Tahimik na kumakain si Elijah ng kanyang tanghalian nang mag vibrate ang kanyang cellphone sa kanyang bulsa. Inilabas niya ang kanyang telepono at nakitang nagpadala si Darf ng mensahe sa kanya. Pagtingin sa picture na ipinadala ni Darf, hindi niya maiwasang manlaki ang mga mata. Agad niyang dinial ang number niya."Tito Hult, hindi mo po dapat sinamantala si Mommy habang natutulog siya!"Bagama't taimtim siyang umaasa na makakasama ng mommy niya si Darf, igagalang pa rin niya ang kagustuhan ng mommy nito. Walang dapat pumipilit sa kanya na gumawa ng isang bagay na labag sa kanyang kalooban, kasama si Tito Hult. Hindi niya hahayaang masaktan ng sinuman ang mommy niya."Natutulog lang siya. Wala akong ginawa sa kanya," paniniguro ni Darf kay Elijah.Nang marinig niya ang malambing ngunit protective na boses ni Elijah, may kakaibang naramdaman si Darf."Okay po. Inaantok na yata si Mommy dahil puyat siya kagabi. Wag mong kalimutang paalalahanan siya na kumain. Ang hilig niyang mag-skip

"Excuse me."Biglang tumayo si Darf at lumabas ng dining room.Nang makita ni Jennica ang ginawa ni Darf, hindi niya maiwasang madamay. Itinago ba niya ang kanyang pinsala dahil nag-aalala siya na mahimatay siya kapag nakita niya ang dugo? Inaalagaan ba niya ang kanyang damdamin?Ang pag-iisip ay nagparamdam sa kanya ng bahagyang mapanglaw. Hindi siya makapaniwala na ganoon kalaki ang pag-aalala ni Darf sa kanya."Mommy, galit po si Tito Hult."Sa tabi niya, inosenteng tumingin sa kanya si Elijah. Hindi naman siya mukhang nataranta, sa halip ay parang napuno ng kawalan ng magawa ang maliliit niyang mata.Tila mas kumplikado ang mundo ng mga matatanda kaysa sa kanya."Hindi mo kasalanan, Elijah. Huwag kang mag-alala tungkol dito," nginitian niya ito ng aliw habang hinahaplos ang buhok nito. Pansamantala niyang hindi pinansin ang curiosity niya sa biglaang pag-alis ni Darf at tinuon si Elijah. Pagtingin niya sa maliit niyang mukha, pakiramdam niya ay nakatingin siya kay Darf.Hindi na n

Hindi maisip ni Jennica kung paano nakuha ni Mrs. Walton ang impormasyong ito, ngunit tiyak na hindi niya titiisin na panoorin ang sinuman na sumisira sa reputasyon ng kanyang pinakamamahal na anak.Pinunit niya ang DNA test at itinapon sa basurahan."Mrs. Walton, humihingi ako ng paumanhin ngunit parang hindi kita maituturing na isang tita, gaano man ako kalapit kay Charles, na nakikita ang pagkabansot na hinila mo lamang. Ngunit gaano man tayo naging malapit sa lahat ng mga taon na ito, isinasaalang-alang ko sya as nothing more than a friend. Si Elijah ay anak ko, hindi siya kamag-anak ni Charles.Hindi kailanman sumagi sa isip ko na pumasok sa isang relasyon sa iyong anak, at higit pa tungkol sa pagiging bahagi ng pamilya Walton. Hindi ako isang banta, at hindi rin ako magiging, sa reputasyon ng iyong pamilya, kaya mabait na itapon ang ideyang iyon. Gayunpaman, hindi iyon ang labis na ikinagagalit ko ngayong gabi. Ginamit mong sangla ang anak ko sa kung ano mang kalokohang plano an

Mula sa kanyang tahanan, walang sawang tumatawag si Charles kay Jennica, ngunit sa tuwing dumiretso siya sa voice mail. Nang malaman niyang tapos na ang party, sinubukan niyang habulin si Jennica, ngunit pinigilan siya ng kanyang ina na pumunta kung saan-saan."Charles, saan ka pupunta?"Hindi itinago ni Mrs Walton ang pagsaway sa kanyang boses nang mapansin niyang nag-aalala si Charles kay Jennica."Mom, masyado na po ba kayong lumayo? Ako po ang gustong makasama ni Jennica. She had no idea what I had in mind before today. You shouldn't treat her or Elijah like this ever again."Kumunot ang noo niya sa ina.Hindi siya makapaniwala kung gaano kalayo ang narating nito para isuko niya si Jennica. Sa ilang sandali, naramdaman niyang estranghero ito sa kanya.Si Mrs. Walton naman ay hindi makapaniwala sa hinanakit sa mga mata ni Charles. Siya ay palaging isang banayad na lalaki. Ni hindi man lang siya nagtaas ng boses sa kanya. Hindi niya akalain na ang isang babaeng tulad ni Jennica Ponc

Halos walang laman ang buong gusali, kasama na ang opisina ni Jennica. Nang makitang walang ibang tao sa paligid, palihim na pumasok si Laira sa opisina ni Jennica, inabot ang folder sa kanyang mesa, at kumuha ng ilang larawan gamit ang kanyang mobile phone.Pagkatapos, maingat niyang ibinalik ang folder sa paraang mukhang hindi nagalaw, at umalis sa opisina.Samantala, mabilis na naglakad si Jennica papunta sa parking lot at nakita niya si Darf na nakaupo na sa kotse. Binuksan niya ang pinto ng passenger seat sa harap at sumakay."I'm sorry, Mr. Hult. Nakalimutan ko ang oras," sabi niya, inikot ang ulo para tingnan siya.Nagkunwari siyang hindi napansin ang malungkot na ekspresyon sa mukha nito.Madaling sabihin ni Darf kung gaano siya naalarma, ngunit tumingin lang siya sa labas ng bintana nang hindi sumasagot. Hindi niya ito pinansin sa buong biyahe. Anyway, alam niyang hindi ito makakapagtago habang buhay.Natuwa si Jennica na hindi siya sisisihin ni Darf. Nakahinga siya ng maluwa