Lahat ng Kabanata ng His Secret Wife: Kabanata 11 - Kabanata 20

Primo pov:NAPAPANGUSO AKO NA nakikinig sa mga presentation ng mga employee ko sa aming conference meeting dito sa PM's Corporation. Ang isa sa mga kumpanya ko. Halos wala akong maintindihan sa kanilang mga paliwanag at suggestion dahil na kay Angeline ang isip ko. Hindi mawala-wala sa isipan ko ang nabasang takot at pangamba sa kanyang mga mata kanina. Na pangalawang beses ko pa lang nakikita. Una noong bagong dating siya ng mansion. Napapaisip lang ako. Bakit siya natakot na nadulas ang dila ko at nasambit ang totoong pangalan nito? Wala nga ba siyang naaalala? O nagpapanggap lang siyang ibang tao para maprotektahan ang sarili laban sa ama? Pero bakit? Bakit naman niya pagtataguan ang ama niya? Maraming possibilities na naglalaro sa isipan ko pero lahat ng iyon ay walang kasiguraduhan. Hindi ko pa rin makumbinsi ang sarili. Kung bakit siya nagtatago sa katauhan bilang isang Angeline Gomez. Ganun din ang relasyon nila ni Amor. Kung paano siya napunta sa poder nito. Nakakatiyak akong

Primo pov:NANIGAS AKO NA maamoy ang malansa at malagkit na basa sa likuran nito habang karga ko. Napakapa ako kung saan ito nagmumula at hindi nga ako nagkamali ng hinala. She was shoot! Nabaril siya kaya nawalan ng malay at nanghina! "Fūck!" panay ang mura ko habang karga-karga itong tumatakas sa mga tauhan ni Havier na humahabol sa amin. Naubusan na rin ako ng bala kaya hindi ako makapagsabayan ng putukan sa mga ito. Napapalayo na kami sa pinagmulan naming abandoned cemetery ni Angeline kaya lalo akong nagngingitngit sa galit dahil nasa kotse ko ang extrang magazines, baril at cellphone ko.Plano ko sanang paaminin si Angeline sa nangyari sa kanilang magkapatid kaya ko siya inilabas ng mansion at dinala sa nakakatakot na lugar para mapaamin. Pero heto at napurnada ang plano ko sa biglaang pagsulpot ng mga aso ni Havier para bawiin sa akin si Angeline. MAGLILIWANAG NA ng makalabas kami ng gubat na napasok ko. Pero isla naman ang bumungad sa akin na walang katao-tao sa paligid! Na

Angeline pov:ILANG ARAW PA ang lumipas at naging mas maayos na ang pakiramdam ko. Nakakakilos na rin ako na tuluyan ng naghilom ang sugat ko sa likod. Nalaman ko rin na nagpahatid nga si Primo kay manong Anton sa bayan at nag-iwan ng malaking halaga dito bilang kabayaran sa pagtulong at pagpapatuloy nila sa amin dito sa kanilang tahanang mag-asawa. Nahihiya na rin ako sa mag-asawa kaya napagpasyahan kong umalis na ng isla. Nakakatiyak din naman kasi ako na hindi ako pupuntahan ni Primo dito. Malinaw pa sa isip ko ang sinaad nito.Hindi ako si ate Shantal. Kaya wala akong, kwenta para sa kanya. Dahil hindi ako, ang mahal niya. Napagkamalhan niya lang ako. Gusto ko sanang magbalik sa poder ni tatay Amor. Pero dahil tauhan siya ni Primo ay magdadalawang-isip akong bumalik pa ng bahay. Palakad-lakad ako dito sa pampang. Nagpupulot ng mga shells na nagkalat lang. Dito ko ginugugol ang buong maghapon ko sa tuwing naiiwan nila manong Anton. Napaangat ako ng mukha at napangiti na makitang ma

5 years later Angeline pov:NANGINGITI AKONG pinagmamasdan si Eivo na abala sa kanyang laruang kotse na bagong bili ko mula sa sobrang bayad ng kakanin na tinda ko sa simbahan kanina. Makita ko lang ang matamis na ngiti nito, ang malutong niyang paghalakhak, at ang mga nagniningning niyang mga mata ay masayang-masaya na ako. Bawing-bawi na ang pagod ko sa maghapon kong pagtitinda ng kakanin at mga bibingka sa labas ng simbahan na pwesto naming mga tindera doon ng kakanin. Napatitig ako dito. Ang bilis ng panahon. Limang taon na. Limang taon na rin pala kaming mag-ina dito sa isla Del Monte. Isang liblib na isla na pangingisda ang pangunahing hanapbuhay ng mga tao. Pero dahil hindi ko naman alam at hindi ko kaya ang trabahong pangingisda ay ibinenta ko na lamang ang naiwang pamana sa akin nila nanay at tatay na bangka at itong bahay na tinutuluyan naming mag-ina. Magmula nang magising ako noon sa isang hospital limang taon na ang nakakalipas ay napagpasyahan kong manatili na lamang d

Primo:MATAPOS ANG SUCCESSFUL na operation namin na pabagsakin ang grupo ni Havier ay nag-lie-low muna kami ng mga tao ko. Lahat sila ay may nakuhang malaking bonus sa mga properties at pera ni Havier na nakuha namin ng buong-buo. Hindi naman kasi mahalaga sa akin ang pera dahil umaapaw na ako nun, at wala naman akong pamilyang pinaglalaanan. Hindi tulad ng mga tauhan ko na karamihan sa kanila ay may mga pamilyang binubuhay. Nagbakasyon ako sa isla. Gusto ko munang mapag-isa. Kung sakali at may kalabang sumunod sa akin dito ay hindi naman nila ako basta-basta mapapatumba. Kaya kampante akong magpagala-gala ng mag-isa sa isla ko. Isang umaga. Sakay ng speedboat ko ay naglibot-libot ako sa mga kalapit na isla. Matagal na ako sa islang ito pero tanging sa boundary ko lang ako naglalalagi. Hindi lumalagpas sa mga kalapit na isla. Parang may kung anong nang-eengganyo sa aking mamasyal ngayon na sinunod ko. May mga bario din pala dito na hindi ko alam. Mga kabahayan na magkakalayo-layo an