THE UNWILLING BRIDE의 모든 챕터: 챕터 41 - 챕터 50

"Bakit ka pa bumalik Diana?" Galit na tanong ni Reed kay Diana. Silang dlaawa nalangvang naroon. Wala na si Clarisa. "Nakita ko ang video ni Clarisa at gusto kitang i-comfort.. matagal akong hindi napagkita dahil magpaparaya na sana ako sa inyong dalawa... nakapag desisyon na akong buhayin mag isa ang anak natin at hindi na kayo guguluhin pero anong ginawa ni Clarisa sayo? Niloko ka lang nya... iniputan ka nya sa ulo!"Tumigas ang bagang nya sa sinabi nito."Bukas na bukas din dadalhin ko ang anak natin dito... dito na kami titira para hindi ka mag isa at may mag aalaga din kay Blue . kawawa naman si Blue dahil wala ng nanay..... Wag ka mag alala Reed aalagaan ko din si Blue na parang tunay na anak ko." Hinawakan cya nito sa balikat pero iwinaksi nya iyon "Hindi ka pwede tumira dito..." simpleng sagot nya sa sinabi ni Diana."Pero bakit? may karapatan din ang anak mo dito.. dugo't laman mo cya!.... Isa din cyang Villaruel!" pagpupumilit ni Diana. "Bigyan mo ako ng DNA result nya...

*******************CLARISA:Nang makarating na sila ng bahay nila ay pinatuloy muna nya si Anton sa kanila. Nakita na naman nya ang mga chismosa nilang kapitbahay na nagbubulungan. malamang dahil may kasama cyang ibang lalaki pero wala na cyang pakialam doon....Kaibigan nya si Anton. Malaki ang naitulong nito sa kanya at yun ang hindi alam ng mga chismosang kapitbahay nila... Wala din naman cyang dapat ipaliwanag sa kanila. "Sino cya anak?" tanong ng nanay nya ng makapasok sila ng bahay nila. Andoon lang ang nanay at tatay nya na naghihintay sa pag balik nya. "Siya si Anton nay....sya ang tumulong sa akin makatakas doon sa lugar ng rapist noon. Cya ang nakaka alam na hindi totoo ang video na pinapakalat ng rapist na yun.""Magandang umaga po tita...." bati ni Anton sa nanay nya."Maganda umaga din Anton... Salamat nga pala sa pagtulong mo sa anak namin." Saad ng nanay nya. "Ano na nga pala ang nagyari sa pag uusap nyo ni Sir Reed anak?" Tanong naman ng tatay nya. "Hindi pa din c

Ibinaling na naman nya ang atensyon sa labas ng bintana. Naalala nya ang mga kaibigang si Loren, Patrick at Cyena... Hindi pa sila nakapag usap simula ng nangyari ang lahat ng ito... napakabilis ng pangyayari. Wala naman cyang contact sa mga kaibigan. Nasa kay Fernando na ang cellphone nya. Hindi muna cya gumawa ng account sa social media.... uunahin pa ba nya yun kesa sa problema nya? Malamang ay nakita na din ng mga kaibigan nya ang video na pinakalat ni Fernando at malamang ay nag aalala na ang mga ito sa kanya.... nalungkot sya para sa mga kaibigan. .. Gustuhin man nyang ipalam sa mga ito ang kalagayan nya pero wala cyang way... ayaw nya din naman puntahan ang mga ito sa ospital na pinagta-trabahuan ng mga kaibigan nya..... ayaw nyang pagala gala... masyadong mainit pa ang video nya sa publiko. Siguro maintindihan naman cya ng mga kaibigan nya kung hindi cya nagparamdam sa mga ito... sa ngayon ay uunahin nya muna nag sarili nya.... Biglang tumulo na naman ang luha nya... naisip

Halos dalawang oras na ang paghihintay nya sa labas ng emergency room bago lumabas ang doctor. Bigla syang tumayo at sinalubong ang doctor."Doc kamusta po ang lolo ko?""He's already ok Mr. Villaruel.... kailangan nya nalang ng pahinga. Kung maaari sana ay bawal sa kanya ay stress..." "Ok po doc...." "Maya maya ay pwede na syang ilipat sa private room para makapagpahinga cya nang lubusan." dadgdag pa ng doctor...Nang umalis na ang doctor ay umupo sya ulit sa waiting area. Parang nabunutan cya ng tinik sa dibdib. salamat naman at ok na ang lolo nya. Mapapanatag na ang loob nya.Maya maya pa ay tumunog ang cellphone nya. Si Jon ang tumawag."Hello pre?" sambit nya sa kaibigan pagka sagot ng tawag nito."Pre confirm nga... nakalaya nga ang pinakulong natin dati. Fernando pala ang pangalan nun at nakatira sya sa Laguna. Pinapuntahan ko ang bahay nila, wala sya doon pero may mga basag na bote at mga dugo na nakakat sa paligid. Doon nga dinala si Clarisa pre.... yun ang lugar na nasa vi

CLARISA:Nagising cya sa sigaw ng kondoktor... Nasa Quezon Province na sila... binalingan nya ang nanay at tatay nya. Nakatulog din ang mga ito habang nagba byahe.. "Nay,tay gising napo. Malapit na po tayong bumaba.." pukaw nya sa mga magulang.Bigla naman naging alerto ang nanay at tatay nya. "Kuya sa babaan lang po kami!" sambit nya sa kondoktor.."Malapit na ba tau anak?" tanong ng nanay nya."Pagkababa natin ay sasakay pa tayo ng jeep nay. bario kasi ung lugar na pupuntahan natin..""Ah ganun ba... malayo nga pala talaga ano? Ilang oras din ang byahe natin eh..""Mabuti nga yung malayo nay.... walang makakakilala sa atin." "Sabagay anak.. dito tayu mag umpisa ng bagong buhay.." Nalungkot na naman cya... "kamusta na kaya ang anak ko? Baka gutom na cya.." "Wag mo muna alalahanin ang anak mo... hindi naman cya siguro pababayaan ni Sir Reed.. saka andun naman si Maria para magbatay kay Blue.""Oo nga po nay.. tatawagan ko po mamaya si Ate Maria... kakamustahin ko ang anak ko..""