Semua Bab BILLIONAIRE'S JUDGE VERDICT ( CARSON ELITE SERIES 3): Bab 471 - Bab 480

TANYA CAMILLE... Nagising na s'ya dahil sa sobrang lamig. Namalukot s'ya ngunit hindi n'ya magawa at doon n'ya lang napansin na nakakadena pala ang kamukha kamay at mga paa kaya hindi s'ya makagalaw ng maayos. "S-Simon," natatakot na tawag n'ya sa pangalan ng asawa ngunit walang tugon mula rito. Para na s'yang maiyak habang tahimik na nagdadasal na sana ay dumating si Simon para iligtas s'ya. Bumabalik sa kan'yang isip ang nangyari sa kan'ya noon ngunit pilit n'yang nilalabanan dahil alam n'ya na tinatakot n'ya lang ang kan'yang sarili kapag hinayaan s'ya na lamonin na naman s'ya ng nakaraan. Buntis s'ya at kailangan n'yang mag-ingat para sa kaligtasan ng kanilang anak ni Simon. Nasa ganon s'yang pag-iisip ng biglang bumukas ang pinto at nagliwanag ang paligid. Naipikit n'ya ang kan'yang mga mata dahil sa sobrang liwanag mula sa pinto na kakabukas lang. "Hindi pa naman ako patay siguro? Hindi pa naman ito ang langit, hindi ba?" pagkausap n'ya sa kan'yang sarili. Pilit na pinapal

TANYA CAMILLE... Mula sa isang madilim na silid ay inilipat s'ya ni Donna sa isang magara at komportableng kwarto. Napaka elegante nito na halos malula s'ya ng una n'ya itong makita. Hindi n'ya alam kung ano ba talaga ang trip ni Donna sa buhay pero iisa lang ang patutungohan ng lahat ng ito. Iyan ay ang saktan s'ya sa huli ay agawin si Briggs at ang anak n'ya sa kan'ya. Sa tingin n'ya sa babae ay nababaliw na ito at kung ano-ano na lang ang naiisip na gawin. Maaliwalas nga ang lugar na pinaglipatan nito sa kan'ya ngunit may isang babae na nakabantay sa kan'ya at sa tingin n'ya dito ay hindi ito basta-bastang babae lamang. Matapang ang mukha nito at parang walang kinatatakutan. At ang mas malala ay hindi n'ya ito nakita na natutulog simula ng bantayan s'ya nito. Mahigit tatlong linggo na s'ya sa poder ni Donna at sa loob ng tatlong linggo na iyon ay naging maayos ang kan'yang kalagayan. Alagang-alaga s'ya ng mga katiwala nito at alam n'ya kung bakit ganito ang trato sa kan'ya ng

TANYA CAMILLE... Madaling lumipas ang mga araw at hindi n'ya namalayan na halos magdadalawang buwan na s'yang bihag ni Donna. At sa loob ng mga panahon na iyon ay naging kaibigan n'ya si Abrielle ng pa sekreto. Tinuroan din s'ya ng babae kung paano makikipaglaban at kahit buntis s'ya ay maayos n'yang nakuha at natutunan ang lahat. Bihira s'yang binibisita ni Donna nitong nga huling araw at ayon kay Abrielle ay busy daw ito sa ibang bagay kaya mas lalo silang nagkaroon ni Abrielle ng pagkakataon para makapag ensayo. "Tanya maligo ka na at mag-ayos," utos sa kan'ya ni Abrielle. Nagsalubong ang kan'yang mga kilay ng marinig ang sinabi ng babae. "Bakit? Saan tayo pupunta?" nagtatakang tanong n'ya rito. "Not us! Only you!" "Me? Paano? I mean bakit ako lang? Hindi ka kasama?" naguguluhan na tanong n'ya rito. Lumapit ito sa kan'ya at may ibinulong. "I don't feel good today. Nakita ko ang mga taohan ni Donna sa labas na naghahanda sila at narinig ko na parang ililipat ka ni Donna sa

TANYA CAMILLE... Hindi s'ya gumalaw sa pinagtataguan n'ya hangga't hindi umalis si Donna. Patuloy pa rin ang pagbabarilan sa lugar at sa tantya n'ya ay marami ang lumusob sa kota ni Donna. Alagad ng batas ang asawa n'ya at pati na rin ang mga pinsan nito kaya hindi malabo na ang lalaki ang dumating at kasama ang mga pinsan nito. Kahit kailan ay hindi talaga pumalya ang kan'yang asawa sa pagpapa-impress nito sa kan'ya. At dahil dito ay mas lalo n'ya pang minahal si Simon. Sinilip n'ya mula sa maliit na siwang ng dahon ng pinagkukublian na halaman kung may tao pa sa paligid ngunit wala na s'yang makita kaya naman ay dahan-dahan s'yang lumabas at ipinagpatuloy ang kan'yang pagtakas. Tinakbo n'ya ng may buong pag-iingat ang kabilang banda at matiwasay naman s'yang nakarating sa kabila. Walang katao-tao sa bahahing iyon at kay isang pintoan ang naroon kaya naman ay binuksan n'ya ito at mabilis na pumasok. Nakakatulong sa kan'ya ang inilagay ni Abrielle na parang cushion sa kan'yang t

TANYA CAMILLE... Nanghilakbot s'ya ng makita ang malaking apoy na bigla na lamang sumiklab. "Simon! Tumayo ka please, tulongan mo ako na ilabas ka dito," natatarantang utos n'ya sa asawa. Tinapik n'ya ang pisngi nito ng makita n'ya na ipinikit nito ang mga mata at mukhang nalawan ng ulirat. Naghanap s'ya ng pwedeng magamit para hindi sila agad-agad na masunog ng apoy ngunit wala s'yang makita kaya mas lalo s'yang nag panic. "Simon! Gumising ka! Kailangan mo kaming samahan ng anak natin palabas dito. Hindi kami aalis kung hindi ka namin kasama!" mangiyak-ngiyak na sabi n'ya rito at bahagyang niyugyog ang balikat ng lalaki. Mukhang narinig naman s'ya nito dahil agad itong nagdilat ng mga mata at nabuhayan s'ya ng loob ng makita na gumalaw ang asawa para tumayo. Agad n'ya naman itong inalalayan para mapabilis ang pagtayo nito at para hindi ito matumba. "Thank you Simon, thank you!" pasasalamat n'ya sa asawa ng makita na ginagawa din nito ang lahat para makatulong sa kan'ya na makal