Lahat ng Kabanata ng Slave of a Heartless Mafia : Kabanata 21 - Kabanata 30
94 Kabanata
Chapter 21: Reason
Warning: ViolenceHALOS lumundag ang puso ko ng marinig ang mga yabag ni Hendrix papaakyat, Dali dali akong tumungo sa pinto ng kwarto, Ni-lock ko iyon para hindi siya makapasok.."KLARE!" Sumandal ako sa pinto ng maramdamang tinutulak niya iyon, Takot na takot ako..Nanginginig ang buong katawan ko lalo kapag naririnig ang pagalit na boses niya mula sa labas..Napatakip ako ng tainga habang umiiyak...Natatakot ako sa kaligtasan ko ngayon,namin..Galit na Galit siya..Kapag mabuksan niya ang pinto ay baka mapatay niya ako sa tindi ng galit niya saakin ngayonI hurt Chloe,yon ang alam niya . Pero wala akong ginawa! Hindi ko siya tinulak!"OPEN THIS FVCKING DOOR KLARE!" Nanginginig na napayakap ako sa sarili habang walang awat sa paghikbi.."KLARE!! OPEN THIS DOOR NOW!" Dahan-dahan akong napaupo dahil sa panghihina ng tuhod..Hindi ko alam ang gagawin ko-"DON'T PRESS MY BUTTON,KLARE! OPEN THIS FVCKING DOOR NOW" umiling iling ako..Malakas niyang sinipa ang pinto dahilan para matumba ako.
Magbasa pa
Chapter 22: Breath
LIFE always has its ways to bring you down.It makes you feel worried of something you don't have control of..Minsan nalulungkot tayo sa mga bagay na hindi natin maintindihan..Pakiramdam natin may kulang, pero tayo mismo sa sarili natin hindi alam kung pano ba pupunuan iyon kasi kahit tayo hindi natin alam kung ano ba ang kulang saatin..We just simply go with the flow and let the destiny decide for us.kung saan ba tayo dadalhin ng tadhana ay wala tayong alam.."Masaya po don Tita!" Napabaling ako kay Sid..Katabi ko siya ngayon sa backseat.Sina Carl at Shy ay nasa unahan..Dahil sa pamimilit ni Sid saakin ay napapayag niya akong sumama sa probinsiya nila..Bukod pa doon ay gusto ko ring makalayo kay Hendrix..Gusto ko munang tumakas sa mga bagay na nagpapahirap sa loob ko...Mga bagay na nagpapabigat sa isip ko at dumudurog sa'kin...NGUMITI ako kay Sid..Inayos ko rin muna ang hoodie niya bago muling bumaling sa labas ng bintana..Kung saan man ako dadalhin ng tadhanang sinasabi nila,Hin
Magbasa pa
Chapter 23: Free
'wag kang maingay pogi.Baka magising ang Tita mo?''Bat ka po nandito sa kwalto namin?''utos ni Lolo na gisingin ko na daw kayo''Eh bat ayaw mong gisingin ang Tita ku po?' 'M-mukha kasing pagod siya..hayaan na muna natin siyang matulog' 'pero ikaw kulit..Halika na' RINIG ko ang pabulong na paguusap nila..Gising na ang diwa ko ngunit hinayaan ko muna ang sariling pumikit at pakinggan ang paguusap nila..ILANG sandali lang ay naramdaman ko ang paglabas nila sa kwarto kaya napadilat ako.. Tumulala rin muna ako sa bubong ng ilang segundo bago bumangon..Naabutan ko silang lahat sa hapag..Bahagya silang natigilan sa pagdating ko,pero ng makabawi ay inaya narin nila akong maupo at kumain kasama nila.."Hmm,m-maghihilamos lang po muna ako" paalam ko sakanila..____________________SOBRANG bilis lumipas ang araw..Kung hindi pa sinabi ni Carl ay hindi ko malalamang dalawang linggo na pala ang inilalagi ko dito..Hindi ko ramdam ang paglipas ng mga oras sa lugar na to..Siguro dahil marami
Magbasa pa
Chapter 24: Audacity
MADILIM na ng makauwi kami.. Tatlong palengke ang binagsakan namin ng mga inaning mais at pinya..Malalayo ang mga iyon,nasiraan rin kami sa daan kaya inabot na kami ng gabi..Sa halos buong biyahe namin ay makailang ulit akong tinanong ni Kenjie kung pagod na ba ako.. Umiiling at ngumingiti lang ako sakanya..Medyo nakakapagod ang ginawa namin pero ang kapal ko naman para magreklamo, Si Kenjie nga hindi siya nagrereklamo na sa aming dalawa ay siya ang mas maraming ginawa,samantalang ako ay nakaupo lang sa loob ng sasakyan.."Tulog na ata sila" usal ni Kenjie habang naglalakad kami..Bumaling ako sa bahay.Nakapatay na nga ang ilaw sa kusina, maging ang ilaw sa kwarto ay nakasarado na rin, tanging ang sa sala nalang ang bukas..Baka nga tulog na sila.."Klare pasensya na ha..sa susunod mas agahan natin ang pag-deliver para hindi tayo gabihin" napakamot pa siya sa batok matapos mabitawan ang katagang iyon..Tumango ako at ngumiti..._______________"Halika na!" Nagtatakang tumingin ako
Magbasa pa
Chapter 25: Murmured
MATAPOS ng sagutan namin ni Hendrix ay agad akong napaupo sa kama..Umiiyak na humiga ako doon habang yakap ang mga tuhod.. Pilit kong hinihiling na sana hindi to totoo,na panaginip lang to! Na sana nasa probinsiya parin ako nina Shy at namumuhay parin ng tahimik kasama nila..Pero kahit ilang ulit ko mang ipikit ang mata ko ay kasabay na sumasagi sa isipan ko na nasa bahay na nga ako ni Hendrix..Sinasampal ako ng katotohanang bumalik na ako sa totoong buhay meron ako..Sa buhay na minsan ko ng hiniling na sana ay hindi para sa'kin..___________________UNTI unti kong iminulat ang mata ko..Sa sobrang dami ng mga iniisip at sa bigat ng nararamdaman ko ay agad akong nakatulog..Mula kanina at hanggang ngayon ay iniisip ko parin ang mga nangyari..Kumusta na kaya si Carl,si Kenjie..marahil ay alam na nina Shy ang nagyari..Bumangon ako at walang lakas na tumungo sa banyo..Agad akong napatitig sa sarili ko mula sa salamin..Namumugtong ang mga mata ko, patunay na umiyak ako kanina,may nababa
Magbasa pa
Chapter 26: Instant
GAMIT ang cellphone ni Kate ay tinawagan ko si Carl.. Kinumusta ko ang kalagayan niya, Agad akong nabunutan ng tinik sa dibdib ng malamang maayos ang kalagayan niya..Pero kinailangan paring isugod sa pinakamalapit na hospital sa bayan para masigurong wala ngang malalalang nangyari..Hindi naman daw sinalinan ng dugo ang lalaki tulad ng akala ko..Ilang araw akong ginulo ng pagiisip na baka naubusan siya ng dugo,dalawang bala ang tumama sakanya, Kaya sobra akong nag-alala,mabuti nalang talaga at ligtas siya..ganoon din si Kenjie na alam kong nakaranas rin ng kalupitan ni Hendrix nong araw na yon..Hinding hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may nangyaring hindi maganda sa kanila..._____________________ISANG katok sa pinto ang naging sanhi ng pagdilat ko.Kanina pa akong gising pero mas pinipili ko ang manatili sa higaan dahil maaga pa naman...Muli kong narinig ang katok,kaya wala sa sariling bumangon ako at tumungo sa may pinto..Hindi na ako nagulat ng tumambad sakin ang mukha ni
Magbasa pa
Chapter 27: Invitation
NAPANGITI ako ng makita si Mang Ricky na nasa balcony, nakatayo siya sa gilid ng barandilya,nandoon rin nakalagay ang baso ng kapeng iniinom niya..Lumapit ako at binati siya...bahagya pa siyang nagulat sa biglaang pagdating ko.."Bakit po kayo nandito? Pwede naman kayong magkape doon sa loob" "Katatapos ko lang kasing linisan ang sasakyan..Tsaka mas maganda ring magkape sa labas" natatawang sagot niya..."Ah, nandiyan na po ba si sir?Aalis na ba kami?" Napakagat labi ako bago.."Hindi ko po alam" tumango siya bago muling uminom sa baso niya.."Manong?" Bumaling siya saakin.. ngumiti lang ako bago nagpatuloy.. "May itatanong lang po ako, okay lang po ba?" "Oho naman, ano ho ba yon?" "M-meron ka po bang alam na.....na nagde-deliver ng manga po? Yung bagong pitas po sana" "Bakit po ma'am?" "Uhmm, g-gusto ko po kasing kumain ng manga..Kahapon pa po akong naghahanap pero wala naman kaming nakita ni Kate, ang mga nandoon kasi e puro matagal ng naibagsak sa kanila...""Kung ganon sar
Magbasa pa
Chapter 28: Comportable
NANG sumunod na araw ay muli kong pinuntahan si Andrew sa hospital..Mabuti na ang kalagayan niya, pero kailangan paring manatili doon ng ilang araw.Nagpupumilit siyang umuwi pero pinigilan ko.. Kailangan niya paring ipahinga ang katawan niya.."Hindi na tayo tutuloy sa Palawan" kumunot ang noo nilang pareho...Aangal pa sana si Drew pero pinandilatan ko siya ng mata kaya wala siyang nagawa kundi ang manahimik at sumangayon.._____________________HABANG papalapit kami ng papalapit sa bahay ay hindi ko mapigilang maiyak...Matagal akong nawala, ngayon ko lang ulit makakasama ang pamilya ko kaya hindi ko maiwasang makaramdam ng tuwa na halos maiyak ako..I miss them so much!AGAD akong bumaba at mangiyak-ngiyak na napatitig sa bahay namin.kung hindi ko pa naramdaman ang kamay ni Kate sa balikat ko ay hindi ako mapapailing.."Klare!" Agad kong pinahis ang luha sa pisngi ko bago patakbong sinakop ang distansiya namin.."Dad! Mom!" Niyakap ko silang dalawa, mahigpit iyon.. Naramdaman ko rin
Magbasa pa
Chapter 29: Voicemail
"YOU can take the bed, Klare" pagtatapos niya sa usapan.. Muli niyang ipinatong ang kamay sa noo niya..nasilip ko rin ang pagpikit ng mata niyaNaghintay pa ako ng ilang sandali baka sakaling magbago ang isip niya, pero lumipas ang ilang segundo ay nanatili siyang walang kibo..Kagat labing bumalik ako sa kama, pumwesto sa gitna at pansamantalang isinandal ang likod sa headboard niyon..Binalik ko rin ang tingin sa lalaki.Katulad kanina ay ganun parin ang ayos niya..Napabuntong hininga nalang ako bago tuluyang nahiga paharap sa pwesto niya..I was just staring at him for a long minute..Wala naman siyang sinasabi pero alam ko na nahihirapan siya sa posesyon niya..Maliit lang ang sofa ko,hindi ko nga kayang ipagkasya ang sarili ko doon,siya pa kaya na higit na mas malaki keysa sa'kin..Napailing nalang ako at tumalikod sakanya...Why do I care anyway, kung ayaw niya sa kama ko hindi ko siya pipilitin, basta wag lang siyang magreklamo kapag sumakit ang katawan niya..Wag niya akong sisisih
Magbasa pa
Chapter 30: Startled
TAHIMIK ANG SALA...Kahit narito at kasama namin sina Daddy ay inatupag ko ang pag-aalaga kay Andrew..I help him change his bandage..Tinulungan ko rin siyang palitan ang damit ng makita ang kaunting mantsa ng dugo doon, pipigilan niya sana ako dahil narinig namin ang pasimpleng pag-ubo ni Daddy pero hindi ako nagpatinag...Ano bang bago sa ginagawa ko? Palagi ko naman siyang tinutulungan, nagkakataon lang talaga na busy ako kaya si Kate ang gumagawa minsan..Nang masiguro kong maayos na siya ay doon ko lang pinulot ang mga kalat sa mesa..Nabitawan ko pa ang gamot at gumulong iyon sa paanan ni Hendrix....sa dinami dami ng pwedeng puntahan dito pa talaga!? Napailing nalang ako at dinampot ng walang pinapakitang emosyon sa lalaki.."Ehem..What about lunch?" Suhesyon ni Daddy..Tumayo siya at pinagpag pa ang suot, tumikhim"Maghahanda po ako-" aalis na sana ako ng biglang magsalita si Daddy"No,Klare..stay here" kunot noong tumingin ako sakanya, "Hendrix need companionship" umawang ng kau
Magbasa pa
PREV
123456
...
10
DMCA.com Protection Status