. kung bakit ka mag isa... kung bakit wala na ang mga taong mahal mo."Sana.. hindi ko n-nalang siya nakilala... sana hindi k-ko nalang siya minahal... sana... hindi nalang siya dumating sa buhay ko!!" Hinampas hampas ko ang unan at muli nanamang umiyak. Andami kong gustong hilingin pero alam kung hindi na maibabal

Tahimik lamang kaming kumakain sa hapag kainan nang maalala ko ang malaking aso na nakita ko kanina. Nag dadalawang isip ako kung itatanong ko ba. Bahala na, na-cucurious ako e'. "Ahm.. Tito may itatanong po sana ako" pag uumpisa ko. Napatingin naman sa akin sila Tita at Tito habang si Zia ay patuloy paring kumakain. Ang takaw talaga ng babaeng to!"Ano ba iyon hija?" "Ahmm.... m-may nakita po kasi akong malaking aso kanina doon malapit sa gubat, ano pong aso iyon?" Takang tanong ko sa kanila ngunit bigla nalamang silang napatahimik at hindi nag salita. Pati si Zia ay napa hinto sa pag kain. Napakunot noo ako nang tumingin si Tita kay Tito na parang nag uusap sila sa isip. Seriously anong mali sa tinanong ko? "Hija anong kulay nang aso ang nakita mo?" tanong ni Tita Felia. Sa pag kakaalam ko kulay brown ang nakita ko."Brown po yata." Sagot ko. Para naman silang nabunutan ng tinik sa sagot ko. Nagtataka na talaga ako. Aso lang naman yung tinanong ko pero bakit parang napaka big de