บททั้งหมดของ [Tagalog] In Her Shoes: บทที่ 61 - บทที่ 70

"Hindi ako makapaniwala na nangyayari ito sa akin! Hindi pa ako nagkaroon ng relasyon noon, at ikaw ang una kong kasintahan. Hindi ko talaga alam kung paano maging isang mahusay na nobyo, pero gagawin natin itong magtagumpay, tama ba?" tanong ni Kael sa kanya nang may kaba."Ikaw rin ang una kong pag-ibig, Kael. Pero gagawin natin ito nang dahan-dahan. Hindi ako nangangarap ng perpektong relasyon, pero anuman ang mangyari, magsasama tayo sa hirap at ginhawa." Pinilit ni Ellysse na palakasin ang loob ng kanyang kasintahan."Oo, gagawin natin. Kaya... pwede ba nating pagtibayin ang pangako natin sa isang halik?" sabi ni Kael, habang nahihiyang ngumingiti."Akala ko hindi mo na itatanong." bulong ni Ellysse.Muling nagtagpo ang kanilang mga labi sa isa pang matamis na halik...================================Habang naglalakad nang magkahawak-kamay sina Kael at Ellysse sa Pamridge University, nakatingin sa kanila ang lahat ng mga estudyante.Alam nilang pinag-uusapan sila ng kanilang mga

Huminga ng malalim SI Danielle habang naglalakad papasok sa campus ng Palmridge University. Ito ang kanyang unang araw bilang isang mag-aaral sa kolehiyo at labis ang kanyang pananabik kaya halos hindi siya nakatulog kagabi. Pero ayos lang iyon. Punong-puno siya ng enerhiya ngayon, at bawat hibla ng kanyang katawan ay gising na gising…Habang naglalakad, pinagmasdan niya ang paligid. Nasa isang malapad at tuwid na daan siya. Namangha siya sa magagandang puno na nakahanay sa gilid ng kalsada. Napansin din niya ang mga kahoy na bangko kung saan may ilang estudyanteng nakaupo, abala sa kani-kanilang gawain.Nakita rin niya ang ilang grupo ng mga estudyante na masayang nagkukwentuhan, pati na rin ang mga campus couple na walang pakundangang naglalambingan sa harap ng lahat. May mga naglolokohan lang, nagkakasiyahan.Bukod pa rito, may mga varsity players na nag-eehersisyo sa umaga.Pakiramdam ni Danielle ay parang nananaginip siya. Hindi siya makapaniwala na sa wakas ay estudyante na siya

Habang naglalakad si Danielle papunta sa meeting place nila sa cafeteria, ramdam niya ang bigat ng kanyang dibdib. Determinado siyang kausapin sina Samantha, Clark, Paul, at Abby tungkol sa plano niyang bumuo ng grupo laban sa pambu-bully sa Palmridge University. Hindi niya mapigilang mapaisip kung susuportahan siya ng mga kaibigan niya o matatakot silang madamay sa gulo.Pagdating niya sa cafeteria, nakita niya agad sina Samantha at Abby na nagkukwentuhan, habang sina Paul at Clark ay naglalaro sa kanilang cellphone. Huminga siya nang malalim bago siya lumapit."Hey, guys. May gusto akong pag-usapan sa inyo. Medyo seryoso." Simula ni Danielle, halatang kabado ang boses niya.Nagkatinginan sina Samantha at Abby, halatang nagtataka. "Ano 'yun, Danielle? May problema ba?" tanong ni Paul, nag-aalalang tumitig sa kanya.Umupo si Danielle sa harapan nila at inilapag ang bag niya sa mesa. "Tungkol sa mga nangyari kanina... sa cafeteria. Yung pambu-bully nina Dale at mga kaibigan niya. Alam

Nagngangalit ang mga kamao ni Danielle habang nakatitig sa mga dokumento sa laptop. Humihingal siya sa pinaghalong galit at pagkabigla. Si Lucas Rivera, ang lalaking pinagkatiwalaan nilang tumulong para pabagsakin si Brent, ay isa palang traydor.Napalingon siya kay Clark, na nakatayo sa likuran niya, tahimik na binabasa ang mga files sa screen. Dahan-dahang tumigas ang panga nito habang nagpoproseso ng impormasyon."Si Lucas…" bulong ni Clark, mahigpit ang pagkakakuyom ng kamao. "Matagal na pala tayong niloloko.""Hindi lang tayo," malamig na sagot ni Danielle. "Ang buong campus."Kinabukasan, nagpasya silang dumalo sa emergency meeting ng student council. Sa buong campus, mabilis na kumalat ang balita tungkol sa suspension ni Brent at sa imbestigasyon laban sa mga hacking at paninira. Lahat ay nag-aabang ng mga bagong rebelasyon.Habang naglalakad sina Danielle, Clark, at Samantha papasok sa auditorium, ramdam nila ang bigat ng mga matang nakatutok sa kanila. Ang dating mga bulung-b

Sa gitna ng kaguluhan sa apartment, bumagsak si Danielle sa sahig matapos ang pagputok ng sniper. Nanginginig ang kanyang mga daliri habang pinipilit hawakan ang kanyang tagiliran, kung saan dumaloy ang mainit na dugo."Danielle!" sigaw ni Clark, mabilis na lumapit sa kanya. Nakabuka ang kanyang mga mata, pero nanlalabo ang tingin. Agad siyang dumapa sa tabi ni Danielle, pinipisil ang sugat para pigilan ang pagdurugo."Kaya mo ‘to. Tingnan mo ‘ko. Huwag kang pipikit, okay?"Sa kabila ng sakit, pilit na ngumiti si Danielle, pero lumuluha na ang kanyang mga mata."H-huwag kang mag-alala… hindi pa ako mamamatay…" bulong niya, pilit na nagbibiro sa kabila ng sitwasyon.Habang nagkakagulo sa loob, si Samantha naman ay mabilis na nagtago sa likod ng sofa, pilit na pinapagana ang kanyang isip. May sniper sa kabilang gusali—alam niyang hindi sila makakaligtas kung hindi nila ito maalis."Kailangan nating makaalis dito!" sigaw niya kay Clark. "Papatayin nila tayo isa-isa!"Sa labas, naririnig