THE UNWILLING BRIDE의 모든 챕터: 챕터 31 - 챕터 40

Mabilis lang lumipas ng panahon, mag lilimang bwan na si Baby Blue. Si Reed naman ay pabalik balik sa Batangas tapos umuuwi din sa mansyon after two days. Minsan nakikita nyang pagod na din ito sa byahe pero hindi nya ito nakikitaan ng pag reklamo.Nasa kwarto sila ni Blue habang nilalaro nya ito. Pinalipat na nya ang ibang gamit ni Blue doon sa kwarto nya. Sya na ang tumatabi kay baby sa pagtulog. Si Ate Maria ay nag aasist nalang sa kanya sa pag alaaga dito.Napaliguan na nya si Blue... tumawag si Reed na padating daw sa araw na yun. Walang palya ito sa pag uwi every 2 days. Nasa kama lang si baby habang nililibang nya. Marunong na itong tumawa. Laging naka smile ang anak nya kaya hindi cya nakakaramdam ng pagod sa pag aalaga dito. Makita nya lang ang anak nyang nakangiti ay pawi agad ang pagod nya.Maya maya pa ay bumukas ang pinto ng kwarto nila. Pumasok doon si Reed... dumating na ito galing Batangas."Hi sweetheart!" bati nito sa kanya sabay lapit at hinalikan sya sa pisngi. "

"Huh? sino ka? anong pinagsasabi mo?" Naguguluhang tanong nya sa driver. Mejo natatakot na cya sa inaakto nito. "Hindi mo ba ako nakikilala? Sabagay matagal na panahon na yun.. Malamang ako hindi mo kilala pero ikaw at ang asawa mo ay kilalang kilala ko!!!" Naninigas ang bagang nito habang nagsasalita... nanlilisik din ang mga mata na nakatingin sa kanya mula sa rear view mirror. Patuloy ito sa pag da-drive...Hindi na nya alam kung saan na sila nag pasikot-sikot. Pilit nyang tinatandaan ang mga nadadaanan pero nanaig ang takot sa isip nya... Walang pumapasok sa utak nya. Iwinaksi nya ang kaba.. Mabilis nyang pinagana ang utak.. Sa pagkakaalam nya ay wala naman silang kalaban ni Reed. Wala namang taong may sama ng loob sa kanila. wala cyang matandaang kaaway pero naguguluhan cya..di kaya may kaaway talaga sila na hindi nya lang natatandaan? may amnesia pa din cya hanggang ngayon kaya limitado pa din ang mga naaalala nya."Kayo pala talaga ang nag katuluyan ha... kung hindi nya sana a

Boy, anong lugar po ito?"Laguna po ito ate. Bakit hindi mo alam kung saan ka?" naguguluhang tanong ng bagito sa kanya. "Ah eh... nanakawan kasi ako ng bag. wala akong cellphone at pera. pwede po ba makihiram ng cellphone, may tatawagan lang ako?.." Tiningnan muna cya nito kung nag sasabi cya ng totoo."Naku ate wala din ako cellphone eh. Nanghihiram lang din ako sa kapatid ko. Alam mo naman mahirap ang buhay..." Habang nakikipag usap sya binatilyo ay nakita nya si Fernando na paika-ikang naglalakad. Tila hinahanap cya. palinga-linga ito...bigla cyang yumuko, at napadasal na sana hindi cya makita ng lalaki. "Boy pwede ko bang ibenta sayo itong relo ko? Rolex ito, mahal to...pamasahe ko lang pauwi sa amin." "Eh ate wala talaga ako pera eh, wala nga ako cellphone tapos bibentahan mo pa ako ng mamahaling relo?" tila nag uuyam sa sambit ng binatilyo. "Kahit isang libo lang. makauwi lang ako, sayo na itong rolex ko.. ibenta mo yan, mga 400k din yan..." "Talaga ate?" Nagliwanag ang mu

Narinig nyang may sumigaw pero hindi nya iyon pinansin. Alam nyang sya ang tinatawag nito. Sya lang naman ang naglalakad doon sa mga oras na yun. "Mam!!!" muling sigaw ng lalaki.Tumingin cya sa kinaroroonan ng lalaking sumigaw... ito yung driver na nag hatid sa kanya sa mansyon mula sa Laguna. Tumigil sya sa paglalakad ng makita nyang papalapit ito sa kanya. "Ano po ang nangyari sa inyo? bakit po kayo nag lalakad ng ganitong oras? Di ba hinatid na kita sa bahay nyo?"Muling bumuhos ang luha nya.. parang sasabog ang puso nya. "Pinalayas ako sa bahay namin...huhuhu!...""Bakit po Mam?" Nag aalalang tanong nito sa kanya. Tiningnan nya muna ang lalaki kung mapag kakatiwalaan nya ito....Mukha naman itong mabait. "Ang dahilan kaya ako nasa Laguna kanina dahil kinidnap ako ng isang lalaki... gusto nya akong reypin at gawing parausan. Pinakisamahan ko cya para hindi nya ako patayin at saktan kaya nakatakas ako pero hindi ko alam na vini-video nya pala ako gamit ang cellphone ko....""Na

Alas otso na ng umaga ng bumaba si Clarisa mula sa kwarto nya. Hindi naman cya nakatulog. Parang naghihintay lang cya ng oras na mag umaga para muling bumalik sa mansyon. Naligo muna sya...Mabuti naman at may mga gamit pa cya doon sa kwarto niya.. Pag baba nya ay wala ang nanay nya. Dumiretso cya sa kusina para mag timpla ng kape... Masakit ang ulo nya dahil wala cyang tulog at dahil sa kakaisip. May naka ready ng mainit na tubig doon sa takuri... malamang ay kakatapos lang din mag kape ng mga magulang nya....Habang nag titimpla ay narinig nya ang nanay nya na may kausap sa labas ng bahay nila. Medyo malakas ng boses nito kaya nagtataka cya.. Mahinahon magsalita ang nanay nya kaya nagtataka cya kung sino ang kausap nito sa labas ng bahay nila... Bigla cyang lumabas. "Hindi totoo yan!!!" Nadatanan nyang sumisigaw ang nanay nya sa kausap nitong mga kapitbahay nila. May dala dala ang mga ito ng cellphone. Mukhang alam na nya ang pinunta ng mga ito sa bahay nila... Nakita na ng mga ito