Namumula ang leeg ni Calista mula sa kanyang mga daliri at pinukaw niya ang kanyang pagtulog sa sakit. Mariin niyang iminulat ang kanyang mga mata para makita kung sino ang nasa harapan niya.Nang mapagtanto niya kung sino iyon, sumimangot siya at malungkot na bumulong, "Lucian ... huwag mo akong hawakan,"Ang epekto ng kanyang mga salita ay kaagad. Ang tanging natitira na lang sa kwarto ay ang tunog ng kanilang mga hininga. Nagagawa pa rin ni Lucian na pigilan ang kanyang galit pero sa ngayon, naabot na niya ang kanyang limitasyon.Umaalon ang galit sa kanya habang hinahatak siya muli sa kanya at inipit siya sa kama."Hindi mo ako hahayaang hawakan ka pero hahayaan mong hawakan ka ni Paul? Hindi ko alam kung dapat ko bang purihin ka sa pagiging matalino mo sa pag-alam kung paano magpapasakop sa iyo ang isang lalaki o kung tatawagin kitang tanga. Out of all ang mga lalaki sa lungsod na ito, bakit kailangan mong piliin ang aking kaibigan? O sa tingin mo ba ay pipiliin ko ang isang k

Tumawa ng hindi komportable si Mr. Xanders, "Huwag kang katawa-tawa, walang ganyanan! Pinagpapahinga lang kita dahil nakita ko kung paano ka naging dahil sa paggawa ng pelikula at sa exhibition. Gusto ko lang na kumuha ka ng isang break na. Bata ka pa kaya hindi mo na kailangang magtrabaho ng todo. Mas mahalaga ang kalusugan mo kaysa sa trabaho mo!"Ngayong sinabi na ni Mr. Xanders iyon, walang dahilan para igiit ni Calista na siya ay tinatakot.At saka, kahit na ayaw niyang aminin, she had a faint inkling regarding the real reason why she was being given a break.Ikinonekta niya ang mga tuldok sa pagitan ng kanyang biglaang pahinga at ang babala na ibinigay sa kanya ni Lucian bago siya umalis kaninang umaga. Kung hindi niya ginawa ang koneksyon sa pagitan ng dalawa ay talagang magiging tanga siya!Ibinaba niya ang tawag at nagpakawala ng inis na pagbuga.Sarcastic pa ring bumubulong si Nikolette sa isang sulok, "Oh, natanggal ka ba?"Kumunot ang noo ni Calista at tumingin sa kan

Pagkatapos noon, hindi na hinintay ni Calista ang reply ni Lucian at hinarang na siya agad.Rush hour ngayon at hindi siya makapara ng taxi kaya binalak niyang manatili na lang sa malapit na hotel sa ngayon. Ginugol niya ang buong araw sa paghahanap ng bagong bahay at pag-iimpake kaya napagod siya.Biglang may tumunog at may humintong itim na sasakyan sa gilid niya. Lumingon si Calista at bumaba ang bintana mula sa passenger seat ng sasakyan para makita ang gwapong mukha ni Paul."Calista, anong ginagawa mo?" tanong niya."Lilipat ako. May appointment ako na pumirma ng kontrata kaninang 6:00 PM pero tinalikuran ng landlady ang desisyon niya nang biglaan," makatotohanang sagot niya.Hindi siya natatakot na ipakita sa kanya ang lahat ng masasamang bahagi ng kanyang buhay."Ano naman sayo? Anong ginagawa mo dito?" tanong niya.Sa harap ay isang ospital at ang buong kalye ay puno ng mga lumang tindahan ng pagkain. Higit pa rito, makitid din ang mga kalsada at puno ng mga plotholes.

Sa pagdating ni Lucian sa Luminary Lounge, napansin niyang dumating na ang iba. Sinulyapan ni Cade ang impeccably tailored suit ni Lucian at ang kurbata na suot niya."Hindi ka naman dumiretso sa opisina diba?" "Oo." "Ah, aalis na pala ang asawa mo, at lahat ng perang iyon ay kinikita mo. Para kanino mo ito iniipon, pinagsasalansan para ilibing mo?" pang-aasar ni Cade. "Ano ba ito sayo?" ganti ni Lucian. Naisip ni Cade, "Sinusubukan ba ni Lucian na pumili ng laban o ano?" Umupo si Lucian sa tabi ni Cade, kasama si Paul sa kabilang side. Pagkatapos ay kinuha niya ang baso ng alak na ibinuhos sa kanya ng waiter at itinaas iyon kay Paul.Habang ginagawa niya, kumikinang ang amber liquid sa madilim na liwanag. "Paalisin mo si Calista sa apartment mo," utos ni Lucian. Hindi na nagulat si Paul na alam ito ni Lucian. Wala siyang balak na ilihim ito."Lucian, di ba sumosobra ka na? Babae siya oh. Hindi ligtas para sa kanya na umalis dala-dala angmga gamit niya ng ganitong oras

Ang kumpiyansa na saloobin ni Calista ay makabuluhang nabawasan, pero siya ay nanindigan."Mananatili ka dito sa ayaw at sa gusto mo. Doc, please magpatuloy na po kayo." Alam niya si Lucian, inaasahan ni Calista na gagawa siya ng kaguluhan. Pero, nagulat siya sa pamamagitan ng pananatiling kalmado at tahimik.Bukas pa rin ang admission office. Hindi nagtagal ay bumalik si Calista dala ang mga kinakailangang dokumento. Ang pribadong ward ay matatagpuan sa isang hiwalay na gusali.Iminungkahi ni Calista, "Aayusin ko ba ang isang nurse na tutulong sa iyo?" "Hindi ako sanay matulog na may mga stranger na nanonood sa akin." "Kung ganoon, hihintayin ko sila sa labas ng pinto. Tawagan mo na lang sila kung may kailangan ka," sabi ni Calista habang humihikab.Nakaramdam siya ng pagod pagkatapos ng lahat ng mga pangyayari. Nanatiling malamig ang ekspresyon ni Lucian habang sumagot, "Sa tingin mo ba ay may lakas akong tumawag ng tulong kapag may concussion ako?" Sumagot si Calista,