"ให้เจ้าลงโทษข้าน่ะสิ""ไปเรียนลูกไม้เลี่ยนๆ แบบนี้มาตั้งแต่เมื่อไรกัน!" ฟู่จาวหนิงเคืองๆอาหารเย็นส่งเข้ามา วางลงบนโต๊ะสืออีเข้าามาแจ้งเรื่องหนึ่ง"ตอนที่ข้าเข้าไปยกอาหารในครัวเจอกับองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นด้วย องค์หญิงใหญ่กำลังทำงานอยู่ในครัวขอรับ""นางกำลังทำกับข้าวหรือ? นางทำเป็นด้วย?" ฟู่จาวหนิงรู้สึกประหลาดใจหน่อยๆสืออีหยิบของว่างจานหนึ่งออกมาจากตะกร้าอาหาร วางลงตรงหน้านาง"พระชายา นี่คือของว่างที่องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นทำขอรับ บอกว่าชื่อขนมดลชัยอะไรสักอย่าง เป็นของว่างของประชาชนทางต้าชื่อ เหมือนจะบอกว่าแม่นมที่เคยดูแลนางมาคนหนึ่งสมัยก่อนสอนนางทำ องค์หญิงใหญ่บอกให้นำมาให้ท่านลองชิมดูขอรับ""ให้ข้าชิมหรือ?" ฟู่จาวหนิงเลิกคิ้ว จากนั้นก็มองเซียวหลันยวนผาดหนึ่งไม่ใช่จะเอามาให้เซียวหลันยวนชิมหรือ?"หนิงหนิง เจ้ามองข้าแบบนี้ทำไมกัน? ข้าไม่ได้อะไรกับนางเลยนะ" เซียวหลันยวนเอ่ยขึ้น "แต่ว่า ของที่ให้เจ้ากิน ตรวจสอบไว้ก่อนเป็นการดี"ไม่ใช่ว่านางไม่เชื่อใจองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้น แต่แม่นางคนนั้นไม่ค่อยฉลาดเอาเลยจริงๆฟู่จาวหนิงมองของว่างที่ไม่ค่อยจะประณีตเท่าไรจานนั้น จินตนาการถึงภาพองค์หญิ
อ่านเพิ่มเติม
เข้าสู่ระบบ
