บททั้งหมดของ Trapped in Love: บทที่ 211 - บทที่ 220

Ibinaba ni Caroline ang design sketch at tumingala. “Investment firm?”Sumagot si Naomi. “Oo. Marahil nandito siya para pagusapan ang tungkol sa pakikipagtulungan dahil maganda ang tingin niya sa kumpanya natin.”Ngumiti si Caroline kay Naomi. “Ganoon ba sa tingin mo?”Seryosong sinabi ni Naomi, “Sa tingin ko puwede mo piliin na hindi makipagusap. May sapat tayo na kita mula sa presale revenue para simulan ang susunod na batch ng clothing production. Sapagkat malakas naman ang cashflow natin, bakit hindi natin ito ishare sa iba?”Nagtanong si Caroline, “Tatanuningin kita ng iba kung ganoon. Sa tingin mo ba pera o mga koneksyon ang magbibigay sa iyo ng matibay na posisyon sa Angelbay?”Nanahimik ng panandalian si Naomi. “Hindi nauubusan ng mayayamang mga tao sa Angelbay.”Nagsalita si Caroline, “Kaya, ang magagawa lamang natin para magpatuloy ay lumikha ng mga koneksyon. Heto, imbestigahan mo ang may-ari ng firm at track record nila. Maaari tayo makipagkita sa kanila kung kailan n

Ginagamit siya ni Caroline para protektahan ang mga anak niya sa ibang lalake!Bakit niya iyon titiisin?*Nakatanggap si Caroline ng tawag mula kay Paige ng 4:00 p.m., pagkatapos ng meeting. Sumagot siya. “Hello, Paige.”“Carol, tignan mo agad ang balita! Alamin mo kung iyon ang eskuwelahan ni Ty at Lia!” pag-udyok ni Paige habang nag-aalala.Nagulat si Caroline at agad na tinignan ang balita, at isinantabi ang kanyang phone.Ang headline ay “School bus mula sa Angelbay Kindergarten Naaksidente, Kaligtasan ng mga Bata Walang Katiyakan” ang nakasulat sa screen.Noong nakita ni Caroline ang kundisyon ng school bus, bumigay ang mga tuhod niya. Sigurado siya na iyon ang bus na sinakyan ng mga bata. Ang mga anak niya…Matapos mapansin ang kundisyon ni Caroline, agad siyang tinulungan ni Naomi na tumayo. “Anong nangyari, Ms. Shenton?”Nabalik sa realidad si Caroline at agad na tumungo sa elevator matapos makatayo ng maayos.Tulala si Naomi.*Matapos ibaba ang tawag, nabalisa si

Tinitigan ng masama ni Evan si Alex, pero nagkibit balikat lang si Alex. “Totoo ang sinasabi ko.”Nagtiim bagang si Evan, nag-aalala siya sa kundisyon ni Caroline. Panandalian siyang nag-isip, mabilis niyang binuhat si Axel at tumungo agad sa lokasyon.Sumunod si Alex.*Makalipas ang dalawampungminuto, natanggap ni Caroline ang tawag ni Wayne noong lumabas siya ng sasakyan sa daungan ng barko. “Anong nangyayari? Bakit maraming tao dito?”Nabigla si Caroline. “Mag-isa ako. Anong sinasabi mo?”“Ipaliwanag mo sa akin kung bakit may dalawang saakyan na tumigil,” demanda ni Wayne.Tumalikod si Caroline at nakita ang sasakyan nila Evan at Alex. “Bakit nila ako sinusundan?” napaisip siya.Nilinaw ni Caroline, “Iyon ang ama ng bata, hindi pulis!”“Sige, kung hindi puputulin ko ang tali,” pananakot ni Wayne.“Tali?”Mabilis na tumingala si Caroline. Nakakita siya ng maliit na pigura na sumasayaw sa hangin, nakatali sa pinakamataas na crane sa harbor. Ilang metro ito mula sa sahig!

Umiyak si Caroline bigla. “Ty, ikaw ba iyan?”Hindi siya makapaniwala na nakatayo siya sa harapan niya ng ligtas. Naalala niya na nahulog siya mula sa mataas…Mukhang nainis si Tyler. “Mommy, anong sinasabi mo? Sino pa ba ito maliban sa akin?”Pinunasan ni Caroline ang mga luha niya matapos makarinig ng sagot. “Wala, Ty. Kung ano ano lang ang sianasabi mo. Parating na ako.”“Tara, Mommy.”Tumango si Caroline at naglakad papunta kay Tyler.Matapos maglakad ng matagal, napagtanto niyang hindi siya makapunta sa tabi ni Tyler!Natakot si Caroline habang nakatingin kay Tyler. “Ty…”“Ang bagal mo, Mommy. Bilisan mo maglakad.”Huminga ng malalim si Caroline at tumakbo papunta kay Tyler.Habang mas mabilis siyang tumakbo, mas lalo naging malayo si Tyler sa paningin niya.“Mommy…” puno ng pagkabigo ang mga mata ni Tyler. “Mommy, bakit wala ka pa dito?”“Parating na ako!” sagot ni Caroline. “Huwag ka gumalaw. Hintayin mo ako.”“Huli na, Mommy…”Naging mahina ang boses ni Tyler, at

Matapos ang ilang sandali, hindi napigilan ni Caroline magtanong, “Bakit ka nakatitig sa akin?”Naupo ng elegante si Evan sa upuan at nagdekwatro. “Mag-usap tayo tungkol sa atin.”Iniwasan ni Caroline ang topic. “Wala tayong dapat pag-usapan.”“Totoo? Ipaliwanag mo sa akin kung bakit ko ito pagsisisihan,” tanong ni Evan.Sinabini Caroline, “May katotohanan sa mga salita sa oras ng pagiging desperado.”Kalmado ang ekspresyon ni Evan na tila nahulaan na niyang hindi sasabihin ni Caroline ang totoo.“Hindi kita pipilitin kung ayaw mo ipaliwanag. Pero naniniwala ako na gusto mo malaman ang tungkol kay Axel, tama?” sinabi ni Evan.Tinignan siya ni Caroline. “Anong sinasabi mo?”“Anak natin si Axel.”Hindi nagpaligoyligoy si Caroline. “Ano naman?”“Hindi ko balak na makita ka pa muli ni Axel,” sinabi ni Evan.Natulala si Caroline. “Bakit?”Natawa si Evan. “Sa tingin mo nararapat ka maging ina ni Axel?”Tumawa si Caroline. “Ano? Sa tingin mo sa iyo lang ang bata? Anak ko din siya