Sumunod naman si David kay Lucian. Papalapit ang dalawang lalaki. Mahirap matukoy ang kanilang mga emosyon sa pamamagitan lamang ng kanilang mga ekspresyon.Huminto siya sa harap ni Calista at inabot niya para itaas ang baba niya. Dumapo ang malabo niyang tingin sa namamagang mukha nito na may handprint. Pumutok ang labi niya at may bahid ng dugo.Lumingon si Lucian kay Marcus na sobrang kinakabahan at nag-aalangan na salubungin ang tingin nito.Ngumiti siya at nagsalita sa mahinang boses, "Pinagbubuhatan mo na pala ng kamay kung ano ang akin ngayon, Mr. Packard? Paano mo planong ayusin 'to?"Sinasabi ba niya na may pag-uusapan?Sinubukan ni Marcus na kumalma at nakangiting sumagot, "Ibibigay ko ang dagdag na 20 percent ng profits ..."Pinag-aralan ni Marcus ang mukha ni Lucian at napag-alaman niyang hindi siya nabigla. Kinagat niya ang kanyang mga ngipin at sinabing, "30 percent. Ibibigay ko ang 30 percent ng profits."Nag-aatubili siya. 30 percent ng profit ay nangangahulugang

Ni hindi nagsalita. Mabigat ang kanilang mga hininga. Naasar si Calista.Hindi niya makita ang ekspresyon ni Lucian, ni wala siyang oras para mag-isip-isip kung anong klaseng mood siya. Kinailangan niya ng kalahating minuto para medyo kalmahin ang sarili."Napirmahan na ang kontrata. Hindi ka na makakabalik sa sinabi mo."Sinagot siya ng lalaki sa mahinahon at sinasadyang tono."Walang follow-up partnership. Hindi success ang deal. Bakit hindi mo tanungin si Marcus Packard kung interesado pa rin siyang magkipagtrabaho sa Northwood Corporation?"Siguradong papayag si Marcus na gawin iyon. Ang kinabukasan ng kanyang kumpanya ay higit na mahalaga kaysa sa kanyang pagmamataas. Pero pagkatapos ng ginawa nito sa kanya, paano niya magagawa? Kumukulo siya sa galit."Lucian Northwood, hindi ka ba nahihiya?"Malamang na hindi pa napagalitan ng ganito si Lucian sa buong buhay niya.Malamig ang boses niya habang nagsasalita, "At, saan napunta ang ugali mo, Calista Everhart?"Ngumisi ang b

Nagkagulo si Lucian nang ibagsak niya ang pinto. Sinenyasan nito sina Calista at Bryan na tumingala sa kanya.Matangkad ang lalaki. Ang simpleng pagtayo sa pintuan ay nakaharang sa liwanag ng araw. Ang kanyang mga gwapong katangian ay mahigpit at malamig. The way he gazed at her ay parang ipapa-freeze niya si Calista!Nagulat ang babae. Inayos niya ang sarili at nakakunot ang noo niyang tanong, "Anong ginagawa mo dito?"Ang kanyang naiinip na tono at di-disguised na ekspresyon ay nabaybay ng isang malinaw na mensahe. Tahimik na nagpakawala ng buntong-hininga si Bryan.Sa maikling sandali na iyon, ang kanyang puso ay hindi makontrol. Kahit ngayon, bakas ng kanyang banayad na halimuyak ang namamalagi sa kanyang mga butas ng ilong. Ito ay kakaibang nakakaakit.Nag-aalala siyang baka marinig ng iba ang hindi regular na tibok ng puso niya. Nahihiyang napalunok siya.Si Lucian ay namamahala sa Northwood Corporation sa loob ng maraming taon. Hindi mabilang na tao ang nakasalubong niya.

"Miss, anong ginagawa mo? Hindi pwedeng hawakan ang piece maliban kung bibili ka!" sigaw ng security guard na namamahala sa lugar. "Ibaba mo yang painting na yan, kung hindi, tratuhin ka na parang magnanakaw!"Nagulat si Calista sa sigaw na umalingawngaw sa buong sahig. Noon lang niya napagtanto na natanggal na niya ang painting sa hook nito minsan.Namulat siya kung gaano siya ka-tense.Nagmamadali niyang pinigilan ang masalimuot niyang emosyon at paos na sinabing, "Paumanhin. Medyo na-excite ako …. Gusto kong bilhin ang painting na ito. Puwede ba kayong tumulong na makipag-ugnayan sa nagbebenta?"Tinawag ng may pag-aalinlangan na security guard ang kinauukulan. Agad silang dumating matapos malaman na gusto niyang bilhin ang painting. Nakipag-ugnayan sila sa taong nagbigay ng painting.Alam na ang taong nag-alok ng pagpipinta ay nasa eksibisyon, sinabi ng kinauukulan, "May isang mamimili dito na gustong bilhin ang painting na ibinebenta mo, Ms. Everhart. Gusto mo bang pumunta par

Binigyan siya ni Calista ng mukhang hindi makapaniwala."Malapit na tayong mag divorce. Bakit ako tatawag ng isang taong magiging ex-husband ko sa lalong madaling panahon upang i-back up ako? Mukha ba akong baliw?"Ang pinakamahalaga ay ang isang malupit na negosyanteng tulad ni Lucian ay hindi kailanman magiging isang kalasag nang libre. Kukuha siya ng isang kilong laman bilang kapalit kahit na ginawa niya.Ayaw niyang magdagdag sa napakalaking utang na tatlong milyong dolyar.Lumabas si Lucian sa parking lot habang nagsasalita. May sigarilyo siya sa bibig. Pinikit niya ang kanyang mga mata at binigyan siya ng isang mapanuksong ngiti."Kaya, ayaw mong i-back up kita diyan pero, ayos lang na nandiyan si Paul."Huminga siya ng malalim. Alam na niyang iyon ang nahuli niya."Ang kasal natin ay negosyo mula sa simula, Lucian. Ang deal ay magpapanggap tayong mag-asawa pag magkasama tayo. Pero in private, hindi tayo nakikialam sa buhay ng isa't isa. Kapag nag-expire na ang kontrata, ma