Lahat ng Kabanata ng The Contractual Wife: Kabanata 101 - Kabanata 110

"Kumusta si Allyssa dito mommy?" isang linggo matapos pumasok ni Allyssa sa mansiyon. Nasolo niya ang biyenan, dahil sina Harvy ang nag aasikaso kay lolo Harry kapag nililiguan."Pareho kasi tayo ng observation Dahila. Ewan ko ha, pero nakikita ko, kung ano ang napapansin mo," sagot ng biyena niya, "pakiramdam ko nga, inoibserbahan niya ang kilos namin.""Pero okay naman po siya mag alaga kay lolo?" tanong niya."Maayos naman. Ang sipag nga niya eh. Lahat ginagawa niya, lalo na yung pagkain ni daddy. Ngumingiti siya at nakikipagkwentuhan sa amin kapag tulog si daddy. Pero yung feeling ko talaga, na kilala ko siya, ay hindi mawala.""Nasabi niyo ba kay Harvy yan?" tanong niya habang nagtatanggal ng nga damo."Oo, at alam mo ang sinabi niya? malamang daw nag usap na tayo kaya, kung ano ang nararamdaman mo, yun din qng nararamdaman ko. Pareho sila ng tatay niya.""May ganun po ba talaga? yung mapifeel mo na kilala mo yung tao, kahit parang hindi?""Instinct ng mga babae yan. Pare-pareho

"Ang ganda nga pala dito no?" pakli ni Richmond habang pinagmamasdan ang mga halaman na nakapalibot sa kanila, "may mga tags pa.""Nilalagay ko yan hijo, para kapag kailangan ng mga katulong kumuha, hindi sila mahirapan. Sa green house naman, tinutulungan ako ni Dahlia sa mga punla. Napakasipag ng batang yan sa pagtatanim." kwento ni Alma, "ito namang si Harvy, walang green thumb, lahat ng itinatanim ng batang yan, namamatay.""Monny, alam niyo namang hindi ako pwede sa mga ganyang halaman, halaman lang ng asawa ko ang kaya kong buhayin." biro ni Harvy.Siniko niya ito "loko loko ka talaga.""Sana all na lang hahaha" sagot ni Richmond. "Mahilig po pala kayo tita sa mga greens.""Mahilig kami sa mga salad hijo," sagot naman ni Robert, "mahilig magtanim ang mommy, si Harvy, mana siya kay daddy. Ang init ng kamay nila.""Tito, bakit po nawala na yung papaya dito sa gilid?" tanong ni Arvin."Ah, doon na namin inilagay, mas okay daw kasi doon ang hilera ng papaya at malunggay." sagot nito.

Hinabol ni Harvy ang asawa, at naabutan niya ito bako makapunta sa pantry."Huli ka, at saan ka pupunta..?" nahawakan niya ito sa baywang."Aa..hahaha"Binuhat niya ang asawa sa kahoy na center table. Tinanggal niya ang butones ng damit ni Dahlia. Dahan dahan, parang slow motion, saka niya inalis ang bra nito. Nakaupo ang babae sa lamesa, ng lumuhod siya sa harapan nito. Sumuso siya dito. Nakahawak ang mga kamay nito sa kanyang mga balikat. Nagmamasahe ang kanyang mga kamay. Ipinasok niya ang isang kamay sa loob ng palda ng babae, bahagya pang ibinuka nito ang mga hita, para mabigyang daan ang kanyang kamay.Hinawi niya ang telang tumatakip sa nais niyang hawakan. Basa na ito. Libog na ang katawan ng babae. Ipinasok niya ang dalawang daliri dito habang patuloy pa rin siya sa pagsuso dito na animo ay sanggol. Ungol ng ungol si Dahlia sa kanyang ginagawa."Wi--waiit honey.. ooh my God!" ramdam ng kanyang kamay, ang mainit na likidong inilabas ng hiyas nito. Tumitibok tibok ba ang loob n

"Tama, sinasabi na nga ba, at sina Audrey ang may pakana nito!" inis na inis si Dahlia habang nakaupo sa loob ng kotse. "Unang kita ko pa lang sa babaeng iyon, iba na ang kutob ko.""Sana nga, naniwala na lang ako sayo," sabi ni Harvy sa kanya."Wag mo ng sisihin ang sarili mo. Dapat talaga, mapuntahan ang bahay ng mga yan. Kakalbuhin ko talaga yan kapag nakita ko."Pero ramdam niya ang guilt sa kanyang puso. Parang hindi niya kakayanin kung may mangyaring masama sa kanyang lolo. Hindi niya ata kakayanin yun, na mapahamak ito dahil sa kapabayaan niya."Ako man, ganyan din ang iniisip ko," malungkot na sabi ni John, "hindi maaaring mapahamak si daddy. Talagang hindi ko kakayanin. Siya lang ang mag isang nagpalaki sa akin.""Honey, makikita din natin si daddy, magpray lang tayo," alo ni Alma kay John "wag kang mag isip ng masama.""Sorry honey, pinagtatawanan pa kita, yun pala, tama ka." sabi ng daddy niya sa kanyang mommy."Sssh, okay lang yan. Wag mong sisihin ang sarili mo." awat ng

Wala pa ring progress sa pagkawala ni Lolo Harry. Si Dahlia ang bumalik sa opisina, at siya ay naiwan sa bahay kasama ng mga magulang.Hindi niya rin kayang magfocus sa pagtatrabaho, mabuti na lang at maaasahan ang asawa niya. Ito ang sumasalo ng lahat para sa kanya. Kalahati ng buhay niya ay nakasalalay sa babaeNag uusap silang mag anak, ng dumating sina Richmond at Arvin. Bumati sila sa kanila saka naupo."May progress na ba sa pagkawala ni lolo?" tanong ni Arvin."Wala pa nga eh. Ang hirap kausap nina Audrey." sagot niya."Richmond, ilabas mo na ang envelope," sabi ni Arvin kay Richmond."Anong envelope?" tanong niya sa mga ito."Ito ang---" biglang tumigil sa oagsasalita su Richmond, saka tumayo, "ano to?" kinuha ang isang bagay na nakasaksak sa outlet, "camera!""Patingin nga?" inagaw niya kay Richmond ang hawak nito, "oo nga no! kaya pala alam niya ang mga ginagawa namin.""Masyado ng matalino si Audrey," sabi ni John, "sir, pakihanap ng sa buong bahay kung saan pa may ganito."