ฉินหมิงสูดหายใจลึก ๆ ที่นี่อุดมไปด้วยพลังวิญญาณมากกว่าในคฤหาสน์หลายเท่าและเหมาะสำหรับการฝึกฝนเพิ่มพลังอย่างที่คิดเอาไว้เมื่อเช้าเลย หลังจากนั้นเขาก็เจอพื้นที่เปิดโล่งสะอาดสะอ้านจึงเริ่มนั่งขัดสมาธิกับพื้นแล้วเริ่มการฝึกฝน พลังวิญญาณในคฤหาสน์ช่างแสนเบาบาง เขาต้องใช้เวลาเกือบทั้งคืนเพื่อฝึกฝนเพิ่มพลังของทั้งสัปดาห์ พลังวิญญาณอันมหาศาลของที่นี่ทำให้ผลการฝึกฝนเพิ่มพลังเป็นไปอย่างยอดเยี่ยม เขาฝึกฝนเพิ่มพลังของทั้งสัปดาห์เสร็จสิ้นในเวลาเพียงแค่สองชั่วโมงเท่านั้น เมื่อเห็นว่ายังหัวค่ำอยู่ ฉินหมิงจึงจดจ่ออยู่กับการฝึกฝนเพิ่มพลังจนกระทั่งห้าหกโมงเช้าของวันรุ่งขึ้น ยามที่ท้องฟ้าสว่างแล้ว เขาถึงได้หยุดมือแล้วลุกขึ้น "หลังจากการฝึกฝนเมื่อคืนนี้ พลังของฉันก็ดูเหมือนจะแข็งแกร่งขึ้นและพลังฝึกฝนของฉันก็อยู่ไม่ห่างจากระดับหลอมรวมปราณขั้นกลางแล้ว" ฉินหมิงกำหมัดแน่นแล้วสัมผัสได้ถึงพลังวิญญาณในร่างกาย จากนั้นก็อดไม่ได้ที่จะแสดงสีหน้าตื่นเต้นออกมาบ้าง เขาเหลียวมองไปรอบ ๆ ก็เห็นหินก้อนใหญ่ที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล เขาเดินเข้าไปใกล้ ๆ แล้วใช้พลังวิญญาณในร่างชกหินก้อนใหญ่ ตู้ม! เกิดเสียงดังสนั่

"แค่ก..." หลังจากนั้นสักพัก คุณโจวก็ไออยู่สองสามครั้งพลางค่อย ๆ ลืมตาแล้วฟื้นจากอาการโคม่า "เยี่ยมไปเลย!" "ปู่ครับ ในที่สุดปู่ก็ฟื้น ตอนนี้ปู่รู้สึกเป็นยังไงบ้าง? ยังรู้สึกไม่สบายตรงไหนอยู่หรือเปล่าครับ?" โจวเจี้ยนรู้สึกลิงโลดจึงรีบถามไปอีกหลายคำถามด้วยความเป็นห่วง "ปู่ไม่เป็นไรแล้วล่ะ" "เสี่ยวเจี้ยน เมื่อสักครู่นี้ปู่เป็นอะไร? เกิดอะไรขึ้นกับปู่งั้นเหรอ?" คุณโจวเอ่ยถามด้วยสีหน้าสับสน "เมื่อสักครู่นี้จู่ ๆ ปู่ก็หมดสติไป ต้องขอบคุณหมอหลิวที่มาช่วยชีวิตปู่ได้ทัน" โจวเจี้ยนพูดตามตรง "ปู่รู้แล้วล่ะ!" "หมอหลิว ขอบคุณมากครับ!" คุณโจวกล่าวขอบคุณหมอหลิวด้วยสีหน้าซาบซึ้งใจ "คุณโจว คุณเกรงใจเกินไปแล้ว เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ผมควรจะทำอยู่แล้วครับ" หมอหลิวเอ่ยพร้อมยิ้มให้ ตอนนี้มีผู้คนอยู่แถวนี้กันตั้งมากมาย และทุกคนต่างก็เพิ่งจะเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น "หมอหลิวเป็นแพทย์ผู้เชี่ยวชาญตัวจริงเสียงจริง ฝีมือการรักษาของเขาสุดยอดจริง ๆ เขาช่วยชีวิตคนไข้ได้เร็วมาก ๆ เลย!" "ใช่แล้ว! ไอ้เด็กที่เรียนการแพทย์แผนจีนเอาแต่บอกว่านายท่านผู้เฒ่าจะอาเจียนเป็นเลือด ไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ

โจวเจี้ยนราวกับไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น "เป็นไปไม่ได้หรอก!" "ในเมื่อคุณบอกล่วงหน้าว่าคุณปู่ของผมจะอาเจียนออกมาเป็นเลือด คุณจะทำอะไรไม่ได้เลยได้ยังไงกันล่ะ!" "ตอนแรกที่ผมเสนอตัวรักษานายท่านผู้เฒ่า ผมย่อมมั่นใจว่ารักษาท่านได้แน่ ๆ" "แต่ตอนนี้มีตัวแปรเกิดขึ้นในสถานการณ์ตั้งมากมาย มิหนำซ้ำอาการของนายท่านผู้เฒ่าก็แย่ลง ผมไม่มีความมั่นใจมากขนาดนั้นอีกต่อไปแล้ว" ฉินหมิงถอนหายใจพลางกล่าวว่า ไม่ใช่ว่าเขาคิดจะปล่อยให้คนตายโดยไม่ช่วยเหลือ แต่เป็นเพราะเขาไม่มีความมั่นใจเลย โจวเจี้ยนรู้สึกตกตะลึงจนพูดไม่ออก เขาอยากจะตบหน้าตัวเองแรง ๆ สักสองทีและเขาก็รู้สึกสำนึกเสียใจอย่างสุดซึ้ง เขารู้ว่ามีช่วงเวลาอันแสนล้ำค่าในการรักษาผู้ป่วยและช่วยคน เมื่อพลาดไปแล้วก็จะหมดโอกาสหายสนิทอีก! สิ่งนี้ล้วนเป็นเพราะตอนแรกเขาไม่เชื่อฝีมือการรักษาของฉินหมิงจนปล่อยให้หมอหลิวรักษาเขาแบบส่ง ๆ เป็นผลทำให้อาการของคุณปู่แย่ลง อีกทั้งเขายังพลาดโอกาสดีที่สุดในการรักษาไปอีกด้วย ถ้าหากคุณปู่ของเขามีปัญหาขึ้นมาจริง ๆ ล่ะก็ ความรับผิดชอบใหญ่หลวงก็จะตกมาที่ตนเอง เพราะเขาเป็นคนฆ่าคุณปู่ด้วยมือตัวเอง! น่าเสีย

อีกด้านหนึ่ง ฉินหมิงนั่งขัดสมาธิอยู่กับพื้นแล้วถ่ายเทพลังวิญญาณของตนเองเพื่อควบคุมเข็มเงินเอาไว้ พลังวิญญาณที่มองไม่เห็นหลั่งไหลผ่านเข็มเงินเข้าสู่ร่างกายของคุณโจวอยู่ไม่หยุดหย่อน เพราะอาการของคุณโจวสาหัสเกินไป ฉินหมิงจึงต้องเปลืองเรี่ยวแรงไปมาก ภายในไม่กี่นาที เขาก็หมดแรงและเหงื่อชุ่มโชก สีหน้ากลับซีดขาวและร่างกายอ่อนแอลงเรื่อย ๆ จนซวนเซแทบล้ม! เมื่อทุกคนเห็นเช่นนี้ พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะวิตกกังวล ถึงแม้พวกเขาจะไม่ล่วงรู้ถึงสิ่งที่ฉินหมิงกระทำอยู่ แต่พวกเขาต่างก็รู้ว่าฉินหมิงทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว! "นายท่านโจวเจี้ยน อย่างที่คุณเห็นนั่นแหละ ไอ้หนุ่มคนนี้ใกล้จะตายอยู่แล้ว มันไม่สามารถช่วยนายท่านผู้เฒ่าได้!" "ขืนคุณยังชักช้าอยู่อีกล่ะก็ นายท่านผู้เฒ่าต้องตายแน่ ๆ!" "ผมขอแนะนำให้คุณส่งตัวนายท่านผู้เฒ่าไปที่โรงพยาบาลแต่โดยเร็วที่สุด ลำพังด้วยฝีมือการรักษาของผม ขอเพียงเป็นโรคที่ใช้เครื่องมือตรวจหาได้ ผมย่อมรักษานายท่านผู้เฒ่าได้แน่นอน..." หมอหลิวไม่ยอมแพ้แล้วลุกขึ้นอีกครั้ง "เรื่องนี้......" โจวเจี้ยนกลับหน้าตาเขียวคล้ำ เมื่อเห็นว่าฉินหมิงพยายามสุดความสามารถแล้ว แต่นายท่า

"คุณโจว ขอบอกตามตรงนะครับ ภาวะกล้ามเนื้อหัวใจอักเสบเมื่อห้าปีก่อนของคุณยังไม่หายขาด จนในที่สุดก็หลงเหลือโรคบางอย่างตามมา" "โรคที่ตามมาพวกนี้แฝงอยู่ในร่างกายของคุณก็เลยก่อให้เกิดภาวะหัวใจหยุดเต้นเฉียบพลัน!" "ไม่ใช่โรคหลอดเลือดหัวใจตีบครับ!" ฉินหมิงกล่าวขึ้น คุณโจวพลันเข้าใจขึ้นมาทันที "อย่างนี้เอง!" "งั้นคุณรักษาได้ไหมล่ะ?" "ได้สิครับ เมื่อสักครู่นี้ตอนที่ผมฝังเข็มให้คุณ ได้ขจัดโรคที่ตามมาพวกนั้นไปแล้วล่ะ" "ตอนนี้ผมจะเขียนใบสั่งยาให้คุณ ถ้าคุณกินยาไปสักสัปดาห์หนึ่ง อาการของคุณก็จะหายขาดไปเองครับ!" คุณโจวโบกมือให้บอดี้การ์ดไปหากระดาษกับปากกา ฉินหมิงเขียนใบสั่งยาไม่กี่ทีก็ยื่นให้แก่คุณโจว "น้องฉิน ขอบคุณมากเลยนะ ผมไม่รู้จะตอบแทนบุญคุณยังไงดี..." "เช็คเงินสดใบนี้เป็นน้ำใจเล็กน้อยของผม น่าจะพอเป็นค่ารักษาได้อยู่นะ ได้โปรดรับเอาไว้ด้วยเถอะ!" คุณโจวกล่าวด้วยความซาบซึ้งใจยิ่ง เขาหยิบเช็คเงินสดออกมาจากกระเป๋าแล้วเขียนจำนวนเงินลงไป จากนั้นค่อยยื่นให้ฉินหมิง ฉินหมิงไม่เหลือบมองเสียด้วยซ้ำไป เขายื่นมือผลักเช็คเงินสดออกไป "คุณโจว ผมซาบซึ้งในน้ำใจของคุณนะครับ" "แต่ผมไม่ใช่ห