บททั้งหมดของ A Perfect Man For Me (Filipino): บทที่ 61 - บทที่ 70

Binisita ni Isabel ang puntod ng kanyang mahal na ina sa sementeryo sumunod na araw. Hindi alam 'yon ng boyfriend niya na si Callix na nasa opisina ng kompanya niya. Wala naman sa plano niya ang pumunta doon. Naisipan lang niya na dalawin ang puntod ng mahal niyang ina baka sakaling mawala ang bigat ng nararamdaman niya. Bumili muna si Isabel ng bulaklak at kandila bago pumasok sa loob ng sementeryong 'yon. Siya lang ang taong nandoon sa loob. Napakatahimik sa loob ng sementeryo.Pagkarating niya sa puntod ng mahal niyang ina ay kaagad naman niya na inilapag ang bulaklak na binili niya at sinindihan ang kandila. Matapos 'yon ay taimtim siyang nagdasal."Mama, kung nasaan ka man po ngayon ay sana po ay palagi n'yo po akong bantayan lalo na po sa panahon na 'to na masasabi ko na bagsak na bagsak po ako. Alam mo naman po siguro ang nangyari sa akin kaya nagkaganito ang lahat sa buhay ko. Hindi ko naman po gusto na mangyari 'to, eh. Nagmamahal lang po ako pero hindi ko inaasahan na ito an

"Hindi! Hindi tayo puwedeng maghiwalay, babe. Mahal kita at alam ko na mahal mo rin ako. Malakas ang kutob ko na may ibang dahilan ka kung bakit nakikipaghiwalay ka na ngayon sa akin. Babe, huwag naman ganito ang gawin mo. Ayaw ko na magkahiwalay tayong dalawa. Mahal na mahal kita at hindi ko kayang mawala ka sa buhay ko. Please naman. Bawiin mo ang sinabi mong 'yon na makikipaghiwalay ka sa akin at hindi mo ako mahal. Mahal mo ako at nakikita ko sa 'yong mga mata," sagot ni Callix sa kanya na namamaos ang boses. Hindi niya gustong magkahiwalay silang dalawa ng girlfriend niya na si Isabel. Ayaw niyang mawala ito sa buhay niya. Alam niya na may ibang dahilan kung kaya ito nakikipaghiwalay na sa kanya.Hindi nagsalita si Isabel matapos sabihin 'yon ni Callix sa kanya. Paulit-ulit 'yon sa isipan niya ngunit kailangan niya na hindi bumigay sa mga sinasabi ni Callix sa kanya na kaunti na lang talaga ay bibigay na siya. Ayaw naman talaga niyang magkahiwalay silang dalawa. Labag 'yon sa kalo

Angela took a very deep breath before she speaks to her friend who is waiting for her answer. Seryoso siyang nakatingin sa kaibigan niya habang hawak-hawak niya ang mga kamay nito. "Desisyon mo naman 'yon, Isabel. Kaya hindi ko masasabi na tanga ka dahil sa ginawa mong 'yon dahil 'yon ang naisip mo na nararapat gawin kahit sabihin natin na labag 'yon sa kalooban mo at masakit sa damdamin na makikipaghiwalay ka sa lalaking mahal mo," sagot ni Angela sa kanya. "Hindi naman kita puwedeng sisihin sa ginawa mong 'yon dahil desisyon mo 'yon, 'di ba? Hindi naman kita sisihin dahil naiintindihan naman kita kung bakit mo ginawa 'yon. Sana nga lang ay may magandang resulta ang ginawa mong pakikipaghiwalay sa kanya. Ang tanong ko ngayon ay makakaya kaya ng puso mo na wala siya sa buhay mo? Kaya mo ba na wala siya?"Napalunok ng kanyang laway si Isabel at hindi muna nagsalita. Ilang segundo muna ang lumipas at saka lang siya nagsalita dito."Hindi ko alam kung makakaya ko na mabuhay na wala siya

"Hindi ko naman ginagawa 'yon na tawagan ka dahil nahihiya akong gawin 'yon, eh. Ayaw ko rin naman na mag-alala ka sa akin dahil sigurado ako na mag-aala ka kahit papaano kapag nalaman mo 'yon, anak. Wala namang nangyaring masama sa akin, eh. Naging okay naman ako kahit mag-isa na lang ako dito sa bahay," paliwanag ni Herbert sa anak niya na si Isabel tungkol sa dahilan kung bakit hindi siya tumawag dito simula nang paalisin niya si Nelia at mga anak nito. Isabel sighed first before she speaks to him."Hindi n'yo naman po kailangan na mahiya sa akin, papa. 'Wag kang mahihiya po sa akin please. Anak n'yo po ako at kung ano'ng kailangan mo ay tumawag ka lang sa akin. Naiintindihan mo po ba? Walang rason para mahiya ka po sa akin," sagot ni Isabel sa papa niya."Alam ko naman 'yon, anak. Nahihiya lang talaga ako sa 'yo pero sa susunod na may kailangan ako o gustong sabihin sa 'yo ay tatawag na ako. Pinapangako ko 'yan sa 'yo," sagot ni Herbert sa kanya na nakangiti."Sinabi mo po 'yan, h

"E, kung hindi sila nawawala ay nasaan sila?" nagtatakang tanong ni Angela kay Isabel na kaibigan niya na kaagad naman na sinagot ang tanong niya."Wala na sila dito sa bahay namin dahil pinalayas na sila ng papa ko," sagot ni Isabel kay Angela na kaibigan niya."Talaga ba? Bakit naman pinaalis ang mga bruhang 'yon? Ano'ng ginawa nila para palayasin ng papa mo, huh?" tanong pa ni Angela sa kanya. Nagpakawala muna nang malalim na buntong-hininga si Isabel bago sinabi ang dahilan kung bakit pinaalis ng papa niya ang mga bruhang 'yon. "Ah, kaya pala pinaalis ng papa mo ang bruhang 'yon dahil nahuli niya itong may kasamang iba na kasintahan niya rin pala. Iba rin talaga ang bruhang 'yon, Isabel," sabi ni Angela sa kanya pagkasabi ni Isabel dito. Tumango naman siya pagkasabi niya."Oo. Alam mo sa totoo lang ay nagpapasalamat ako na pinaalis na niya ang mga bruhang 'yon dahil hindi sila magandang kasama. Kailanma'y hindi sila mapagkakatiwalaan. Kaya nga mainit ang dugo ko sa kanila. Ngayon