NAZLI LEIN ALCANTARAPasado alas otso ng umaga ng makarating ako sa mansion ng De Lavida pero walang Kyle na naabutan ko. Sabi ni nanay maaga daw siyang pumasok sa opisina dahil kailangan daw.Habang busy ako sa pag-aayos ng mga gamit niya ng tumunog ang cellphone ko."NAZLI WHERE ARE YOU NOW?" tanong niya."NASA BAHAY MO." sagot ko naman."GOOD! PUPUNTA KA NGAYON DITO SA OFFICE AT DALHIN MO ANG ENVELOPE NA NAKALAGAY DIYAN SA DRAWER KO. ASAP!" utos niya. Binuksan ko ang drawer na sinasabi niya at andoon nga ang brown envelope."OKAY SIGE." tugon ko saka ko na binaba ang tawag.Ano kaya ang nilalaman ng envelope na ito? Tsk! Bahala na nga. Baka sabihin pa niya na paki alamera ako.Pero may kung anong sumanib sa akin at nag udyok na buksan ko ito. Nakita ko doon ang budget ng bawat companies nila kasali na doon ang DLK mall na pinapasukan ko dati.Ibig sabihin sa kanila din yung mall na iyon? What? kaya pala nasabi ko na familiar ang De Lavida sa akin dahil minsan ng nabanggit ko sa m

NAZLI LEIN ALCANTARARight now, at this moment Kyle kissing me. Ayaw kong tugunin ang halik niya na kahit nanghihina na ako but he make a way. He bite my lower lip dahilan para maibuka ko ang aking labi at ng maipasok niya ang kanyang dila, and then I found myself kissing him back!Ramdam ko ang bawat halpos niya sa aking likod at sa bawat pisil niya sa aking katawan that makes me weak.Until his lip going down to my neck and I make a moan. Sh*t! I moaned for the very first time of my life.He also adjust my chair in able for him to easily kiss me. Ngayon ang posisyon ko ay tila nakaliyad o nakahiga na ako kaunti."KYLE" nanghihina kong tawag sa pangalan niya when our lips parted. Nakatitig lang siya sa akin. Naramdaman ko muli ang paglapat ng kanyang labi sa aking labi at mas lalong naging agresibo ang kanyang galaw.Bumaba ang halik niya sa aking leeg, pababa sa nakaawang kong dibdib dahil sa pag loose ng damit kong blouse dahil hindi naman nakabutones ang pang itaas na button ni

STEVEN KYLE DE LAVIDAFu*k! Fu*ck! Galit ako! Hindi dahil kay Nazli kundi sa sarili ko!Bakit ko siya pinaiyak? Damn you self!No! ayaw kong iwasan niya ako. I wont let that happen! Hindi ko alam ang gagawin ko kapag tuluyan na niya akong iwasan. Ngayon pa na tuluyang ng nahulog ang loob ko sa kanya? Hell no!Gusto ko siyang habulin at yakapin pero para akong sinaksak ng punyal in a million times nang sabihin niya sa akin na ginagamit ko lang siya? Ganun ba ang tingin niya? Ganun ba ang pakiramdam niya sa lahat ng pinapakita kong effort and sweetness to her? Hindi niya alam na nababaliw na ako dahil sa kanya?! Woah!Gusto kong sapakin si Ryan ngayon! Urrgghh! Napasabunot ako sa sarili kong buhok lalo ng maala ko ang mukha niya na umiiyak ng dahil sa akin."KYLE WHAT HAPPENED?" tanon ni Evan upon entering to my room."SHE LEFT, AND I DONT KNOW WHAT TO DO EVAN" gulong tanong ko. I felt I'm useless! I make her sad and cry! What the f*ck!Ngumiti lang siya, as if may nakakatawa sa sinabi

NAZLI LEIN ALCANTARAGamit ang isa ko pang kamay, hinila ko kaunti ang damit ni Kyle at naramdaman niya iyon kaya napalingon siya sa akin. Gusto ko lang naman sabihin na kumalma siya. Bumaling ang tingin niya kay Ryan pero mahigpit parin ang pagkahawak niya sa aking kamay. Ryan smirked while staring us and then he smiled."WALA AKONG SASABIHIN KYLE. ALAM MO SA SARILI MO" tila nang aasar pa nitong sagot. Susugurin sana ni Kyle pero pinigilan ko."KYLE" mahinang tawag ko sa kanya."I'M SORRY" mahina ding sabi niya pero sapat na iyon para marinig ko at napangiti ako."OKAY I HAVE TO GO FIRST KYLE. ENJOY YOUR MOMENT." ngiting paalam ni Ryan at mula sa likod ni Kyle kita ko ang pagtaas-baba ng kanyang balikat."BETTER NOT TO COME BACK HERE ANYMORE" pahabol naman ni Kyle na mas lalo kong hinila ang t-shirt niya. Timang talaga ito! Aalis na nga yung tao, hahamunin pa!Akala ko babalikan siya ni Ryan pero kumaway lang siya ng nakakaloko at umalis na."F*CK!" mariing mura niya. Hanggang sa nari

STEVEN KYLLE DE LAVIDAHindi ko maipaliwanag ang saya ko ngayon! Ngayon lamang ako nakaramdam ng tunay na saya. Masaya ako hindi dahil ako ang unang lalake sa buhay ni Nazli kundi masaya ako kasi mahal ko na siya.Oo, mahal ko na nga siya at gusto ko mahalin niya rin ako tulad ng pagmamahal ko sa kanya pero hindi ko naman siya madaliin na mahalin niya din ako. It takes time but I'm willing to wait lalo na't may girlfriend pa ako. Sorry to Sandra, alam kong mali ang aking ginagawa pero hindi ko talaga maiwasan na mahalin ko si Nazli.Sorry dahil hindi ko masuklihan ang pagmamahal na inaasahan sa akin ni Sandra pero kailanman hindi ko hahayaang mawala sa akin si Nazli. No and never! I will take all the risk for Nazli.Hindi ko naman biro ang pagyaya ko kay Nazli ng kasal. Totoo yun, bukal sa puso ko na sabihin ang katagang iyon pero alam ko din na nagulat siya sa biglaang pagsabi ko tungkol sa kasal."KYLE, HUWAG MONG GAWING BIRO YAN" malungkot niyang sagot sa sinabi ko."WHAT IF I'M NOT